53°35′11″N 17°40′55″E/53,586389 17,681944Obrowo (powiat tucholski)
| ||||
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  kujawsko-pomorskie
| |||
| Powiat | tucholski | |||
| Gmina | Kęsowo | |||
| Liczba ludności (III 2011) | 144[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 52 | |||
| Tablice rejestracyjne | CTU | |||
| SIMC | 0088609 | |||
Położenie na mapie gminy Kęsowo   Obrowo | ||||
Położenie na mapie Polski  Obrowo | ||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  Obrowo | ||||
Położenie na mapie powiatu tucholskiego  Obrowo | ||||
| 53°35′11″N 17°40′55″E/53,586389 17,681944
| ||||
Obrowo (niem. Abrau) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Kęsowo.
W tej miejscowości urodził się biskup chełmiński Augustyn Rosentreter (1844–1926). W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 144 mieszkańców[1]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Kęsowo.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość kosznajderska. Obrowo było ściśle związane z Sławęcinem, bo z lustracji z 1570 roku wynika, że przy Sławęcinie znajduje się pusta dziedzina Mały Obraw. W tym czasie była niezamieszkana, ale użytkowali ją gburzy (kmiecie)z Sławęcina. Na początku XVII wieku dzierżawca starostwa Tucholskiego, Samuel Żaliński, założył na terenie Obrowa folwark, w którym pańszczyznę odrabiali gburzy z Sławęcina. W 1749 roku folwark zlikwidowano, a z tych gruntów wyodrębniono pięć 3-włókowych gospodarstw gburskich, którzy płacili czynsz starostwu. W 1772 Obrowo liczyło 63 mieszkańców, wszyscy byli katolikami.[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Jerzy Szwankowski, Kosznajderia, 2013.
| ||||||||