Owies głuchy
|
||
 |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | jednoliścienne | |
| Rząd | wiechlinowce | |
| Rodzina | wiechlinowate | |
| Rodzaj | owies | |
| Gatunek | owies głuchy | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Avena fatua L. Sp. Pl.: 80 (1753) |
||
Owies głuchy (Avena fatua L.) – gatunek zbóż należący do rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Eurazji i północnej Afryce. Ponadto szeroko rozprzestrzeniony jako gatunek zawleczony[2]. W Polsce spotykany głównie na południu, gdzie jest pospolitym chwastem, który łatwo krzyżuje się z owsem uprawnym.
Spis treści
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Źdźbło o wysokości 60-120 cm.
- Kwiaty
- Wiechy z licznymi gałązkami, które w okresie późniejszym zwisają. Ości do długości 3 cm posiadają trzykwiatowe kłoski.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Roślina jednoroczna, chwast. Rośnie w uprawach zbożowych i okopowych. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek charakterystyczny rzędu Centauretalia cyani oraz związku Caucalidion lappulae[3]. Liczba chromosomów 2n = 42[4].
.jpg)
Owies głuchy (zwany też jako owsica) jest jednoroczną trawą wiechlinowatą, blisko spokrewniona z owsem. Jako uciążliwy chwast występuje przeważnie na glebach gliniastych i ilastych, w uprawach zbóż ozimych i jarych oraz w okopowych. Jest chwastem o wysokim wzroście, a od owsa wyróżnia się brunatną barwą ziarniaków, zakończonych długimi ościami. Nasiona owsa głuchego dojrzewają wcześniej niż zboża i osypują się przed ich zbiorem, przez co mogą jeszcze silniej zachwaszczać następne uprawy. Owies głuchy poprzez system korzeniowy skutecznie rywalizuje z roślinami uprawnymi o składniki odżywcze. Posiada bardzo wielkie możliwości krzewienia się[5].
W uprawach ekologicznych okopowych (i niewielkich upraw zbożowych) skuteczne jest ręczne wyrywanie, zielonego owsa głuchego w czerwcu, aby nie zdążył dojrzeć do wysiewu nasion[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-12-30].
- ↑ Avena fatua na eMonocot [dostęp 2014-01-26].
- ↑ Matuszkiewicz W. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001. ISBN 83-01-13520-4.
- ↑ Avena fatua na Flora of China [dostęp 2014-01-26].
- ↑ Marcin Bortniak. Owies głuchy. Biologia i zwalczanie. „Gazeta Rolnicza Nasza Rola”, 3 kwietnia 2015.
- ↑ Owies głuchy: opis, szkodliwość i skuteczne zwalczanie
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przewodnik. Rośliny i Zwierzęta. Warszawa: Multico, 1997. ISBN 83-7073-092-2.
