Przejdź do zawartości

Ostrowy nad Okszą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostrowy nad Okszą
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

kłobucki

Gmina

Miedźno

Liczba ludności (2022)

2043[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-122[3]

Tablice rejestracyjne

SKL

SIMC

0138276

Położenie na mapie gminy Miedźno
Mapa konturowa gminy Miedźno, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ostrowy nad Okszą”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ostrowy nad Okszą”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Ostrowy nad Okszą”
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego
Mapa konturowa powiatu kłobuckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ostrowy nad Okszą”
Ziemia50°58′40″N 19°03′12″E/50,977778 19,053333[1]
Strona internetowa

Ostrowy nad Okszą (do 2009 Ostrowy) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Miedźno, nad rzeką Białą Okszą.

W latach 1952–1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Ostrowy nad Okszą, następnie gromady Ostrowy nad Okszą. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

We wsi znajduje się kościół św. Andrzeja Boboli, będący siedzibą parafii Stygmatów św. Franciszka z Asyżu.

W Ostrowach znajduje się Zespół Szkolno-Przedszkolny im. Tadeusza Kościuszki.

Nazwa miejscowości notowana była w formach Ostrowi (1470-80), Ostrow (1581), Ostrow (1763), Ostrowy (1921), Ostrowy, Ostrowy nad Okszą (1952). Jest to nazwa topograficzna wywodząca się od wyrazu pospolitego ostrów ‘wyspa, pole położone pomiędzy łąkami a rowami, bór’[4].

1 stycznia 2009 roku zmieniono nazwę Ostrowy na Ostrowy nad Okszą, wyróżniającą ją od innych wsi o tej nazwie[5].

Integralne części wsi Ostrowy nad Okszą[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
1001906 Góry część wsi
1001935 Kolonia Ostrowy część wsi
1001941 Koniec część wsi
1002030 Raków część wsi
1002099 Środkowa Wieś część wsi
1002136 Zabrodzie część wsi
1002142 Zadworze część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historia Ostrów sięga 1241 (przekaz ustny). Pierwsi osadnicy założyli osadę zwaną Ostrą Górką liczącą 6 zagród. W 1383 w dekretach Władysława Opolczyka występuje nazwa wsi Ostrowy w powiecie Krzepickim. W kronikach Jana Długosza występuje jako wieś za króla Władysława Jagiełły należąca do kanonii Kłobuck.

W 1655 Ostrowy liczyły 23 zagrody. Zapis po "potopie szwedzkim" w 1658 wykazuje 6 zagród. W 1789 Ostrowy liczyły 92 domy i 396 mieszkańców. Na wieś przypadało 123 dni pańszczyzny w roku tzw. tłoki. W 1874 Ostrowy liczyły 119 domów oraz 776 mieszkańców wraz z dworem.

3 października 1863 podczas powstania styczniowego między Ostrowami, Nowym Folwarkiem, a Kocinem miało miejsce starcie powstańców z wojskami rosyjskimi, zwana potyczką pod Kocinem. W 1864 ukazem carskim zostaje uwłaszczone 109 gospodarstw z zachowaniem serwitutów – służebność lasów przez dwór na rzecz wsi. Obowiązują one do dnia dzisiejszego, budząc wiele emocji.

W 1866 wielu mieszkańców wsi padło ofiarą epidemii cholery. 17 z nich zostało pochowanych na osobnym cmentarzu przy drodze do Miedźna.

Pod koniec września 1900 podczas odwiedzin swoich dóbr w Zagórzu, w obfitujących w zwierzynę ostrowskich lasach, polował książę Michał Aleksandrowicz[8].

W 1884 została otwarta Szkoła Ludowa. W 1918 powstała Straż Ogniowa, a w 1922 parafia. W latach 1929–1930 utworzono Spółkę Handlową i Kasę Stefczyka na prawie członkowskim. We wrześniu 1939 wojna zniszczyła Ostrowy w 55 procentach.

Życie i rozwój Ostrów związany był z rzeką. Na jej wysepkach budowano domy. Pomniki świadkowie dawnych borów to 400-letnie dęby we wsi. W 2003 na Okszy między Ostrowami a wsią Borowa oddano do użytku Zalew Ostrowy, który stał się atrakcją turystyczną. We wsi znajduje się drogowy odcinek lotniskowy Ostrowy.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 95254
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 888 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe północnej części dawnego województwa krakowskiego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967, s. 120.
  5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2008 r. nr 234, poz. 1586)
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. GUS. Rejestr TERYT
  8. Wielki Książę Michał Romanow w Hucie Blachownia - Blachownia i okolice, „Blachownia i okolice”, 1 października 2017 [dostęp 2017-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-13] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Zieliński, "Bitwy i potyczki 1863-1864", 1913

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]