Piotr Firlej (wojewoda ruski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Firlej
Herb
Lewart
Rodzina

Firlejowie herbu Lewart

Data śmierci

1 września 1553

Ojciec

Mikołaj Firlej

Matka

Anna Mielecka

Żona

Katarzyna Tęczyńska

Dzieci

Jan,
Mikołaj,
Andrzej,
Anna,
Jadwiga,
Barbara

Nagrobek Mikołaja i Piotra Firleja w kościele dominikanów w Lublinie

Piotr Firlej herbu Lewart (ur. 1496/1497, zm. 1 września 1553) – polski magnat, dworzanin królewski, kasztelan chełmski (1527), starosta: lubelski, radomski, kazimierski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Mikołaja Firleja i Anny Mieleckiej herbu Gryf.

W czasie wojny z Moskwą 8 września 1514 brał udział w bitwie pod Orszą. Był doradcą królowej Bony, a następnie Zygmunta Augusta. W październiku 1535 mianowany kasztelanem bieckim, a miesiąc później został kasztelanem wiślickim. Został też w 1537 wojewodą lubelskim (1538) i był nim do 1545, kiedy po śmierci Stanisława Odrowąża ze Sprowy, w 1545 otrzymał godność wojewody ruskiego. Wcześniej był kasztelanem chełmskim (1527). W latach 1551-1552 brał udział w zwalczaniu buntów przeciwko Koronie w Prusach.

W 1532 wziął w dzierżawę starostwo radomskie i zatrzymał je do śmierci. Dzierżawił też starostwo kazimierskie. Był też starostą lubelskim.

Ufundował Janowiec (na gruntach wsi Serokomla) i Lewartów (dziś: Lubartów), gdzie pobudował zamki[1]. Był właścicielem Odrzykonia, Komborni, Korczyny.

Zmarł 1 września 1553 w wieku 56 lat[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty z Katarzyną Tęczyńską herbu Topór. Miał z nią dzieci, którymi były:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Bazydło, Firlej, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 5, Lublin 1989, kol. 298.
  2. Paweł Jusiak, Ryszard Szczygieł: Proces lokacyjny miasta Lewartowa. W: Lubartów w dziejach. Lubartów: Urząd Miasta Lubartów, 2018, s. 116. ISBN 978-83-63255-05-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]