Oddział Apolinarego Kurowskiego
Oddział Apolinarego Kurowskiego – partia powstańcza okresu powstania styczniowego.
Oddział został sformowany na terenie Zagłębia Dąbrowskiego. Jego dowódcą był Apolinary Kurowski herbu Nałęcz, natomiast kapelanem – ksiądz bernardyn Serafin Szulc.
6 lutego 1863 Apolinary Kurowski na czele swojego oddziału, liczącego wówczas 150 osób, wraz z 50 kosynierami Teodora Cieszkowskiego, wyruszył ze Sławkowa do Maczek. Rosyjska załoga dworca w Maczkach, jak tylko dowiedziała się o wymarszu powstańców, uciekła już dzień wcześniej.
Zdobycznym pociągiem składającym się z 2 lokomotyw i 10 wagonów, powstańcy przejechali przez Ząbkowice i Dąbrowę do Sosnowic.
Rosjanie zabarykadowali się w budynku dworca kolejowego, lecz zostali otoczeni przez oddziały powstańczej piechoty.
Po długim ostrzale do ataku przystąpili kosynierzy, wskutek czego dworzec został zdobyty. W walkach tych Teodor Cieszkowski został ranny w rękę. Powstańcy zabrali duże ilości składowanych tam tytoniu i ołowiu, a także znaczną kwotę rubli w srebrze.
Oddział Kurowskiego wrócił po akcji do Dąbrowy, gdzie urządzono kwaterę w mieszkaniu Józefa Patrycego Cieszkowskiego.
Kurowski podzielił pieniądze zdobyte w Sosnowcu. Za połowę kupił u Żydów będzińskich po obniżonej cenie zapas kożuchów, buty i inne niezbędne wyposażenie. Żydzi ofiarowali przy tym Kurowskiemu uzbierane w swoim gronie 10 000 polskich złotych.
Dwudniowy pobyt oddziału Apolinarego Kurowskiego w Dąbrowie zakończył się uroczystą mszą polową z udziałem mieszkańców i miejscowej orkiestry górniczej. Przy dźwiękach Mazurka Dąbrowskiego, powstańcy wymaszerowali w kierunku Sławkowa i Olkusza. Na czele oddziału szła jednolicie umundurowana orkiestra, której członkowie wzięli potem udział w powstańczych potyczkach.
W oddziale walczył m.in. Jan Schneider[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Żywe Pomniki Bohaterstwa ostatni weterani 1863 roku. W: Józef Białynia Chłodecki: Pamiętnik powstania styczniowego w pięćdziesiątą rocznicę wypadków, wznowienie „Księgo Pamiątkowej” tegoż samego autora, wydanej staraniem Komitetu Obywatelskiego we Lwowie r. 1904. Lwów: M. Miniewska, 1913, s. 357.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Kieniewicz, Powstanie styczniowe, Warszawa 1972; ISBN 83-01-03652-4.
- Tadeusz Manteuffel (red.), Historia Polski, t.II, cz.III, Warszawa 1959 r.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Korpusy |
|
|---|---|
| Dywizje | |
| Pułki | |
| Partie powstańcze |
|
| Formacje powstańcze | |
| Broń opracowana dla powstańców 1863 |
