Olga Siedakowa (poetka)

Olga Siedakowa
Ольга Александровна Седакова
Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1949 ; Moskwa
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	poezja
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Olga Aleksandrowna Siedakowa (ros. Ольга Александровна Седакова; ur. 26 grudnia 1949 w Moskwie) – rosyjska poetka i tłumaczka, przedstawiana jako „jedna z najlepszych współczesnych poetek i poetów chrześcijańskich piszących dziś w języku rosyjskim”^[1]. Jest również filozofką i humanistką^[2].

Siedakowa urodziła się w Moskwie w rodzinie inżyniera wojskowego^[3]. W młodym wieku podróżowała z ojcem za granicę, co umożliwiło jej poznanie świata z innej perspektywy^[3]. W 1973 roku ukończyła studia na wydziale filologicznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego^[3]. W 1985 uzyskała stopień kandydata nauk z filologii^[4]. Przyjaźniła się z Wieniediktem Jerofiejewem i przechowywała w swoim domu rękopis jego dzieła Moskwa-Pietuszki^[5].

Będąc osobą głęboko religijną, zaczęła pisać poezję w roku 1960. Chrześcijańskie motywy pojawiające się w jej neoklasycznych utworach sprawiły, że aż do 1989 roku nie miała możliwości publikacji w Związku Radzieckim. Do 2014 roku skompletowała siedem tomów poetyckich. Jej wiersze zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym angielski, francuski, niemiecki, włoski i polski^[4].

Dzięki Siergiejowi Awerincewowi, którego uważała za autorytet, Siedakowa zaangażowała się w ruch ekumeniczny. Podarowała swoje zbiory poezji Janowi Pawłowi II, który wręczył jej inauguracyjną Nagrodę Włodzimierza Sołowjowa (1998)^[6]. Krytykowała także Rosyjską Cerkiew Prawosławną za nietolerancyjną wobec innych wyznań chrześcijańskich postawę^[6].

Siedakowa jest laureatką kilku ważnych nagród literackich, w tym Nagrody Andrieja Bely'ego (1980), Paryskiej Nagrody dla Poetów Rosyjskich (1991), Europejskiej Nagrody w dziedzinie Poezji (1995), Nagrody Wodzimierza Sołowjowa za działalność na rzecz Rozwoju Kultury (1998)^[6], i Nagrody Sołżenicyna (2001)^[7].

W języku polskim ukazała się antologia wierszy poetki w przekładzie Adama Pomorskiego pt. Anioł Reims i inne wiersze (KEW, 2016). Wcześniej tłumaczenia pojedynczych wierszy publikowano w „Literaturze na świecie” (1994, nr 7/8, przeł. A. Pomorski) i w „Dekadzie Literackiej” (1999, nr 9/10, przeł. A. Wawrzyńczak i J. Socha)^[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Reconstructing the Canon: Russian Writing in the 1980s (ed. Arnold Barrett McMillin). Taylor & Francis, 2000. ISBN 978-90-5702-593-8; p. 33.
↑ Olga Sedakova: Freedom to Believe: Philosophical and Cultural Essays. Associated University Presses, 2010. ISBN 978-0-8387-5691-1.
↑ ^a ^b ^c Stephanie Sandler: The Poetry and Poetics of Olga Sedakova: Origins, Philosophies, Points of Contention. University of Wisconsin Press, 2017. ISBN 978-0-299-32010-2.
↑ ^a ^b Ольга Александровна Седакова. (ros.).
↑ "Школа Злословия – Ольга Седакова (4)".
↑ ^a ^b ^c Ольга Седакова: Poems and Elegies. 2003. ISBN 978-0-8387-5558-7.
↑ Ольга Седакова. (ros.).
↑ Miłosz Festival [online], miloszfestival.pl [dostęp 2022-01-11] (pol.).

[1] Reconstructing the Canon: Russian Writing in the 1980s (ed. Arnold Barrett McMillin). Taylor & Francis, 2000. ISBN 978-90-5702-593-8; p. 33.

[2] Olga Sedakova: Freedom to Believe: Philosophical and Cultural Essays. Associated University Presses, 2010. ISBN 978-0-8387-5691-1.

[:0-3] Stephanie Sandler: The Poetry and Poetics of Olga Sedakova: Origins, Philosophies, Points of Contention. University of Wisconsin Press, 2017. ISBN 978-0-299-32010-2.

[rzh-4] Ольга Александровна Седакова. (ros.).

[5] "Школа Злословия – Ольга Седакова (4)".

[Sedakova-6] Ольга Седакова: Poems and Elegies. 2003. ISBN 978-0-8387-5558-7.

[7] Ольга Седакова. (ros.).

[8] Miłosz Festival [online], miloszfestival.pl [dostęp 2022-01-11] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]