Przejdź do zawartości

Pawilon Polonji Zagranicą PWK

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawilon Polonji Zagranicą
Zabytek: nr rej. A-319 z 12.10.1990[1]
Ilustracja
Widok nocą
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Elizy Orzeszkowej 17

Architekt

Roger Sławski

Rozpoczęcie budowy

1929

Ukończenie budowy

1929

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pawilon Polonji Zagranicą”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pawilon Polonji Zagranicą”
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pawilon Polonji Zagranicą”
Ziemia52°24′08,54″N 16°54′09,77″E/52,402372 16,902714

Pawilon Polonji Zagranicą (także: Pawilon "Polonia Zagranicą") – zabytkowy, dawny pawilon wystawienniczy Powszechnej Wystawy Krajowej, zlokalizowany przy ul. Elizy Orzeszkowej 17 (ul. Parkowej 2[2]) w Poznaniu, bezpośrednio przy Parku Wilsona i Palmiarni Poznańskiej. W latach 1985–2010 siedziba biblioteki Akademii Medycznej, późniejszego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[3]. Obecnie budynek Centrum Innowacyjnych Technik Kształcenia tej uczelni.

Obiekt zaprojektował Roger Sławski, a zbudowano go w 1929 i otwarto przed Wystawą. Pierwotnie przeznaczony był na Muzeum Emigracji.

Obiekt jest parafrazą warszawskiego Pałacu na Wodzie w Łazienkach Królewskich. Ma formę klasycyzującego dworku, a do Pałacu Łazienkowskiego upodabniała go jeszcze bardziej nie w pełni zrealizowana wersja projektowa, bogata w dekorację rzeźbiarską. Charakterystyczny jest dominujący nad attyką belweder. Strefę wejściową podkreślał okazały toskański portyk kolumnowy. Wnętrze rozdzielone było pomiędzy trzy sale. Centralna – oświetlana przeszklonymi częściami belwederu, stanowiła oprawę dla pomnika prezydenta USAHerberta Hoovera (autorem był rzeźbiarz z Warszawy – Antoni Janik).

Obecnie obiekt jest częściowo przebudowany, a jego otoczenie całkowicie pozbawiło go walorów urbanistycznych, gdyż zielone pierwotnie otoczenie zostało zabudowane, powstały parkingi i stelaże dla reklam wielkoformatowych.

W pobliżu znajduje się zespół kamienic urzędniczych i tereny Kaiser-Wilhelm-Anlage.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Joanna Bielawska-Pałczyńska, Hanna Hałas-Rakowska, Śladami Powszechnej Wystawy Krajowej, w: Renowacje i zabytki, nr 2(42)/2012, s. 136, ISSN 1643-2029