Prątnica
53°28′33″N 19°48′41″E/53,475833 19,811389| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
700 |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
14-260[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NIL |
| SIMC |
0480388 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubawa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu iławskiego  | |
| 53°28′33″N 19°48′41″E/53,475833 19,811389[1]
| |
Prątnica – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Powstała na początku XIV wieku. W latach 1934–1954 roku istniała gmina Prątnica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
We wsi mieszkają 644 osoby, jest szkoła podstawowa i gimnazjum, przedszkole, biblioteka, Gminny Ośrodek Zdrowia, 2 sklepy, punkt sprzedaży pasz[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach krzyżackich była to wieś ludna. Przywilej lokacyjny na 60 łanów na prawie chełmińskim nadano w latach 1324-1349. Kościół parafialny zbudowano około 1330 roku. W tym czasie do parafii należały także wsie: Czerlin, Napromek, Omule, Szczepankowo i Tuszewo Dolne. Przed reformacja Prątnica przez pewien czas należała do parafii w Zajączkowie, razem z wsiami Świętosław i Bocień. Na przełomie XVI i XVII wieku należała do dóbr stołowych biskupów chełmińskich[4]. W roku 1773 wieś należała do domeny króla pruskiego. Szkołę wybudowano w drugiej połowie XVIII wieku. W 1906 roku miał tu miejsce strajk uczniów. W latach sześćdziesiątych XX w. zbudowano nową szkołę (tzw. pawilon szkolny) i ośrodek zdrowia. W tym czasie we wsi była biblioteka i przedszkole w dawnym budynku gminy.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- gotycki kościół z XIV w. pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, przebudowany i odnowiony w XVII w. wieża w części zachodniej, w górnej kondygnacji drewniana, nadbudowana w poł. XVII w[5]. W murach kościoła znajduje się wmurowany posąg (baba pruska), uważany za posąg bożka pogańskiego. Figura ta, wysokości ok. 2,25 m oraz szerokości o. 50 cm, wmurowana jest w pozycji leżącej, na lewo od głównego wejścia do kościoła, pół metra nad ziemią.
- 8 domów z XIX i początków XX w.
- plebania
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn, 1953, 240 str.
- ks. Jakub Fankidejski, Utracone kościoły i kaplice w dzisiejszej diecezji chełmińskiej podług urzędowych akt kościelnych. Region, Gdynia 2011 ISBN 978-83-7591-220-3, reprint książki wydanej w 1880 w Pelplinie (uwspółcześniony i opatrzony komentarzami)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 110034
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1050 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Prątnica to miejscowość położona. [dostęp 2012-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-17)].
- ↑ Inwentarz dóbr biskupstwa chełmińskiego z r. 1614 : z uwzględniem późniejszych do r. 1759 inwentarzy, Toruń 1927, s. IV.
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 218
