Phil Cavarretta
| |||||||
| pierwszobazowy/zapolowy | |||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Philip Joseph Cavarretta | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1916 | ||||||
| Data i miejsce śmierci |
18 grudnia 2010 | ||||||
| Odbijał |
lewą | ||||||
| Rzucał |
lewą | ||||||
| Debiut |
16 września 1934 | ||||||
| Ostatni występ |
8 maja 1955 | ||||||
| Statystyki | |||||||
| Średnia uderzeń |
0,293 | ||||||
| Home runy |
95 | ||||||
| Uderzenia |
1977 | ||||||
| RBI |
920 | ||||||
| Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
| Kariera menedżerska | |||||||
| |||||||
Philip Joseph Cavarretta (ur. 19 lipca 1916, zm. 18 grudnia 2010) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego i zapolowego przez 22 sezony w Major League Baseball.
Cavarretta w szkole średniej Lane Tech w Chicago grał na pozycji miotacza. W wieku 17 lat podpisał kontrakt z Peoria Tractors, występującym w NAPBL, późniejszym klubem farmerskim Chicago Cubs[1][2]. W swoim pierwszym meczu, grając na pozycji prawozapolowego, zaliczył cycle[1][3]. We wrześniu 1934 został powołany do składu Cubs i zadebiutował w MLB w meczu przeciwko Brooklyn Dodgers[4][5]. Rok później wystąpił w World Series, jednak Cubs ulegli Detroit Tigers w sześciu meczach[6]. Trzy lata później ponownie Cubs zagrali w World Series i ponownie ulegli, tym razem New York Yankees w czterech meczach[7].
W maju 1939 roku w meczu przeciwko New York Giants doznał kontuzji kostki, 13 miesięcy później doznał tej samej kontuzji również w spotkaniu z Giants[1]. Nie był uczestnikiem II wojny światowej, gdyż został zwolniony ze służby wojskowej ze względu na problemy ze słuchem[1]. W 1944 wraz ze Stanem Musialem z St. Louis Cardinals zdobył najwięcej uderzeń (197) w National League[1][4]. W sezonie 1945 zwyciężył w lidze w klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,355) i on-base percentage (0,449), poza tym miał 3. w lidze wskaźnik slugging percentage (0,500) i został wybrany MVP National League[4][8]. W tym samym roku wystąpił w World Series, gdzie miał średnią uderzeń 0,423, jednak Cubs przegrali z Detroit Tigers w siedmiu meczach[9].
W czerwcu 1951 został grającym menadżerem Cubs, zastępując na tej pozycji Frankiego Frischa[10]. Na wiosnę 1954 został zwolniony przez właściciela klubu Phila Wrigleya po tym, jak stwierdził, iż zespół nie ma szans na awans do postseason[1]. W efekcie w maju 1954 przeszedł jako wolny agent do lokalnego rywala Cubs Chicago White Sox[3]. Ostatni mecz zagrał 8 maja 1955 roku[4].
Po zakończeniu kariery był między innymi menadżerem zespołów niższych lig, skautem w Detroit Tigers, a także trenerem pałkarzy w New York Mets[1]. Zmarł 18 grudnia 2010 w wieku 94 lat; miał udar mózgu[11]. Był ostatnim żyjącym baseballistą, który zagrał w jednym meczu z Babe Ruthem[11].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| MVP National League | 1945 | [8] |
| 4× All-Star | 1944, 1945, 1946, 1947 | [4] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Phil Cavarretta. baseballlibrary.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ Phil Cavarretta Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ a b Phil Cavarretta Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e Phil Cavarretta Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ Cubs - Dodgers Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ 1935 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ 1938 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ a b 1945 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ 1945 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ Chicago Cubs Managers. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
- ↑ a b Cubs great Cavarretta dies at 94. chicagotribune.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).