Papieska Akademia Kościelna
 |
Ten artykuł od 2014-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| Data założenia |
1701 |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Piazza della Minerva, 74 |
| Liczba studentów |
około 30 |
| Rektor | |
Położenie na mapie Włoch  | |
 41°53′52,55″N 12°28′38,00″E/41,897931 12,477222
| |
| Strona internetowa | |
Papieska Akademia Kościelna (łac. Pontificia Academia Ecclesiastica) – instytut Kościoła katolickiego z siedzibą w Rzymie, będący miejscem formacji duchownych przygotowujących się do przystąpienia do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej.
Papieska Akademia Kościelna nie nadaje stopni naukowych. Prowadzi specjalistyczne wykłady z dziedziny dyplomacji i kursy języków obcych dla stałej liczby około 30 alumnów. Kandydaci są przyjmowani na podstawie polecenia swojego ordynariusza i muszą posiadać przynajmniej stopień naukowy licencjata jednego z kierunków kościelnych. Kandydaci bez wymaganego wykształcenia są zobowiązani do przeprowadzenia przewodu doktorskiego na jednym z rzymskich uniwersytetów. Okres studiów trwa dwa lata.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założona jako Accademia dei Nobili Ecclesiastici w Rzymie w roku 1701, przez opata Pietro Garagniego, a za zgodą papieża Klemensa XI. Jej pierwsza siedziba mieściła się w Palazzo Gabrielli a Monte Giordano. 2 czerwca 1706 roku została przeniesiona do swej obecnej lokalizacji przy Piazza della Minerva, do Palazzo Severoli. Ze względu na trudną sytuację ekonomiczną jej działalność została zawieszona przez Klemensa XIII w roku 1764. Ponownie otwarta w roku 1775 papież Piusa VI. Brewe z 17 grudnia 1777 roku Pius VI przekazał Akademii majątek należący do Zakonu Kanoników Regularnych św. Antoniego z Wiednia. W związku z tą donacją św. Antoni został ogłoszony patronem Akademii. W latach 1798-1803 jej działalność została ponownie zawieszona w związku wydarzeniami mającymi miejsce w czasie wojen napoleońskich. Akademia przechodziła kolejny trudny okres w końcu lat 40 XIX wieku, kiedy doszło do wybuchu rewolucji w Rzymie i tzw. „wojny ludowej” we Włoszech. Działalność Akademii została utwierdzona przez Piusa IX i kolejnych papieży, a jej profil został dostosowany do potrzeb kształcenia kapłanów mających służyć w dyplomacji Stolicy Apostolskiej, a także w Sekretariacie Stanu i Kurii Rzymskiej.
Wśród absolwentów Akademii znajdowali się między innymi późniejsi papieże: Klemens XIII, Leon XII, Leon XIII, Benedykt XV i Paweł VI.
Rektorzy[edytuj | edytuj kod]
- Matteo Gennaro Sibilia (1701-1704)
- Francesco Giordanini (1704-1720)
- Pellegrino De Negri (1721-1728)
- Tommaso Giannini (1729-1739)
- Girolamo Formaliani (1739-1742)
- Angelo Granelli (1742-1744)
- Pier Matteo Onorati (1744-1762)
- Innocenzo Gorgoni (1763-1764)
- Paolo Antonio Paoli (1775-1798)
- Vincenzo Brenciaglia (1802-1814)
- Giovanni Giacomo Sinibaldi (1814-1843)
- Giovanni Battista Rosani (1843-1847)
- Giuseppe Cardoni (1850-1873)
- Venanzio Mobili (1873-1875)
- Odoardo Agnelli (1875-1878)
- Placido Schiaffino (1878-1884)
- Domenico Ferrata (1884-1885)
- Luigi Sepiacci (1885-1886)
- Francesco Satolli (1886-1891)
- Augusto Guidi (1892-1894)
- Filippo Castracane degli Antelminelli (1895-1898)
- Rafael Merry del Val y Zulueta (1898-1903)
- Francesco Sogaro (1903-1912)
- Giovanni Maria Zonghi (1912-1941)
- Paolo Savino (1941-1951)
- Giacomo Testa (1959-1962)
- Gino Paro (1962-1969)
- Salvatore Pappalardo (1969-1970)
- Felice Pirozzi (1970-1975)
- Domenico Enrici (1974-1975) – p.o. rektora
- Cesare Zacchi (1975-1985)
- Justin Francis Rigali (1985-1990)
- Karl-Josef Rauber (1990-1993)
- Gabriel Montalvo Higuera (1993-1998)
- Georg Zur (1999-2000)
- Justo Mullor García (2000-2007)
- Beniamino Stella (2007-2013)
- Giampiero Gloder (2013-2019)
- Joseph Marino (od 2019)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Papieski Uniwersytet Gregoriański
- Papieski Uniwersytet Laterański
- Papieski Uniwersytet Urbaniana
- Papieski Uniwersytet Salezjański
- Papieski Instytut Biblijny
- Papieski Instytut Orientalny
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona uczelni (ang.)