Przejdź do zawartości

Pawlikowice (Pątnów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawlikowice
przysiółek wsi
Ilustracja
Krzyż pokutny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

legnicki

Gmina

Chojnów

Część miejscowości

Pątnów

Liczba ludności (2006)

150

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

59-225[2]

Tablice rejestracyjne

DLE

SIMC

0363547

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pawlikowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pawlikowice”
Położenie na mapie powiatu legnickiego
Mapa konturowa powiatu legnickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pawlikowice”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chojnów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pawlikowice”
Ziemia51°13′47″N 15°59′11″E/51,229722 15,986389[1]

Pawlikowiceprzysiółek wsi Pątnów w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Chojnów[3][4].

W latach 1975–1998 przysiółek położony był w województwie legnickim.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

  • park, z końca XVIII w., zmiany w XIX w.

inne zabytki:

  • aleja 200-letnich dębów pozostała po dworze, który był tu w XVIII wieku
  • stary kamienny krzyż z piaskowca w formie krzyża maltańskiego z wyrytym na nim kordem. Krzyż określany jest często jako tzw. krzyż pokutny, czyli fundowany w średniowieczu przez zabójcę w wyniku zawartej przez niego umowy pojednawczej z rodziną zabitego, mającej zapobiec krwawej zemście. Przypuszczenie to nie ma jednak oparcia w żadnych dowodach ani badaniach, a jest oparte jedynie na nieuprawnionym założeniu, że wszystkie stare kamienne krzyże monolitowe, a zwłaszcza te z rytami broni, o których nic nie wiadomo, są krzyżami pokutnymi (pojednania)[6], chociaż w rzeczywistości powód jego fundacji może być różnoraki, tak jak każdego innego krzyża. Niestety legenda o pokutnym (pojednawczym) charakterze krzyża stała się na tyle popularna, że zaczęła być odbierana jako fakt i pojawiać się w lokalnych opracowaniach, informatorach czy przewodnikach jako informacja, bez uprzedzenia, że jest to co najwyżej luźna hipoteza bez żadnych bezpośrednich dowodów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 98516
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 908 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  4. GUS. Rejestr TERYT.
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 91. [dostęp 2012-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  6. Arkadiusz Dobrzyniecki. Krzyże i kapliczki pokutne ziemi złotoryjskiej – historia pewnego mitu. „Pomniki Dawnego Prawa”. 11–12 (wrzesień-grudzień 2010), s. 32–37, 2010.