Ostrowy nad Okszą
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
2043[2] |
Strefa numeracyjna |
34 |
Kod pocztowy |
42-122[3] |
Tablice rejestracyjne |
SKL |
SIMC |
0138276 |
Położenie na mapie gminy Miedźno | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego | |
50°58′40″N 19°03′12″E/50,977778 19,053333[1] | |
Strona internetowa |
Ostrowy nad Okszą (do 2009 Ostrowy) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Miedźno, nad rzeką Białą Okszą.
W latach 1952–1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Ostrowy nad Okszą, następnie gromady Ostrowy nad Okszą. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
We wsi znajduje się kościół św. Andrzeja Boboli, będący siedzibą parafii Stygmatów św. Franciszka z Asyżu.
W Ostrowach znajduje się Zespół Szkolno-Przedszkolny im. Tadeusza Kościuszki.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miejscowości notowana była w formach Ostrowi (1470-80), Ostrow (1581), Ostrow (1763), Ostrowy (1921), Ostrowy, Ostrowy nad Okszą (1952). Jest to nazwa topograficzna wywodząca się od wyrazu pospolitego ostrów ‘wyspa, pole położone pomiędzy łąkami a rowami, bór’[4].
1 stycznia 2009 roku zmieniono nazwę Ostrowy na Ostrowy nad Okszą, wyróżniającą ją od innych wsi o tej nazwie[5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1001906 | Góry | część wsi |
1001935 | Kolonia Ostrowy | część wsi |
1001941 | Koniec | część wsi |
1002030 | Raków | część wsi |
1002099 | Środkowa Wieś | część wsi |
1002136 | Zabrodzie | część wsi |
1002142 | Zadworze | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia Ostrów sięga 1241 (przekaz ustny). Pierwsi osadnicy założyli osadę zwaną Ostrą Górką liczącą 6 zagród. W 1383 w dekretach Władysława Opolczyka występuje nazwa wsi Ostrowy w powiecie Krzepickim. W kronikach Jana Długosza występuje jako wieś za króla Władysława Jagiełły należąca do kanonii Kłobuck.
W 1655 Ostrowy liczyły 23 zagrody. Zapis po "potopie szwedzkim" w 1658 wykazuje 6 zagród. W 1789 Ostrowy liczyły 92 domy i 396 mieszkańców. Na wieś przypadało 123 dni pańszczyzny w roku tzw. tłoki. W 1874 Ostrowy liczyły 119 domów oraz 776 mieszkańców wraz z dworem.
3 października 1863 podczas powstania styczniowego między Ostrowami, Nowym Folwarkiem, a Kocinem miało miejsce starcie powstańców z wojskami rosyjskimi, zwana potyczką pod Kocinem. W 1864 ukazem carskim zostaje uwłaszczone 109 gospodarstw z zachowaniem serwitutów – służebność lasów przez dwór na rzecz wsi. Obowiązują one do dnia dzisiejszego, budząc wiele emocji.
W 1866 wielu mieszkańców wsi padło ofiarą epidemii cholery. 17 z nich zostało pochowanych na osobnym cmentarzu przy drodze do Miedźna.
Pod koniec września 1900 podczas odwiedzin swoich dóbr w Zagórzu, w obfitujących w zwierzynę ostrowskich lasach, polował książę Michał Aleksandrowicz[8].
W 1884 została otwarta Szkoła Ludowa. W 1918 powstała Straż Ogniowa, a w 1922 parafia. W latach 1929–1930 utworzono Spółkę Handlową i Kasę Stefczyka na prawie członkowskim. We wrześniu 1939 wojna zniszczyła Ostrowy w 55 procentach.
Życie i rozwój Ostrów związany był z rzeką. Na jej wysepkach budowano domy. Pomniki świadkowie dawnych borów to 400-letnie dęby we wsi. W 2003 na Okszy między Ostrowami a wsią Borowa oddano do użytku Zalew Ostrowy, który stał się atrakcją turystyczną. We wsi znajduje się drogowy odcinek lotniskowy Ostrowy.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Tama zalewu Ostrowy
-
Widok na zalew w Ostrowach
-
Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli w Ostrowach
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 95254
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 888 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe północnej części dawnego województwa krakowskiego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967, s. 120.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2008 r. nr 234, poz. 1586)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Wielki Książę Michał Romanow w Hucie Blachownia - Blachownia i okolice, „Blachownia i okolice”, 1 października 2017 [dostęp 2017-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-13] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Zieliński, "Bitwy i potyczki 1863-1864", 1913
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ostrowy, 6.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 729 .