Młokicie
51°06′05″N 17°35′07″E/51,101389 17,585278| wieś | |
 Fragment wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
173[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
46-113[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ONA |
| SIMC |
0504775 |
Położenie na mapie gminy Wilków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego  | |
| 51°06′05″N 17°35′07″E/51,101389 17,585278[1]
| |
Młokicie (niem. Weidenbach) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Wilków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Jest niewielką wioską, leżącą nad Widawą.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość wzmiankowana w dokumentach po raz pierwszy w 1155 r. jako Iascotele. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Widnavia villa[4][5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W roku 1844 należała do wdowy po kapitanie A. V. Busse. We wsi znajdował się dwór, folwark, 32 domy mieszkalne, 253 mieszkańców (5 katolików), ewangelicka szkoła z 1 nauczycielem, młyn wodny dwukołowy, gorzelnia i 6 rzemieślników. Koło wsi znajdował się folwark zwany Owczarnią, hodowano w nim 750 owiec – merynosów. W roku 1912 wieś należała do powiatu oleśnickiego i liczyła 216 mieszkańców (45 katolików).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81379
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 798 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online.
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889.
