Piaśnica
Ujście Piaśnicy do Bałtyku w Dębkach | |||||||||||||
Kontynent | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Państwo | |||||||||||||
Lokalizacja | |||||||||||||
Rzeka 1 rzędu | |||||||||||||
Długość | 28,6 km | ||||||||||||
Powierzchnia zlewni |
325 km² | ||||||||||||
Źródło | |||||||||||||
Miejsce | Puszcza Darżlubska | ||||||||||||
Współrzędne | |||||||||||||
Ujście | |||||||||||||
Recypient | Morze Bałtyckie | ||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||
Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski |
Piaśnica (kaszb. Piôsznica, niem. Piasnitz[a]) – rzeka w Polsce północnej (Pobrzeże) na Kaszubach, przepływa przez obszar dwóch powiatów województwa pomorskiego: wejherowskiego i puckiego.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Piaśnica zaczyna bieg na obszarze Puszczy Darżlubskiej (na południe od Małej Piaśnicy), rzeka przepływa przez Wielką Piaśnicę (miejsce kaźni Polaków i Kaszubów dokonanej przez Niemców), Warszkowo-Młyn, jezioro Żarnowieckie a kończy uchodząc do Bałtyku na zachód od Dębek (obszar rezerwatu przyrody Piaśnickie Łąki)[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]27 września 1785 przy ujściu Piaśnicy zatonął brytyjski statek handlowy General Carleton[2].
Granica
[edytuj | edytuj kod]Obszar ujścia Piaśnicy stanowił historyczną północno-zachodnią rubież Rzeczypospolitej Polskiej[3][4][5]. W wiekach wcześniejszych rzeka graniczna między Prusami a Królestwem Polskim (daw. woj. pomorskie), ale także między Pomorzem a Prusami Zachodnimi (Pommerellen)[6][7].
W czasach II Rzeczypospolitej od roku 1921 do września 1939 rzeka na swym większym odcinku stanowiła granicę polsko-niemiecką patrząc od północy tj. między kamieniami granicznymi A001 (na plaży po zachodniej stronie, ujście znajdowało się całkowicie po polskiej stronie) a A022 (przy wyjściu z jez. Żarnowieckiego), a ściślej biegła częściowo jej zachodnim równoległym ramieniem Starą Piaśnicą (niem. Alter Piasnitz Bach[a]), znaki graniczne A004 – A022[8]. Dalej granica biegnie zachodnimi brzegami jeziora Żarnowieckiego, a od kamienia A082 (przy wejściu Piaśnicy) do znaku A100 ponownie jej korytem[9]. Po roku 1945 ciek już całkowicie na obszarze Polski m.in. w woj. gdańskim[10][11].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Zrekonstruowany słup graniczny nr 1, tzw. kamień wersalski został ustawiony na drodze Dębki – Białogóra przy mostku na Piaśnicy, jednakże nie stoi on na dawnej granicy tylko ok. 150 metrów bliżej rzeki[12].
W swym dolnym odcinku od elektrowni wodnej w Żarnowcu do ujścia, stanowi turystyczny szlak spływów kajakowych.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Spływ kajakowy Piaśnicą
-
Kąpielisko koło Dmuchowa
-
Zrekonstruowany słup graniczny
-
Plan przebiegu granicy
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kaszubskie wybrzeże Bałtyku 1: 55 000. Wyd. III. Kraków: Wydawnictwo COMPASS, 2020. (pol.).
- ↑ Waldemar Ossowski: WRAK STATKU GENERAL CARLETON, 1785 (ang. THE GENERAL CARLETON SHIPWRECK, 1785) Tom I – Badania Archeologiczne Centralnego Muzeum Morskiego wydanie dwujęzyczne: polsko-angielskie. Gdańsk: 2008. ISBN 978-83-924360-1-0. [dostęp 2009-04-01]. (pol. • ang.).
- ↑ Georg Friedrich: Nova mappa geographica Regni Poloniae, Magni Ducatus Lituaniae Regni et Ducatus Occid. Norimb: 1788, s. 1.
- ↑ Carte Generale et detaillee de la Pologne. Wiedeń: 1808, s. 1.
- ↑ Karta Dawnej Polski, Arkusz XLVI C, 1:500 000. Paryż: 1859, s. 1.
- ↑ Neueste Karte von ganz Preussen und Herzogthum Warschau, Pl. II. Wiedeń: 1808, s. 1. (niem.).
- ↑ Hans Prutz: Geschichte des Kreises Neustadt in Westpreußen. Gdańsk: 1872, s. 4. (niem.).
- ↑ Żarnowiec, 1:100 000, Pas 29 Słup 26. Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny, 1935, s. 1. (pol.).
- ↑ Wejherowo, 1:100 000, Pas 30 Słup 26. Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny, 1936, s. 1. (pol.).
- ↑ N-34-37-C (Wierzchucino), 1:50 000, Wojskowa Mapa Topograficzna. Warszawa: Sztab Generalny WP, 1987, s. 1. (pol.).
- ↑ N-34-37/38 (Władysławowo), 1:100 000. Wyd. 1. Warszawa: Zarząd Sztabu Generalnego WP, Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1995, s. 1. (pol.).
- ↑ Replika kamienia granicznego II Rzeczypospolitej. [dostęp 2022-02-01]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Piaśnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 57 .
- Ujście Piaśnicy, granica polsko-niemiecka, kamień graniczny
- Granica, kanał łąkowy Alter Piasnitz Bach
- SYMBOL „KRWAWIĄCEJ GRANICY” KAMIEŃ WERSALSKI