Patańdźali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patańdźali jako inkarnacja Śeszy

Patandźali (dewanagari पतञ्जलि, transliteracja Patañjāli, ang. Patanjali) – indyjski filozof z ok. II w. p.n.e., jogin, gramatyk sanskrytu, autor jednego z najważniejszych traktatów na temat jogi, jakim są Jogasutry (Yogasūtra), a także prawdopodobnie Mahābhāṣyi, wielkiego komentarza do gramatyki Paniniego Aṣṭādhyāyī. Hinduska tradycja uważa go za inkarnację Śeszy[1] i przypisuje mu dzieło zapoczątkowania systemu jogi.

Na język polski Jogasutry przełożył z oryginału Leon Cyboran (PWN Warszawa 1986, wyd. 2: 2014).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tradycje śiwaickie. W: Marzenna Czerniak-Drożdżowicz: Studia nad pańćaratrą. Tradycja i współczesność. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 24. ISBN 978-83-233-2645-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]