Płociczno (powiat ełcki)
53°53′52″N 22°23′47″E/53,897778 22,396389
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
126,7 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
22,8 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
2 750 m |
| Objętość |
1 033,3 tys. m³ |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ełk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ełckiego  | |
| 53°53′52″N 22°23′47″E/53,897778 22,396389
| |
Płociczno lub Płociczenko[1] – jezioro w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[3], w mezoregionie Pojezierza Ełckiego[4], w dorzeczu Płociczanka–Ełk–Biebrza–Narew–Wisła[1]. Znajduje się około 7 km w kierunku północnym od Ełku. Nad północno-wschodnim brzegiem położona jest wieś Płociczno[1]. Przez jezioro przepływa ciek wodny o nazwie Dopływ z jez. Przytulskiego, który łączy zbiornik wodny z jeziorem Zdrężno i Jeziorem Haleckim[5]. W najbliższym otoczeniu znajdują się lasy, częściowo podmokłe, a także łąki, pola i nieużytki[1].
Linia brzegowa akwenu jest rozwinięta – występują zatoki i półwyspy, brzegi miejscami są strome. Dno jest twarde, gdzieniegdzie muliste o niewielkiej miąższości[1].
Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Zdręsno w zlewni rzeki Ełk – nr 27[6].
Morfometria[edytuj | edytuj kod]
Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 22,8 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 4,5 m, a maksymalna – 11,0 m. Objętość jeziora wynosi 1 033,3 tys. m³[3]. Maksymalna długość jeziora to 760 m a szerokość 550 m. Długość linii brzegowej wynosi 2 750 m[1].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 19,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody – 126,7 m n.p.m.[3]
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Występują płocie, liny, okonie szczupaki i leszcze. Roślinność zanurzona sięga do głębokości 5 m i tworzy w kilku miejscach bogate łąki podwodne składające się z takich gatunków jak rogatek, wywłócznik, jaskier krążkolistny, rdestnica połyskująca i ramienice. Rośliny o liściach pływających, które można spotkać w zbiorniku wodnym to grzybień biały, grążel żółty, osoka aloesowata i rdestnica pływająca. Wokół brzegów dominuje trzcina, pałka wąskolistna i sitowie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Henryk Chmielewski, Kamil Zdanowski, Jerzy Waluga, Jeziora Pojezierza Ełckiego, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 2007 (Przewodniki wędkarskie; 7), ISBN 978-83-60111-12-3, OCLC 750639686.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 269, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b c Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 367, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- ↑ Dopływ z jez. Przytulskiego >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-02-24].
- ↑ Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-01-19].