Pawieł Kołobkow
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
182 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
CSKA Moskwa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Paweł Anatoljewicz Kołobkow (ros. Павел Анатольевич Колобков; ur. 22 września 1969 w Moskwie) − rosyjski szermierz, szpadzista, 6-krotny medalista olimpijski (jako reprezentant ZSRR, Wspólnoty Niepodległych Państw i Rosji), wielokrotny mistrz świata i Europy, dwukrotny mistrz świata juniorów (1987, 1988). Zdobywca Pucharu Świata (1999).
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Podczas igrzysk olimpijskich w Seulu w 1988 roku razem z Andriejem Szuwałowem, Władimirem Riezniczenko, Mychajło Tyszko i Igorem Tichomirowem zdobył drużynowo brązowy medal. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Barcelonie reprezentacja WNP w składzie: Pawieł Kołobkow, Andriej Szuwałow, Serhij Krawczuk, Siergiej Kostariew i Walerij Zachariewicz zajęła trzecie miejsce. Indywidualnie zajął drugie miejsce, przegrywając w finale z Francuzem Érikiem Sreckim 0:2. Następnie wspólnie z Aleksandrem Biekietowem i Walerijem Zachariewiczem wywalczył drużynowo srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Kolejny medal zdobył na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000 roku, gdzie zwyciężył indywidualnie, pokonując w finale Francuza Hugues'a Obry'ego 15:12. Ostatni raz na olimpijskim podium stanął na podczas igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie zajął trzecie miejsce w zawodach indywidualnych, plasując się za Marcelem Fischerem ze Szwajcarii i Chińczykiem Wang Leiem. Na tej samej imprezie Rosjanie zajęli czwarte miejsce w rywalizacji drużynowej.
Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw świata, w tym złote: indywidualnie na mistrzostwach świata w Essen (1993), mistrzostwach świata w Atenach (1994), mistrzostwach świata w Lizbonie (2002) i mistrzostwach świata w Lipsku (2005) oraz drużynowo podczas mistrzostw świata w Budapeszcie (1991) i mistrzostw świata w Hawanie (2003).
Ponadto wielokrotnie zdobywał także medale mistrzostw Europy, w tym złote indywidualnie na mistrzostwach Europy w Limoges (1996)[1] i mistrzostwach Europy w Funchal (2000)[2].
Poza sportem
[edytuj | edytuj kod]Ukończył Rosyjski Państwowy Uniwersytet Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki oraz Moskiewską Państwową Akademię Prawa.
Po zakończeniu kariery sportowej został działaczem sportowym. 8 października 2010 roku został powołany na stanowisko wiceministra sportu i turystyki przez ówczesnego Premiera Rosji, Władimira Putina[3]. Do 2015 roku był przedstawicielem Rosyjskiej Agencji Antydopingowej przy Światowej Agencji Antydopingowej. Pod koniec tego roku członkostwo Rosji zostało zawieszone w związku z podejrzeniem istnienia wspieranego przez rosyjski rząd krajowego programu stosowania dopingu[4].
W 2016 roku został ministrem sportu federacji rosyjskiej, zastępując na tym stanowisku Witalija Mutko[5]. 15 stycznia 2020 roku, wraz z całym gabinetem Dmitrija Miedwiediewa złożył swoją dymisję[6].
Jest pułkownikiem Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej (jako dawny zawodnik CSKA Moskwa).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ European Championships 1996 Limoges (France) (ang.)
- ↑ European Championships 2000 Funchal (Portugal) (ang.)
- ↑ Prime Minister Vladimir Putin appoints Pavel Kolobkov Deputy Minister of Sport, Tourism and Youth Policy (ang.)
- ↑ Russian Deputy Sports Minister loses place on WADA Foundation Board after allegations of state-supported doping (ang.)
- ↑ Former Olympic fencing champion becomes Russia’s new sports minister (ang.)
- ↑ Russian PM resigns in shock move as Putin announces dramatic constitutional shakeup (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa Ministerstwa Sportu Rosji - profil Ministra (ros.)
- KOLOBKOV Pavel. fie.org. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- Olympedia - Pavel Kolobkov. olympedia.org. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- Ludzie urodzeni w Moskwie
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1988
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1992
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1996
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004
- Radzieccy medaliści olimpijscy
- Radzieccy szermierze
- Rosyjscy działacze sportowi
- Rosyjscy medaliści olimpijscy
- Rosyjscy szermierze
- Rosyjscy ministrowie
- Srebrni medaliści olimpijscy Wspólnoty Niepodległych Państw
- Brązowi medaliści olimpijscy Wspólnoty Niepodległych Państw
- Urodzeni w 1969