Przejdź do zawartości

Pałac w Kwilczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Kwilczu
Zabytek: nr rej. 75/A z 26 maja 1965[1]
Ilustracja
Pałac w 2005 roku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kwilcz

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

klasycyzm

Architekt

Karl Friedrich Schinkel

Kondygnacje

2[2]

Ukończenie budowy

1828[3]

Pierwszy właściciel

Arsen Kwilecki[2]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Kwilczu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Kwilczu”
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego
Mapa konturowa powiatu międzychodzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Kwilczu”
Położenie na mapie gminy Kwilcz
Mapa konturowa gminy Kwilcz, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac w Kwilczu”
Ziemia52°33′02″N 16°05′15″E/52,550556 16,087500

Pałac w Kwilczu – zabytkowy[4] pałac we wsi Kwilcz w województwie wielkopolskim, pomiędzy szosą Kwilcz-Chrzypsko Wielkie a Jeziorem Kwileckim[5][6]. Zespół pałacowy obejmuje również park krajobrazowy, oficyny i budynki gospodarcze[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Klasycystyczny pałac został wybudowany w 1828 roku według projektu berlińskiego architekta Karla Friedricha Schinkla z 1828 roku[5][6] dla miejscowego dziedzica, Arsena Kwileckiego[2]. Budynek na planie prostokąta jest piętrowy i posiada pewne cechy neorenesansowe[2]. Fasada jest skierowana na zachód[2]. W szycie pałacu herb Szreniawa Arsena Kwileckiego[7]. Pałac jest pokryty dachem czterospadowym[2]. Wewnątrz zachowało się kilka plafonów groteskowych z lat ok. 1830-1840[2].

W okresie PRL pałac był siedzibą kombinatu PGR[2][6].

Zespół pałacowy

[edytuj | edytuj kod]

Pałac znajduje się w zabytkowym parku romantyczno-krajobrazowym o pow. 6,5 ha z XVIII-XIX wieku[3][1]. Do pałacu prowadzi aleja wiekowych kasztanowców[3]. Pomnikowe drzewa znajdują się również w samym parku (jesiony, platany, modrzewie, miłorząb)[3][5][6].

Prócz pałacu i parku ochronie podlegają: dwie oficyny – północna z XVIII wieku i południowa z pocz. XIX wieku[6], stajnia i powozownia z II ćwierci XIX wieku oraz drewniana altana z XX wieku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 119. [dostęp 2016-12-11].
  2. a b c d e f g h Brunon Cynalewski: Zamki i pałace Wielkopolski. Wyd. 2. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 15. ISBN 83-03-01255-X.
  3. a b c d Jan Maj, Alicja Dziewulska: Mapa topograficzna Polski N-33-129/130: Poznań. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-150-X.
  4. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  5. a b c Włodzimierz Łęcki, Bogdan Zgodziński: Województwo poznańskie. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 87.
  6. a b c d e Włodzimierz Łęcki: Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie. Wyd. czwarte zmienione. Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 80-81. ISBN 83-210-0370-2.
  7. Pałac. [dostęp 2024-08-06].