Piłak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piłak
część wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

mrągowski

Gmina

Sorkwity

Część miejscowości

Rybno

Liczba ludności 

3

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-731[2]

Tablice rejestracyjne

NMR

SIMC

0488094

Położenie na mapie gminy Sorkwity
Mapa konturowa gminy Sorkwity, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piłak”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piłak”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piłak”
Położenie na mapie powiatu mrągowskiego
Mapa konturowa powiatu mrągowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Piłak”
Ziemia53°46′04″N 21°10′35″E/53,767778 21,176389[1]

Piłak (do 1945 r. niem. Pillackermühle) – część wsi Rybno w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity[3][4].

W latach 1975–1998 Piłak znajdował się w województwie olsztyńskim.

Dawna osada młyńska, zwana także Piłanka, istniała już w połowie XVII w. Później była to osada leśna. W 1973 osada (leśniczówka) Piłak należała administracyjnie do sołectwa Rybno.

W Piłaku znajduje się założony w 1991 r. rezerwat przyrody, zajmujący się ochroną ptaków błotnych o powierzchni 52,45 ha.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101239
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1112 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Obwieszczenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 4 sierpnia 2015 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)
  4. GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn, 1975, 488 str.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]