Ponowa (czasopismo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ponowa
Pismo poświęcone poezji i sztuce
Ilustracja
Okładka nr 1 z 1921 roku, rys. Stanisław Noakowski
Częstotliwość

nieregularnik

Państwo

 Polska

Adres

Warszawa

Tematyka

literatura

Język

polski

Pierwszy numer

1920

Ostatni numer

1921

"Ponowa. Pismo poświęcone poezji i sztuce" – czasopismo wydawane w Warszawie w latach 1920-1921.

Pismo ukazywało się nieregularnie. Jego redaktorką była Róża Czekańska-Heymanowa, udział w redagowaniu pisma mieli także Emil Zegadłowicz, Jan Nepomucen Miller i Witold Bunikiewicz. Było to pismo o charakterze tradycjonalistycznym, pod względem literackim bliskie neoromantycznemu ekspresjonizmowi. Odwoływało się do sztuki ludowej i gatunków folklorystycznych, upatrując w tym szansy na odrodzenie się poezji. Na jego łamach ukazywała się poezja polska i zagraniczna, krytyka i szkice literackie, recenzje. Ilustracje do niego tworzył Stanisław Maykowski i Władysław Skoczylas. Część redaktorów „Ponowy” utworzyła następnie czasopismo „Czartak”.

Z pismem współpracowali m.in.: Karol Irzykowski, Stefan Kołaczkowski, Bolesław Leśmian, Kazimiera Iłłakowiczówna, Julian Ejsmond, Edward Kozikowski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]