Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Lęborskich
54°29′N 17°45′E/54,483333 17,750000| obszar chronionego krajobrazu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1981 |
| Akt prawny |
Uchwała Nr X/42/81 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Słupsku z dnia 8 grudnia 1981 r. |
| Powierzchnia |
23 960 ha[1] |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 54°29′N 17°45′E/54,483333 17,750000
| |
Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Lęborskich (dawniej: Obszar Chronionego Krajobrazu Fragment Pradoliny Łeby i Wzgórza Morenowe na południe od Lęborka)[1] – obszar chronionego krajobrazu położony w północnej części województwa pomorskiego. Zajmuje powierzchnię 23 960 ha[1].
Historia i status prawny
[edytuj | edytuj kod]Obszar chronionego krajobrazu (OChK) został utworzony na mocy Uchwały Nr X/42/81 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Słupsku z dnia 8 grudnia 1981 r. dotyczącej utworzenia Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi” oraz obszarów krajobrazu chronionego[2]. Po reformie administracyjnej w 1999 roku znalazł się w granicach województwa pomorskiego. Ochrona obszaru została podtrzymana Rozporządzeniem Nr 66/05 Wojewody Pomorskiego z dnia 24 marca 2005 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu w województwie pomorskim (zmienionym w roku 2007)[2].
Nazwę oraz zasięg obszaru zdefiniowano ponownie w 2022 roku[1].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Obszar znajduje się na terenie dwóch powiatów[2]:
- powiat lęborski – gminy Cewice, Nowa Wieś Lęborska oraz miasto Lębork,
- powiat słupski – gmina Potęgowo.
Leży w obrębie mezoregionów Pojezierze Kaszubskie i Pradolina Redy-Łeby[2].
Jego południowo-wschodni fragment graniczy z Kaszubskim Parkiem Krajobrazowym i jego otuliną, a fragment północno-wschodni graniczy z Obszarem Chronionego Krajobrazu Pradoliny Redy-Łeby[3].
Przez teren OChK ma przebiegać trasa drogi ekspresowej S6[4].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Teren OChK jest w większości pagórkowaty. Leży w zasięgu zlodowacenia bałtyckiego fazy pomorskiej, toteż charakteryzuje się wyraźną rzeźbą młodoglacjalną, a w zagłębieniach terenu występują liczne jeziora[2]. Największym jeziorem na tym terenie jest Jezioro Lubowidzkie[3]. Wzgórza morenowe porastają lasy o urozmaiconym składzie gatunkowym i zróżnicowanej strukturze wiekowej. W skład drzewostanów wchodzą głównie: sosna, buk, dąb, świerk, olsza i brzoza[2].
Wartość krajoznawczą podnosi zabytkowe miasto Lębork[2], choć w skład OChK wchodzą tylko jego południowe i wschodnie obrzeża[3].
Na terenie OChK nie ma na razie żadnych rezerwatów przyrody, ale w jego bezpośredniej bliskości leżą rezerwaty Grodzisko Runowo i Karwickie Źródliska[3].
Nadzór
[edytuj | edytuj kod]Nadzór nad OChK sprawuje Marszałek Województwa Pomorskiego[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Uchwała nr 526/XLI/22 sejmiku województwa pomorskiego z dnia 28 marca 2022 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Wzgórz Lęborskich [online] [dostęp 2022-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-21].
- ↑ a b c d e f g h Obszar Chronionego Krajobrazu Fragment Pradoliny Łeby i Wzgórza Morenowe na południe od Lęborka. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-02-04].
- ↑ a b c d Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu GDOŚ.
- ↑ S6 można budować, decyzja środowiskowa utrzymana. [w:] lebork24.info [on-line]. 2016-01-14. [dostęp 2019-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-04)].