Orawa (Kilar)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orawa
Kompozytor

Wojciech Kilar

Forma muzyczna

poemat symfoniczny

Czas powstania

1986

Data premiery

10 marca 1986

Miejsce premiery

Zakopane

Wykonawcy premiery

Polska Orkiestra Kameralna

Czas trwania

ok. 8 min

Orawapoemat symfoniczny na kameralną orkiestrę smyczkową Wojciecha Kilara z 1986 roku[1], tytułem nawiązujący do nazwy regionu na pograniczu Polski i Słowacji lub rzeki.

Prawykonanie poematu miało miejsce w Sali Biura Wystaw Artystycznych w Zakopanem 10 marca 1986. Polską Orkiestrą Kameralną, której zadedykowany został utwór, dyrygował Wojciech Michniewski. Po wykonaniu przybyli spod Jabłonki orawscy górale nałożyli na głowę kompozytora góralski kapelusz[2].

Orawa jest czwartym utworem Kilara nawiązującym do tradycji muzyki Podhala i ostatnim z „cyklu tatrzańskiego”[1]. Pozostałe to: Krzesany, Kościelec 1909 i Siwa mgła[3]. Autor przeznaczył kompozycję do wykonywania przez kameralną orkiestrę smyczkową. Gdy utwór zyskał popularność, powstały opracowania na kwartet smyczkowy, dwanaście saksofonów, trio akordeonowe, osiem wiolonczel i inne. W 2012 roku podczas festiwalu Sacrum Profanum w Krakowie Orawa stała się podstawą dla reinterpretacji didżejskich[4].

Utwór kończy się nietypowo – okrzykiem całej orkiestry.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wojciech Kilar, "Orawa" [online], Culture.pl [dostęp 2023-06-19] (pol.).
  2. Orawa – opinie. ninateka.pl. [dostęp 2018-12-25]. (pol.).
  3. Krzesany – poemat symfoniczny (dyr. Jan Krenz). ninateka.pl. [dostęp 2018-12-23]. (pol.).
  4. Orawa na kameralną orkiestrę smyczkową. ninateka.pl. [dostęp 2018-12-25]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]