Justo Mullor García

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	27 maja 1979
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Duraisamy Simon Lourdusamy; Eduardo Martínez Somalo
Konsekrowani biskupi
Rodrigo Aguilar Martínez	31 lipca 1997
José Isidro Guerrero Macías	17 września 1997
Constancio Miranda Weckmann	4 sierpnia 1998
Fernando Mario Chávez Ruvalcaba	20 marca 1999
Współkonsekrowani biskupi
Bruno Kouamé	31 maja 1981
Jean-Baptiste Tiendrebeogo	23 stycznia 1982
Basile Tapsoba	21 marca 1982
Joseph Akichi	18 września 1982
Laurent Akran Mandjo	18 września 1982
Leopoldo González González	19 maja 1999
Benjamín Castillo Plascencia	8 stycznia 2000
Felipe Tejeda García	4 marca 2000
José Luis Fletes Santana	4 marca 2000
Guillermo Ortiz Mondragón	4 marca 2000

Justo Mullor García
	Arcybiskup tytularny Volsinium
	Ex igne lux; Światło ognia
Kraj działania	Watykan
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1932 ; Los Villares
Data i miejsce śmierci	30 grudnia 2016 ; Rzym
	Rektor Papieskiej Akademii Kościelnej
Okres sprawowania	2000–2007
	Nuncjusz apostolski w Meksyku
Okres sprawowania	1997–2000
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	8 grudnia 1954
Nominacja biskupia	21 marca 1979
Sakra biskupia	27 maja 1979
	Multimedia w Wikimedia Commons

Justo Mullor García (ur. 8 maja 1932 w Los Villares, zm. 30 grudnia 2016 w Rzymie) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup tytularny, dyplomata watykański w latach 1979–2000, rektor Papieskiej Akademii Kościelnej w latach 2000–2007.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

8 grudnia 1954 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Almería. W 1957 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

21 marca 1979 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Wybrzeżu Kości Słoniowej oraz biskupem tytularnym Emerita Augusta, którą w 1994 zmieniono mu na Volsinium. Sakry biskupiej 27 maja 1979 udzielił mu w Rzymie papież Jan Paweł II. Równocześnie pełnił funkcję pronuncjusza w Burkina Faso i Nigrze.

W latach 1985–1991 pracował jako stały przedstawiciel Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Genewie.

30 listopada 1991 został przeniesiony do nuncjatury na Litwie, będąc jednocześnie akredytowanym na Łotwie i w Estonii. 15 kwietnia 1992 został ponadto administratorem apostolskim Estonii.

2 kwietnia 1997 został nuncjuszem w Meksyku. W latach 2000–2007 pełnił funkcję rektora Papieskiej Akademii Kościelnej.

Pronuncjusze apostolscy	Giovanni Mariani (1972–1973) Bruno Wüstenberg (1973–1979)
Nuncjusze apostolscy	Justo Mullor García (1979–1985) Antonio Mattiazzo (1985–1989) Janusz Bolonek (1989–1995) Luigi Ventura (1995–1999) Mario Zenari (1999–2004) Mario Roberto Cassari (2004–2008) Ambrose Madtha (2008–2012) Joseph Spiteri (2013–2018) Ante Jozić (2019 nominat) Paolo Borgia (od 2019)

Delegaci apostolscy	Edward O’Rourke (1920–1921) Antonio Zecchini (1922–1924)
Nuncjusze apostolscy na Litwie	Antonio Zecchini (1924–1925) Lorenzo Schioppa (1927-1928) Riccardo Bartoloni (1928-1933) Giovanni Battista Federico Vallega (1939) Luigi Centoz (1940-1941)
Nuncjusze apostolscy na Łotwie	Antonio Zecchini (1924–1935) Antonino Arata (1935–1948)
Nuncjusze apostolscy w Estonii	Antonio Zecchini (1924–1931) Eduard Profittlich (1931–1942)
Nuncjusze apostolscy na Litwie, Łotwie i w Estoni	Justo Mullor García (1991–1997) Erwin Josef Ender (1997–2001) Peter Zurbriggen (2001–2009) Luigi Bonazzi (2009–2013) Pedro López Quintana (2014–2019) Petar Rajič (od 2019)

przy ONZ w Nowym Jorku	Alberto Giovannetti (1964–1973) Giovanni Cheli (1973–1986) Renato Raffaele Martino (1986–2002) Celestino Migliore (2002-2010) Francis Chullikatt (2010-2014) Bernardito Auza (2014-2019) Gabriele Caccia (od 2019)
przy ONZ w Genewie	Henri de Rietmatten (1967 – 1971) Silvio Luoni (1971–1978) Jean Rupp (1978–1980) Edoardo Rovida (1981–1985) Justo Mullor García (1985–1991) Paul Fouad Tabet (1991–1995) Giuseppe Bertello (1995-2000) Diarmuid Martin (2001–2003) Silvano Tomasi (2003-2016) Ivan Jurkovič (2016-2021) Fortunatus Nwachukwu (od 2021)