Plebania kościoła pw. św. Wincentego we Wrocławiu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plebania kościoła pw. św. Wincentego
Symbol zabytku nr rej. A/3101/79 z 30.12.1970[1]
Ilustracja
Plebania kościoła pw. św. Wincentego
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Łaciarska 34

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

1834

Ważniejsze przebudowy

1884

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Plebania kościoła pw. św. Wincentego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Plebania kościoła pw. św. Wincentego”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Plebania kościoła pw. św. Wincentego”
Ziemia51°06′44,71″N 17°02′13,96″E/51,112419 17,037211
Multimedia w Wikimedia Commons

Plebania kościoła pw. św. Wincentego – zabytkowa kamienica znajdująca się przy zbiegu ul. Łaciarskiej (nr 34) i pl. Nankiera we Wrocławiu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek został wzniesiony w 1834 roku i pełnił rolę plebanii stojącego naprzeciwko kościoła św. Wincentego i Jakuba[1][2]. W 1884 roku budynek został przebudowany według projektu niemieckiego architekta Johanna Knorra[3].

Opis architektoniczny[edytuj | edytuj kod]

Budynek narożny, ceglany, nieotynkowany, czterokondygnacyjny. Od strony placu Nankiera czteroosiowy, od strony ul. Łaciarskiej siedmioosiowy. Pierwsza i trzecia kondygnacja oddzielona jest gzymsem. Otwory okienne prostokątne zakończone łukowo. Całość elewacji wieńczy wydatny gzyms i płaski dach. W centralnej osi w zachodniej elewacji umieszczono wejście do budynku[4]. W narożniku budynku znajduje się zachowana figura księżnej Anny, która wraz z mężem Henrykiem II Pobożnym była fundatorką kościoła św. Wincentego i Jakuba. Anna trzyma w ręku swój atrybut w postaci modelu kościoła. Z tego powodu często myli się ją ze św. Jadwigą, której atrybutem również jest model budynku kościoła lub klasztoru[2].

Po 1945 roku[edytuj | edytuj kod]

Kamienica nie ucierpiała podczas działań wojennych w 1945 roku. Po wojnie w budynku mieszkały siostry zakonne[5]. W 1947 roku budynek został przeznaczony na mieszkania, a w latach 60. XX wieku został oficjalnie upaństwowiony. Od 2000 roku budynek znajduje się pod opieką Kurii Metropolitalnej, która przekazała go na siedzibę biskupa greckokatolickiego. W kolejnych latach budynek przechodził na własność Kościoła greckokatolickiego. W drugiej dekadzie XX wieku budynek został wyremontowany kosztem ok. 508 tys. zł. (stan na 2012 rok)[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Figura księżnej Anny
    Figura księżnej Anny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-05-21].
  2. ↑ a b c Beata Maciejewska: Kamienica jak pałac, z królewną i biskupem. A była plebanią. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2012-12-03]. (pol.).
  3. ↑ GEZ
  4. ↑ Wygląd elewacji budynku
  5. ↑ Grekokatolicy przy Łaciarskiej 34
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plebania_kościoła_pw._św._Wincentego_we_Wrocławiu&oldid=72841136”