Przejdź do zawartości

Piotr Aleksander Tarło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Aleksander Tarło
Ilustracja
Piotr, Aleksander Tarło, portret pędzla nieznanego malarza z drugiej ćwierci XVII wieku
Herb
Topór
Rodzina

Tarłowie herbu Topór

Data urodzenia

ok. 1580

Data śmierci

1649

Ojciec

Jan Tarło (wojewoda lubelski)

Matka

Agnieszka z Szafrańców

Żona

1. Zofia Działyńska, 2. Jadwiga Lanckorońska

Dzieci

Mikołaj Tarło, Jan Aleksander Tarło wojewoda sandomierski, Stefan Tarło, Władysław Kazimierz, Karol Tarło, Aleksander Tarło, Stanisław Tarło, Zygmunt Tarło.

Piotr Aleksander Tarło herbu Topór (ur. ok. 1580, zm. 1649), kasztelan lubelski w latach 1618-1630, wojewoda lubelski w latach 1630–1649.

Syn Jana, kasztelana małogoskiego, kasztelana radomskiego i wojewody lubelskiego i Agnieszki Szafraniec.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci ojca nim i jego starszym bratem opiekował się Stanisław Szafraniec z Pieskowej Skały. Zapewne pierwsze nauki pobierał w kalwińskiej szkole w Secyminie (według współczesnej pisowni Secemin). W 1605 wyjechał na studia do protestanckiego wówczas Strasburga, gdzie przebywał dwa lata. W 1606 jest notowany jako student w Genewie. Po powrocie do Polski przypuszczano, że wczesna śmierć brata i bezpotomność wuja Andrzeja Szafrańca uczynią go ich następcą w Kościele kalwińskim. Nadzieje te okazały się płonne, gdyż ok. 1615 przeszedł na katolicyzm. Nie zerwał jednak zupełnie związków z dysydentami, np. Andrzej Wiszowaty był nauczycielem jego synów, których wysłał na studia do Akademii Rakowskiej.

W 1613 był posłem na sejm, w 1618 zapewne nie bez związku z konwersją objął kasztelanię lubelską, a w 1630 został wojewodą lubelskim. Tę drugą godność rodzina Tarłów utrzymywała z drobnymi przerwami do 1744. W 1632 był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 16 lipca[1] i elektorem Władysława IV Wazy z województwa lubelskiego[2]. W 1641 wyznaczony został senatorem rezydentem[3].

Potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym małżeństwie z Zofią Działyńską miał trzech synów:

  • 1. Mikołaj Tarło (zginął w Lowanium w 1632)
  • 2. Jan Aleksander Tarło (zm. 1680), wojewoda lubelski, wojewoda sandomierski
  • 3. Stefan Tarło
  • 4. Władysław Kazimierz

W drugim małżeństwie z Jadwigą z Lanckorońskich miał czterech synów:

Wojewodą lubelskim został po jego śmierci jego najstarszy żyjący syn.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 352.
  2. Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
  3. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 21