Pieprznik (grzyb)
| ||
 Pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | grzyby | |
| Typ | podstawczaki | |
| Klasa | pieczarniaki | |
| Rząd | pieprznikowce | |
| Rodzina | kolczakowate | |
| Rodzaj | pieprznik | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Cantharellus Adans. ex Fr. Syst. mycol. 1: 316 (Lund, 1821) | ||
| Typ nomenklatoryczny | ||
| Cantharellus cibarius Fr. | ||
.jpg)
Cantharellus Adans. ex Fr. (pieprznik) – rodzaj grzybów z rodziny kolczakowatych (Hydnaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji: Cantharellaceae, Hydnaceae, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Synonimy naukowe: Alectorolophoides Battarra ex Earle, Chanterel Adans., Hyponevris Paulet, Merulius Haller ex Boehm., Merulius Haller[2]:
Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1888 r. (za Krzysztofem Klukiem). W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako lisica, stroczek, kurka, pieprzyk, kurek, lisiczka, stągiewka[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzyby mikoryzowe. Pod względem budowy owocnika zaliczany jest do grupy grzybów kantarelloidalnych. Cechą charakterystyczną owocników jest łagodne połączenie kapelusza i trzonu – nie ma ostrej granicy między nimi. Hymenofor u grzybów z rodzaju Cantharellus składa się (jak u wszystkich pieprznikowatych) z listew połączonych anastomozami. Żaden z kilku występujących w Polsce gatunków nie jest trujący[4].
Gatunki występujące w Polsce[edytuj | edytuj kod]
- Cantharellus amethysteus (Quél.) Sacc. 1887 – pieprznik ametystowy[5]
- Cantharellus cibarius Fr. 1821 – pieprznik jadalny
- Cantharellus friesii Quél. 1872 – pieprznik pomarańczowy
- Cantharellus cinereus (Pers.) Fr. 1821 – pieprznik szary
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum[6]. Nazwy polskie według checklist Władysława Wojewody[3] oraz atlasów grzybów.
Dawniej do rodzaju Cantharellus zaliczano także pieprznika żyłkowanego, obecnie według Index Fungorum należącego do rodzaju Craterellus[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [dostęp 2020-11-21] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- ↑ Marcus Flück: Atlas grzybów – oznaczanie, zbiór, użytkowanie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „DELTA W-Z”, s. 16. ISBN 83-7175-337-3.
- ↑ Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) (ang.). [dostęp 2013-10-20].
- ↑ Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-11-12].