Prog (magazyn)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prog (magazyn)
Typ strony

Strona internetowa, Czasopismo

Komercyjna

tak

Data powstania

2009

Właściciel

Future plc

Wersje językowe

angielska

Strona internetowa

Prog – brytyjski magazyn internetowy oraz miesięcznik poświęcony muzyce prog rockowej, założony w 2009 roku. Od 2017 roku należy do przedsiębiorstwa Future plc dzieląc z siostrzanymi magazynami Metal Hammer i Classic Rock wspólną stronę internetową Louder.

Profil[edytuj | edytuj kod]

Magazyn Prog jest poświęcony muzyce prog rockowej. Publikuje najnowsze i najważniejsze wiadomości (zarówno aktualne jak i historyczne) , dając dostęp do wywiadów z muzykami, recenzji, historii tras koncertowych, albumów i artystów. W formie drukowanej ukazuje się 11 razy w ciągu roku. W 2012 roku redakcja magazynu ustanowiła coroczne nagrody Progressive Music Awards, obejmujące wszystkie elementy muzyki progresywnej; od najlepszego nowego i wschodzącego artysty, albumu roku i najlepszego wydarzenia na żywo, po hymn roku oraz nagrodę za całokształt twórczości i tytuł Prog God[1]. Zdobywcami tego ostatniego byli między innymi: Rick Wakeman (2012)[2], Peter Gabriel (2014)[3], Tony Banks (2015)[4], Carl Palmer (2017)[5], Steve Howe (2018)[6] i Nick Mason (2019)[7].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec 2008 roku dziennikarz Jerry Ewing przedstawił pewnemu wydawnictwu pomysł na nowy magazyn, który miałby być poświęcony w całości rockowi progresywnemu, od dawna krytykowanemu w mainstreamie jako apoteoza muzycznego ekscesu sprzed ery punk rocka z lat 70., w dużej mierze zapomniana domena albumów koncepcyjnych, długich utworów i wyrafinowanej wirtuozerii instrumentalnej. Wydawcy Ewinga zgodzili się jednak na ten pomysł, ponieważ rock progresywny był wówczas ciągle żywym kierunkiem. Jego wpływ na główny nurt rocka można było dostrzec w albumach koncepcyjnych takich zespołów jak Coheed and Cambria, Muse, Pendulum czy Transatlantic (The Whirlwind)[8]. Magazyn Prog został założony w styczniu 2009 roku[1]. Rok później sprzedawał się w nakładzie około 22 000 egzemplarzy, co stanowiło połowę nakładu NME[8].

Od 2017 roku należy do przedsiębiorstwa Future plc dzieląc z siostrzanymi magazynami Metal Hammer i Classic Rock wspólną stronę internetową Louder, dzięki czemu fani rocka mają w jednym miejscu dostęp do wszystkich jego odmian, zaś sama strona z ponad 5 milionami obserwujących w mediach społecznościowych jest jedną z największych i najbardziej wpływowych alternatywnych stron muzycznych na świecie[9].

Prog istnieje również w formie aplikacji dostępnej na platformie App Store oferującej ten sam zestaw informacji co strona internetowa[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prog Magazine Subscription. magazine.co.uk. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  2. Tim Masters: Genesis honoured at Progressive Music awards. BBC. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  3. Tim Masters: Peter Gabriel honoured at Prog music awards. BBC. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  4. Singer Steven Wilson crowned prog rock king. loudersound.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  5. Scott Munro (Prog): Marillion, Anathema, Steve Hackett among Progressive Music Award winners. loudersound.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  6. Tim Peacock: Progressive Music Award Winners. udiscovermusic.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  7. Scott Munro (Prog): Prog Awards 2019: Dream Theater, Big Big Train, Hawkwind among this year’s winners. loudersound.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  8. a b Alexis Petridis: Go back to go forward: the resurgence of prog rock. The Guardian. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  9. Louder: About Louder. loudersound.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  10. Apple: Prog Magazine. apps.apple.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).