Prakopytne

Prakopytne
	Condylarthra
	Cope, 1881
	Okres istnienia: kreda późna–miocen PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	; Phenacodus
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	prakopytne
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Prakopytne, kondylartry (Condylarthra) – wymarły rząd kopalnych ssaków pochodzących od prałożyskowców^{[potrzebny przypis]}. Występowały od górnej kredy na terenie Ameryki Północnej. W tym czasie był reprezentowany przez rodzaj Protungulatum. Następnie w okresie paleocenu i eocenu zajmowały tereny Ameryki Płn. i Europy. W tym okresie występuje rodzaj Phenacodus. Nieliczne gatunki przetrwały do okresu oligocenu, paleogenu w Azji i miocenu na terenie Ameryki Południowej.

Cechą charakterystyczną dla tego rzędu były krótkie kończyny pięciopalczaste zaopatrzone w pazury lub zakończone kopytkami przystosowane do biegu. Wśród prakopytnych występowało znaczne zróżnicowanie w rozmiarze poszczególnych gatunków, najmniejsze były wielkości jeża, największe swym rozmiarem dochodziły do wymiarów niedźwiedzia. Niektóre gatunki posiadały zwiększoną powierzchnię zębów co wskazuje na żywienie się roślinami. Niektóre z nich były zaopatrzone w mocne, tępe zęby przystosowane do odżywiania się mięsem (być może padliną).

Rodziny

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mały Słownik Zoologiczny/ssaki, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1991 ISBN 83-214-0637-8