
Proboszczów
Artykuł | 51°03'47"N 15°47'36"E |
- błąd | 39 m |
WD | 51°3'N, 15°48'E |
- błąd | 2313 m |
Odległość | 1611 m |
| ||||
| ||||
![]() Kościół w Proboszczowie | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | złotoryjski | |||
Gmina | Pielgrzymka | |||
Liczba ludności (III 2011) | 1005[1] | |||
Strefa numeracyjna | 76 | |||
Kod pocztowy | 59-516 | |||
Tablice rejestracyjne | DZL | |||
SIMC | 0366422 | |||
Położenie na mapie gminy Pielgrzymka ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego ![]() | ||||
![]() |
Proboszczów (niem. Probsthain[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Pielgrzymka, na Pogórzu Kaczawskim w Sudetach.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 1005 mieszkańców[1]. Jest największą miejscowością gminy Pielgrzymka.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś związana z osadnictwem szwenkfeldystów w XVI-XVIII wieku.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[3]:
- kościół filialny pw. Świętej Trójcy, z XIII w., XV w., 1701 r.
- kaplica grobowa Rednerów, obok kościoła, z 1781 r.
- plebania, przy kościele filialnym, z początku XIX w.
- pałac, z XIX w.
- park, z przełomu XVIII/XIX w.
- aleja lipowa
Pałac[edytuj | edytuj kod]
Neoklasyczny pałac z 1821 r. w miejscu starego. Murowany, założony na rzucie prostokąta o 9 i 3 osiach ze skromnym ryzalitem 3-osiowym, akcentowanym trójkątnym tympanonem. Budynek dwukondygnacyjny z poddaszem mieszkalno-użytkowym, nakryty łamanym dachem naczółkowym z powiekami. Dziś pałac jest własnością prywatną, nieużytkowany.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 263. [dostęp 14.11.2012].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pogórze Kaczawskie, Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
- Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X
|