Przejdź do zawartości

Pożegnanie z Berlinem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pożegnanie z Berlinem
Goodbye to Berlin
Autor

Christopher Isherwood

Typ utworu

powieść obyczajowa

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Wielka Brytania

Język

angielski

Data wydania

1939

Wydawca

Hogarth Press

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1992

Wydawca

Czytelnik

Przekład

Maria Skroczyńska-Miklaszewska

Pożegnanie z Berlinem (ang. Goodbye to Berlin) – powieść brytyjskiego pisarza Christophera Isherwooda wydana w 1939 roku.

Książka opiera się na autentycznych doświadczeniach Isherwooda z jego pobytu w Berlinie w latach 1929–1932 oraz osobach, które poznał w tamtym czasie. W jej skład wchodzą opowiadania publikowane wcześniej m.in. w lewicowym magazynie New Writing, a także nowela Sally Bowles, wydana jako osobny tom w 1937 roku. Poszczególne rozdziały przedstawiają obraz miasta naznaczonego bezrobociem, biedą i atakami na Żydów i komunistów, opisując także hedonistyczne życie nocne. Całość kończy się wyjazdem głównego bohatera z miasta z powodu dojścia Adolfa Hitlera do władzy.

Powieść spotkała się z pozytywnym odbiorem krytyków[1][2]. Posłużyła później jako inspiracja powstania dzieł teatralnych i filmowych, m.in. obrazu Kabaret (1972).

Główni bohaterowie

[edytuj | edytuj kod]
  • Christopher Isherwood – brytyjski pisarz mieszkający tymaczasowo w Berlinie i pracujący jako prywatny nauczyciel języka angielskiego. Jest homoseksualistą i często korzysta z usług męskich prostytutek.
  • Sally Bowles – brytyjska piosenkarka kabaretowa. Jest promiskuitywną kobietą o typie chłopczycy i posiada wielu partnerów seksualnych. Jest jedną ze współlokatorów Christophera.
  • Pani Schroeder – Niemka wynajmująca ludziom pokoje w swoim mieszkaniu przy Nollendorfplatz. Mieszkają u niej m.in. Christopher i Sally.
  • Otto Nowak – przystojny nastolatek o polskich korzeniach. Jest biseksualistą o narcystycznym charakterze, uwodzącym wielu mężczyzn i kobiet. Christopher pomieszkuje przez pewien czas z jego rodziną.
  • Peter Wilkinson – Anglik będący w burzliwym związku z Otto
  • Natalie Landauer – dziewczyna z bogatej żydowskiej rodziny, która opłaca Christophera jako jej nauczyciela angielskiego
  • Bernhard Landauer – kuzyn Natalie
  • Klaus Linke – muzyk, z którym Sally zachodzi w ciążę
  • Clive – amerykański playboy, romansujący zarówno z Sally, jak i z Christopherem

Adaptacje

[edytuj | edytuj kod]
  • John Van Druten zaadaptował książę na sztukę teatralną I Am a Camera, wystawianą na Broadwayu w 1951. Sztuka posłużyła później za scenariusz do filmu pod tym samym tytułem z 1955 roku.
  • Tekst powieści stał się podstawą scenariusza musicalu, a następnie filmu Kabaret (1972) w reżyserii Boba Fosse’a[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leslie Poles Hartley. New Novels: Old Orders Changing. „The Observer”, s. 7, 1939-04-16. Londyn. (ang.). 
  2. Anne Margaret Angus. Isherwood's Picture of Pre-Hitler Berlin. „The Province”, s. 52, 1939-05-06. Vancouver. (ang.). 
  3. Rachel B. Doyle: Looking for Isherwood’s Berlin. [w:] The New York Times [on-line]. 2013-04-12. [dostęp 2022-12-21]. (ang.).
  4. Christopher Isherwood: Pożegnanie z Berlinem. innelektury.pl, 2019-10-25. [dostęp 2023-02-25]. (pol.).