Pierre Jean Robiquet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pierre Jean Robiquet
Ilustracja
Specjalność: chemia organiczna
chemik, farmaceuta

Pierre Jean Robiquet (ur. 13 stycznia 1780 w Rennes, zm. 29 kwietnia 1840 w Paryżu[1]) – francuski chemik i farmaceuta. Zapoczątkował prace nad aminokwasami białkowymi dzięki identyfikacji i wydzieleniu w 1806 ze szparagów pierwszego z nich, który nazwał asparaginą (odkrycia dokonał wraz z Louisem Nicolasem Vauquelinim). Pierre Jean Robiquet był jednym z ojców współczesnej farmacji dzięki odkryciu i wydzieleniu (w 1832) kodeiny, związku aktywnego leków przeciwbólowych[2].

W 1810 opisał kantarydynę, otrzymaną w postaci czystej z wydzieliny chrząszcza gatunku pryszczel lekarski[3], drugi po morfinie (1804) czysty związek chemiczny o właściwościach leczniczych, w 1817 roku odkrył narkotynę[4], w 1821 roku wyizolował czystą kofeinę (niezależnie od innych badaczy, kofeina została opisana dwa lata wcześniej przez Friedricha Ferdinanda Rungego)[2], w 1826 wraz z Jeanem Jaques’em Colinem wyizolował czyste barwniki: alizarynę i purpurynę oraz ich prekursor kwas ruberytrynowy[5], w 1829 zidentyfikował orcynol (3,5-dihydroksytoluen) – składnik do produkcji barwników, w 1830 wraz z Antoine’em François Boutron-Charlardem otrzymał czystą amigdalinę (jednak zaproponowana struktura zawierała błąd, poprawnej identyfikacji uczeni dokonali w 1937 roku)[2] a w 1832 odkrył i wydzielił kodeinę[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Christian Warolin, Pierre-Jean Robiquet (Rennes, 14 janvier 1780-Paris, 29 avril 1840), „Revue d’histoire de la pharmacie”, 87 (321), 1999, s. 97–110, DOI10.3406/pharm.1999.4935 (fr.).
  2. a b c d Jaime Wisniak, Pierre-Jean Robiquet, „Educación Química”, 24, 2013, s. 139–149, DOI10.1016/S0187-893X(13)72507-2 (ang.).
  3. P.J. Robiquet, Expériences sur les cantharides, „Annales de Chimie”, 76, 1810, s. 302–322.
  4. C. Warolin, Pierre-Jean Robiquet, „Revue d’histoire de la pharmacie”, 47 (321), 1999, s. 97–110, PMID11625518.
  5. Jaime Wisniak, Jean Jacques Colin, „Revista CENIC Ciencias Biológicas”, 48, 2017, s. 112–120.