51°03′47″N 15°47′36″E/51,063056 15,793333Proboszczów
|
||
.jpg) Kościół w Proboszczowie |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | dolnośląskie | |
| Powiat | złotoryjski | |
| Gmina | Pielgrzymka | |
| Liczba ludności (III 2011) | 1005[1] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 76 | |
| Kod pocztowy | 59-516 | |
| Tablice rejestracyjne | DZL | |
| SIMC | 0366422 | |
|
Położenie na mapie gminy Pielgrzymka
 Proboszczów
|
||
|
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego
Proboszczów
|
||
|
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Proboszczów
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Proboszczów
|
||
| 51°03′47″N 15°47′36″E/51,063056 15,793333 |
||
Proboszczów (niem. Probsthain[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Pielgrzymka, na Pogórzu Kaczawskim w Sudetach.
Spis treści
Podział administracyjny[edytuj]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Demografia[edytuj]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 1005 mieszkańców[1]. Jest największą miejscowością gminy Pielgrzymka.
Historia[edytuj]
Wieś związana z osadnictwem szwenkfeldystów w XVI-XVIII wieku.
Zabytki[edytuj]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[3]:
- kościół filialny pw. Świętej Trójcy, z XIII w., XV w., 1701 r.
- kaplica grobowa Rednerów, obok kościoła, z 1781 r.
- plebania, przy kościele filialnym, z początku XIX w.
- pałac, z XIX w.
- park, z przełomu XVIII/XIX w.
- aleja lipowa
Pałac[edytuj]
Neoklasyczny pałac z 1821 r. w miejscu starego. Murowany, założony na rzucie prostokąta o 9 i 3 osiach ze skromnym ryzalitem 3-osiowym, akcentowanym trójkątnym tympanonem. Budynek dwukondygnacyjny z poddaszem mieszkalno-użytkowym, nakryty łamanym dachem naczółkowym z powiekami. Dziś pałac jest własnością prywatną, nieużytkowany.
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 14.11.2012]. s. 263.
Bibliografia[edytuj]
- Pogórze Kaczawskie, Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
- Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X
|
||||||||
