Pszeniczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pszeniczna
wieś
Ilustracja
Nieczynna gorzelnia
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

namysłowski

Gmina

Wilków

Liczba ludności (2005)

247

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

46-113[2]

Tablice rejestracyjne

ONA

SIMC

0504812

Położenie na mapie gminy Wilków
Mapa konturowa gminy Wilków, u góry znajduje się punkt z opisem „Pszeniczna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pszeniczna”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pszeniczna”
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego
Mapa konturowa powiatu namysłowskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pszeniczna”
Ziemia51°09′59″N 17°37′28″E/51,166389 17,624444[1]

Pszeniczna (niem. Nauke) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Wilków.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa niemiecka brzmi Nauke, później Naukowice. Od 1945 roku, Pszeniczna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Data założenia wsi nie jest znana. Prawdopodobnie wieś powstała w XVIII w. Istniały tu dobra rycerskie, a wioskę zbudowano wokół posiadłości dworskich. W roku 1837 w Pszenicznej było 14 budynków mieszkalnych, folwark, 5 chłopów służebnych, 9 ogrodnictw. We wsi była czynna cegielnia, mieszkał kowal, 133 mieszkańców w tym 5 katolików. W roku 1844 we wsi znajdował się jeden folwark, 22 domy mieszkalne, 163 mieszkańców, karczma, okresowo czynna cegielnia, mieszkał kowal i szewc, istniał także sklep żywnościowy. W roku 1895 powierzchnia Pszenicznej wynosiła 53 ha, stało 16 domów mieszkalnych, 64 mieszkańców (10 katolików). Folwark Pszeniczna o pow. 278 ha miał 7 budynków mieszkalnych, 154 mieszkańców. W roku 1910 notowano 147 mieszkańców, a w roku 1929 we wsi było 60 mieszkańców, w majątku 190 mieszkańców (51 katolików). We wsi nie było kościoła ani kaplicy. W 1944 roku było tu 128. mieszkańców natomiast w 1965 roku było ich już 296. w 15 domach (wraz z majątkiem). Do wioski należało ogółem 92 ha gruntów, majątek w tym czasie (1965 r.) posiadał 530 ha. W czasach protestanckich, aż do 1922 roku, dzieci uczęszczały do szkoły w Wabienicach. Dopiero we wspomnianym roku została we wsi zbudowana szkoła powszechna. W XXI w. dzieci uczęszczają do szkoły podstawowej w Bukowiu lub w Wabienicach, a przed reformą oświaty korzystały z gimnazjum w Wilkowie.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[3]:

  • gorzelnia z płatkarnią, z poł. XIX w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112732
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1066 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 59. [dostęp 2012-12-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kroniki gminy Wilków
  • Wabienice Parafia i Sanktuarium