Parafia św. Wacława w Wołkowysku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Wacława
w Wołkowysku
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Wołkowysk

Adres

ul. Karola Marksa 25, Wołkowysk
вул. К. Маркса, 25, г. Ваўкавыск

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

diecezja

grodzieńska

Dekanat

Wołkowysk

kościół

św. Wacława w Wołkowysku

Wezwanie

Wacław I Święty

Wspomnienie liturgiczne

28 września

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Wacława w Wołkowysku”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Wacława w Wołkowysku”
Ziemia53°09′32,8″N 24°28′19,0″E/53,159111 24,471944

Parafia św. Wacława w Wołkowysku – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Wołkowysku, w diecezji grodzieńskiej, w dekanacie Wołkowysk, na Białorusi.

Parafia posiada wybudowaną w 1994 kaplicę filialną pw. NMP Matki Miłosierdzia w Wojtkiewiczach.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy, drewniany kościół w Wołkowysku fundacji wielkiego księcia litewskiego Witolda Kiejstutowicza powstał w pierwszym dziesięcioleciu XV w.. Nosił on wówczas wezwanie św. Mikołaja. Trzykrotnie spłonął podpalony przez krzyżaków (w 1409 i 1413) oraz Tatarów (w 1504). Zawsze był jednak odbudowywany. W 1511 król Polski Zygmunt I Stary nadał kościołowi status fary. Przy kościele istniał szpital-przytułek oraz szkoła.

W 1712 rozpoczęto budowę nowego, drewnianego kościoła, który spłonął w 1739 i został odbudowany w 1742. W głównym ołtarzu umieszczono uważany za cudowny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, który ocalał z pożaru. Świątynia ta uległa spaleniu nocą z 3 na 4 października 1827. W kolejnych latach rolę świątyni pełnił drewniany barak, w którym umieszczono ponownie ocalony z pożaru obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. W latach 1841–1848 powstał obecny, murowany kościół, konsekrowany 13 sierpnia 1850 przez biskupa wileńskiego Wacława Żylińskiego pod obecnym wezwaniem. Świątynia ta ucierpiała 7 lutego 1929 w wyniku pożaru. Jednak już w kolejnym roku kościół został wyremontowany.

W latach międzywojennych parafia leżała w archidiecezji wileńskiej, w dekanacie Wołkowysk. Posiadała kaplicę filialną[1].

W czasach komunizmu parafia działała. W latach 1956 i 1985 przeprowadzano nawet remonty kościoła.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]