Przejdź do zawartości

Pawieł Kołobkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Kołobkow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 1969
Moskwa

Wzrost

182 cm

Informacje klubowe
Klub

CSKA Moskwa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
brąz Seul 1988 szermierka
szpada druż.
Mistrzostwa świata
brąz Denver 1989 szpada ind.
brąz Lyon 1990 szpada druż.
złoto Budapeszt 1991 szpada druż.
Reprezentacja  WNP
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 szermierka
szpada ind.
brąz Barcelona 1992 szermierka
szpada druż.
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
srebro Atlanta 1996 szermierka
szpada druż.
złoto Sydney 2000 szermierka
szpada ind.
brąz Ateny 2004 szermierka
szpada ind.
Mistrzostwa świata
złoto Essen 1993 szpada ind.
złoto Ateny 1994 szpada ind.
srebro Kapsztad 1997 szpada ind.
brąz La Chaux-de-Fonds 1998 szpada druż.
brąz Seul 1999 szpada ind.
złoto Lizbona 2002 szpada ind.
srebro Lizbona 2002 szpada druż.
złoto Hawana 2003 szpada druż.
złoto Lipsk 2005 szpada ind.
Mistrzostwa Europy
złoto Limoges 1996 szpada ind.
brąz Płowdiw 1998 szpada druż.
brąz Bolzano 1999 szpada ind.
złoto Funchal 2000 szpada ind.
brąz Koblencja 2001 szpada ind.
srebro Moskwa 2002 szpada ind.
srebro Bourges 2003 szpada ind.
brąz Kopenhaga 2004 szpada ind.
srebro Zalaegerszeg 2005 szpada ind.
brąz Izmir 2006 szpada ind.

Paweł Anatoljewicz Kołobkow (ros. Павел Анатольевич Колобков; ur. 22 września 1969 w Moskwie) − rosyjski szermierz, szpadzista, 6-krotny medalista olimpijski (jako reprezentant ZSRR, Wspólnoty Niepodległych Państw i Rosji), wielokrotny mistrz świata i Europy, dwukrotny mistrz świata juniorów (1987, 1988). Zdobywca Pucharu Świata (1999).

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Podczas igrzysk olimpijskich w Seulu w 1988 roku razem z Andriejem Szuwałowem, Władimirem Riezniczenko, Mychajło Tyszko i Igorem Tichomirowem zdobył drużynowo brązowy medal. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Barcelonie reprezentacja WNP w składzie: Pawieł Kołobkow, Andriej Szuwałow, Serhij Krawczuk, Siergiej Kostariew i Walerij Zachariewicz zajęła trzecie miejsce. Indywidualnie zajął drugie miejsce, przegrywając w finale z Francuzem Érikiem Sreckim 0:2. Następnie wspólnie z Aleksandrem Biekietowem i Walerijem Zachariewiczem wywalczył drużynowo srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Kolejny medal zdobył na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000 roku, gdzie zwyciężył indywidualnie, pokonując w finale Francuza Hugues'a Obry'ego 15:12. Ostatni raz na olimpijskim podium stanął na podczas igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie zajął trzecie miejsce w zawodach indywidualnych, plasując się za Marcelem Fischerem ze Szwajcarii i Chińczykiem Wang Leiem. Na tej samej imprezie Rosjanie zajęli czwarte miejsce w rywalizacji drużynowej.

Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw świata, w tym złote: indywidualnie na mistrzostwach świata w Essen (1993), mistrzostwach świata w Atenach (1994), mistrzostwach świata w Lizbonie (2002) i mistrzostwach świata w Lipsku (2005) oraz drużynowo podczas mistrzostw świata w Budapeszcie (1991) i mistrzostw świata w Hawanie (2003).

Ponadto wielokrotnie zdobywał także medale mistrzostw Europy, w tym złote indywidualnie na mistrzostwach Europy w Limoges (1996)[1] i mistrzostwach Europy w Funchal (2000)[2].

Poza sportem

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Rosyjski Państwowy Uniwersytet Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki oraz Moskiewską Państwową Akademię Prawa.

Po zakończeniu kariery sportowej został działaczem sportowym. 8 października 2010 roku został powołany na stanowisko wiceministra sportu i turystyki przez ówczesnego Premiera Rosji, Władimira Putina[3]. Do 2015 roku był przedstawicielem Rosyjskiej Agencji Antydopingowej przy Światowej Agencji Antydopingowej. Pod koniec tego roku członkostwo Rosji zostało zawieszone w związku z podejrzeniem istnienia wspieranego przez rosyjski rząd krajowego programu stosowania dopingu[4].

W 2016 roku został ministrem sportu federacji rosyjskiej, zastępując na tym stanowisku Witalija Mutko[5]. 15 stycznia 2020 roku, wraz z całym gabinetem Dmitrija Miedwiediewa złożył swoją dymisję[6].

Jest pułkownikiem Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej (jako dawny zawodnik CSKA Moskwa).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]