Puchar Świata w Rugby 7 (2001)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Świata w Rugby 7 (2001)
2001 Rugby World Cup Sevens
1997 2005
Dyscyplina

rugby 7

Organizator

IRB

Szczegóły turnieju
Gospodarz

 Argentyna

Otwarcie

26 stycznia 2001

Zamknięcie (finał)

28 stycznia 2001

Liczba drużyn

24

Liczba aren

1 (w 1 mieście)

I miejsce

 Nowa Zelandia

II miejsce

 Australia

Statystyki turnieju
Liczba meczów

91

Najwięcej punktów

Australia Brendan Williams (70)

Najwięcej przyłożeń

Australia Brendan Williams (14)

Strona internetowa

Puchar Świata w Rugby 7 (2001) – trzeci Puchar Świata, organizowane przez IRB zawody o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywane co cztery lata. Turniej odbył się na Estadio José María Minella w argentyńskim mieście Mar del Plata w dniach od 26 do 28 stycznia 2001 roku i rywalizowały w nim dwadzieścia cztery męskie zespoły. Tytułu zdobytego cztery lata wcześniej bronili reprezentanci Fidżi, zwyciężyli zaś Nowozelandczycy.

Tło zawodów[edytuj | edytuj kod]

Spośród jedenastu kandydatur do ostatniego etapu przeszły dwie – hiszpańska i argentyńska, a na początku listopada 1998 roku Międzynarodowa Rada Rugby przyznała prawa do organizacji turnieju Unión Argentina de Rugby. Wszelkie koszty związane z organizacją zawodów ponieść miała strona argentyńska, otrzymując przychody ze sprzedaży praw telewizyjnych w kraju, wsparcia udzieliło także ministerstwo turystyki. Pozostałe przychody przypadły IRB, podziałowi natomiast podlegała nadwyżka z tytułu zysków ze sprzedaży biletów powyżej 500 tysięcy USD[1][2]. Ceny biletów kształtowały się na poziomie od 15 do 120 USD[3].

W styczniu 2000 roku ogłoszono, że zawody odbędą się w Mar del Plata, goszczącym turniej rugby 7 wchodzący w skład IRB Sevens World Series[4][5], zaś areną zawodów został mieszczący trzydzieści pięć tysięcy widzów Estadio José María Minella[6]. Losowanie grup odbyło się 6 października 2000 roku[5][7], w tym samym miesiącu wyznaczono też arbitrów zawodów (Pablo Deluca, Ian Hyde-Lay, Steve Lander, Andy Turner, Gary Wise, Scott Young)[8][9]. Harmonogram spotkań opublikowano na początku stycznia 2001 roku[10][11]. Zespoły składały się z dziesięciu zawodników[12][13][14], przygotowana została również grupa ogólnodostępnych graczy rezerwowych, z których można było korzystać w razie eliminującej z turnieju kontuzji[15].

Turniej rozpoczął się zremisowanym, pomimo dwóch przyłożeń Shane’a Williamsa, meczem Walii z Portugalią[16], Anglicy odnieśli zaś dwa nieprzekonujące zwycięstwa z Chile[17] i Zimbabwe[18]. Irlandczycy wysoko przegrali z Fidżyjczykami, choć udało im się zdobyć przyłożenie[19], w kolejnym spotkaniu pokonali zaś Kenię utrzymując szansę na awans z grupy[20]. Przegrana Walii z Australią praktycznie eliminowała ich z walki o końcowy triumf[21]. Argentyńczycy wygrali dwa pierwsze mecze – z Rosją i Koreą – a zjawiło się na nich odpowiednio osiem i trzynaście tysięcy widzów[22], w trzecim zaś ulegli reprezentantom Fidżi[23]. Hiszpanie zgodnie z przewidywaniami ulegli Nowozelandczykom, choć nieoczekiwanie zdobyli pierwsze punkty w meczu[24], w ostatnim meczu sprawili jednak największą niespodziankę dnia pokonując Anglików[25][26]. Prócz Australii, Nowej Zelandii, Fidżi, Samoa i RPA niepokonana zakończyła dzień również Gruzja po zwycięstwach nad Francją oraz Chińskim Tajpej – wyjątkowo słabi Francuzi ulegli następnie również reprezentacji Wysp Cooka[27][23]. Po pierwszym dniu na czele klasyfikacji przyłożeń znajdował się z pięcioma reprezentant gospodarzy, Ignacio Corleto[23].

Mecze drugiego dnia zostały rozegrane w deszczowej pogodzie[28]. Anglicy, którym groziło wypadnięcie poza czołową ósemkę, pokonali Japończyków[29], uniknęli jednak kompromitacji, bowiem Daisuke Ohata zdobył przyłożenie dające Japończykom wygraną nad Hiszpanami już po końcowej syrenie – a spośród tych zespołów Anglia miała najlepszy bilans punktowy[30][28]. Nowozelandczycy łatwo odnosili kolejne zwycięstwa, mimo iż Jonah Lomu nie dołożył żadnego ze 158 punktów w czterech meczach, zaś reprezentanci Walii konsekwentnie dążyli do udziału w walce o Plate[31]. Argentyńczycy zdobyli dziesięć przyłożeń w dwóch meczach bez problemów odporawiając Irlandię i Kenię, formą imponowały też Fidżi, RPA i Australia[28]. Nadzieje Irlandczyków na awans do tego samego etapu zostały jednak zredukowane do zera po przegranej z Rosją[32]. W ostatnim meczu Nowozelandczyków Eric Rush złamał kość piszczelową po kolizji z angielskim graczem[33][34][35], a jego miejsce w zespole zajął Urugwajczyk Benjamin Bono jako jeden z dziewięciu wykorzystanych zawodników z listy rezerwowych[36]. Niepokonane reprezentacje Fidżi, RPA, Nowej Zelandii oraz Australii zwyciężyły zatem w swoich grupach i w ćwierćfinałach dołączyły do nich zespoły z drugich miejsc – Argentyna, Kanada, Anglia oraz Samoa[37]. Rupeni Caucau i Brendan Williams zdobyli po osiem przyłożeń w fazie grupowej, zaś Felipe Contepomi przewodził klasyfikacji najlepiej punktujących[28].

W ćwierćfinałach zawodnicy z Fidżi pokonali Kanadę, zaś Australijczycy, dzięki czterem przyłożeniom Brendana Williamsa, odnieśli wysokie zwycięstwo nad bezbarwnymi Anglikami[38][39]. W drugiej części drabinki Nowozelandczycy łatwo odprawili Samoa, zaś Argentyna sprawiła wielką niespodziankę pokonując reprezentantów RPA i po raz pierwszy awansując do czołowej czwórki tych zawodów. Dwa przyłożenia Breytona Paulse w pierwszej połowie uciszyły dwudziestopięciotysięczną widownię, jednak dwa przyłożenia Agustína Pichota podwyższone przez Felipe Contepomiego przechyliły ostatecznie szalę zwycięstwa na korzyść gospodarzy[40][41][38]. Argentyńczycy w kolejnym etapie nie sprostali jednak Nowozelandczykom – po początkowym okresie naporu gospodarzy nie zakończonym zdobyciem punktów dwa przyłożenia Brada Fleminga dały zawodnikom z Nowej Zelandii dwunastopunktową przewagę do przerwy, po niej zaś kolejne trzy dołożyli Lomu, Amasio Valence i Randle, na co odpowiedział w końcówce jedynie Diego Albanese[37][42][43][38][44]. We wcześniejszym półfinale Australia odniosła pierwsze od dwóch lat zwycięstwo nad Fidżi – Fidżyjczycy dwoma podwyższonymi przyłożeniami wyszli na czternastopunktowe prowadzenie, jednak punkty Richarda Grahama i Williamsa sprawiły, że Australijczycy na przerwę schodzili z dwupunktową stratą. Na początku drugiej połowy meczu kontuzji doznał Marika Vunibaka i od tej pory zaczęli dominować Australijczycy, którym zwycięstwo dały przyłożenia Grahama i Roberta McDonalda[37][43][38].

Finałowy pojedynek obserwowało trzydzieści pięć tysięcy zgromadzonych na Estadio José María Minella widzów. Już w pierwszej minucie po siedemdziesięciometrowym biegu przyłożenie zdobył oszczędzany przez Gordona Tietjensa w fazie grupowej Jonah Lomu. Australijczycy wyszli niebawem na prowadzenie, gdy pięć punktów Williamsa na siedem podwyższył Julian Huxley – powtórki telewizyjne pokazały jednak, że Williamsowi piłka wypadła na polu punktowym rywali, czego nie zauważył argentyński arbiter, Pablo Deluca. Kolejne podwyższone przyłożenie zdobył następnie Lomu, pierwsza połowa zakończyła się zatem wynikiem 12–7 dla Nowej Zelandii. Tuż po przerwie Lomu skompletował hat-tricka, a rywale nie mieli odpowiedzi na jego siłę i szybkość. Pod nieobecność Rusha taktyką zajmował się Valence, który wykorzystywał obawy przed grającym na skrzydle Lomu przeprowadzając akcje środkiem boiska, zaś Craig Newby i kapitan Karl Te Nana dominowali w obronie. Kolejne dwa przyłożenia Valence'a and Milsa Muliainy rozstrzygnęły losy spotkania, a rezerwowy Tim Donnelly w ostatniej akcji meczu zdobył jeszcze pięć punktów dla Australii. Graczem spotkania został wybrany Jonah Lomu, a Nowozelandczycy świętowali swój pierwszy triumf w Pucharze Świata[39][45][46][38][44][37][47].

Chile zwyciężyło w turnieju Bowl zajmując siedemnastą lokatę, zaś Rosja zdobyła Plate – a dziewiąta pozycja była najlepszą spośród europejskich zespołów, nie licząc Anglii[37][48]. Mimo że Walijczycy[49] i Irlandczycy[50] przebrnęli przez spotkania ćwierćfinałowe ostatniego dnia, w następnym meczu ulegali jednak teoretycznie słabszym, lecz zdeterminowanym rywalom[51]. Słaba postawa czołowych europejskich zespołów oraz brak kwalifikacji Szkocji i Włoch skłoniły przewodniczącego IRB, Vernona Pugh, do stwierdzenia, iż muszą one zacząć traktować tę dyscyplinę poważniej[47].

W klasyfikacji przyłożeń z czternastoma zwyciężył Australijczyk Brendan Williams, który jednocześnie zdobył najwięcej punktów w turnieju – siedemdziesiąt[39][52]. Cztery przyłożenia w jednym meczu prócz Williamsa zdobyli również Rupeni Caucau i Roger Randle, siedmiu zawodników zaliczyło zaś hat-tricki[53].

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Puchar Świata w Rugby 7 (2001) – kwalifikacje.

Obok gospodarzy, Argentyńczyków, po raz pierwszy automatyczny awans do turnieju zyskali ćwierćfinaliści poprzedniej edycji – Fidżi, RPA, Samoa, Nowa Zelandia, Anglia, Australia, Francja i Korea Południowa. O pozostałe piętnaście miejsc w ośmiu turniejach kwalifikacyjnych rywalizowała natomiast rekordowa liczba 91 reprezentacji[37].

Po raz pierwszy do Pucharu Świata awansowały Kenia, Chile, Gruzja i Rosja[37].

Afryka Ameryka Azja Europa Oceania
Automatyczna kwalifikacja
Regionalne eliminacje

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Piętnastu kwalifikantów oraz dziewięć drużyn, które uzyskały automatyczny awans, zostały podzielone na cztery sześciozespołowe grupy rywalizujące w pierwszych dwóch dniach systemem kołowym. W trzecim dniu zawodów odbyła się natomiast faza pucharowa składająca się z ćwierćfinałów, półfinałów i finałów – reprezentacje, które w swoich grupach zajęły czołowe dwie pozycje, awansowały do turnieju głównego (Cup), zespoły z trzecich i czwartych miejsc walczyły w turnieju Plate, pozostałe zaś o Bowl[37][54].

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Fidżi 5 5 0 0 159 36 +123 15 Cup
2.  Argentyna 5 4 0 1 157 59 +98 13 Cup
3.  Korea Południowa 5 2 1 2 106 101 +5 10 Plate
4.  Rosja 5 2 0 3 59 108 -49 9 Plate
5.  Irlandia 5 1 1 3 72 131 -59 8 Bowl
6.  Kenia 5 0 0 5 48 166 -118 5 Bowl
26 stycznia 2001
16:00
 Argentyna  49 - 7  Rosja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
16:20
 Korea Południowa  33 - 17  Kenia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
16:40
 Fidżi  41 - 5  Irlandia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
20:00
 Kenia  10 - 31  Irlandia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
20:20
 Korea Południowa  14 - 27  Argentyna Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
20:40
 Fidżi  14 - 5  Rosja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
22:40
 Fidżi  19 - 12  Argentyna Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
14:40
 Rosja  14 - 7  Kenia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
15:00
 Korea Południowa  19 - 19  Irlandia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
17:00
 Argentyna  33 - 12  Irlandia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
17:20
 Korea Południowa  33 - 5  Rosja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
17:40
 Fidżi  52 - 7  Kenia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
21:20
 Rosja  28 - 5  Irlandia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
21:40
 Argentyna  36 - 7  Kenia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
22:00
 Fidżi  33 - 7  Korea Południowa Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Południowa Afryka 5 5 0 0 143 19 +124 15 Cup
2.  Kanada 5 3 0 2 111 60 +51 11 Cup
3.  Wyspy Cooka 5 3 0 2 69 67 +2 11 Plate
4.  Francja 5 2 0 3 73 69 +4 9 Plate
5.  Gruzja 5 2 0 3 62 77 -15 9 Bowl
6.  Chińskie Tajpej 5 0 0 5 21 187 -166 5 Bowl
26 stycznia 2001
17:00
 Wyspy Cooka  5 - 24  Kanada Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
17:20
 Francja  14 - 19  Gruzja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
17:40
 Południowa Afryka  47 - 7  Chińskie Tajpej Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
21:20
 Gruzja  24 - 0  Chińskie Tajpej Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
21:40
 Francja  7 - 19  Wyspy Cooka Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
22:00
 Południowa Afryka  24 - 0  Kanada Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
00:00
 Południowa Afryka  29 - 0  Wyspy Cooka Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
14:00
 Kanada  20 - 7  Gruzja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
14:20
 Francja  35 - 0  Chińskie Tajpej Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
16:00
 Wyspy Cooka  26 - 7  Chińskie Tajpej Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
16:20
 Francja  17 - 12  Kanada Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
16:40
 Południowa Afryka  24 - 12  Gruzja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
20:00
 Kanada  55 - 7  Chińskie Tajpej Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
20:20
 Wyspy Cooka  19 - 0  Gruzja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
20:40
 Południowa Afryka  19 - 0  Francja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Grupa C[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Nowa Zelandia 5 5 0 0 175 14 +161 15 Cup
2.  Anglia 5 3 0 2 92 52 +40 11 Cup
3.  Hiszpania 5 3 0 2 66 62 +4 11 Plate
4.  Japonia 5 3 0 2 43 100 -57 11 Plate
5.  Chile 5 1 0 4 36 83 -47 7 Bowl
6.  Zimbabwe 5 0 0 5 38 139 -101 5 Bowl
26 stycznia 2001
15:00
 Zimbabwe  12 - 17  Japonia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
15:20
 Anglia  21 - 7  Chile Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
15:40
 Nowa Zelandia  26 - 7  Hiszpania Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
19:00
 Chile  5 - 10  Hiszpania Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
19:20
 Anglia  28 - 7  Zimbabwe Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
19:40
 Nowa Zelandia  52 - 0  Japonia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
23:00
 Anglia  12 - 14  Hiszpania Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
23:40
 Nowa Zelandia  47 - 0  Zimbabwe Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
15:20
 Japonia  7 - 5  Chile Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
18:00
 Zimbabwe  7 - 28  Hiszpania Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
18:20
 Anglia  24 - 7  Japonia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
18:40
 Nowa Zelandia  33 - 0  Chile Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
22:20
 Japonia  12 - 7  Hiszpania Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
22:40
 Zimbabwe  12 - 19  Chile Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
23:00
 Nowa Zelandia  17 - 7  Anglia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Australia 5 5 0 0 172 22 +150 15 Cup
2.  Samoa 5 4 0 1 139 101 +38 13 Cup
3.  Walia 5 2 1 2 86 89 -3 10 Plate
4.  Stany Zjednoczone 5 2 0 3 68 130 -62 9 Plate
5.  Portugalia 5 1 1 3 79 110 -31 8 Bowl
6.  Hongkong 5 0 0 5 29 121 -92 5 Bowl
26 stycznia 2001
14:00
 Walia  19 - 19  Portugalia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
14:20
 Australia  29 - 5  Hongkong Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
14:40
 Samoa  49 - 19  Stany Zjednoczone Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
18:00
 Hongkong  0 - 19  Stany Zjednoczone Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
18:20
 Australia  24 - 5  Walia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
18:40
 Samoa  33 - 19  Portugalia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
22:20
 Australia  47 - 0  Stany Zjednoczone Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
26 stycznia 2001
23:20
 Samoa  24 - 17  Walia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
15:40
 Portugalia  26 - 0  Hongkong Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
19:00
 Walia  19 - 10  Stany Zjednoczone Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
19:20
 Australia  38 - 0  Portugalia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
19:40
 Samoa  21 - 12  Hongkong Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
23:20
 Portugalia  15 - 20  Stany Zjednoczone Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
27 stycznia 2001
23:40
 Walia  26 - 12  Hongkong Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
00:00
 Samoa  12 - 34  Australia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja


Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

Bowl[edytuj | edytuj kod]

Ćwierćfinały Półfinały Finał
                   
28 stycznia 2001        
  Irlandia  24
28 stycznia 2001
  Chińskie Tajpej  19  
  Irlandia  12
28 stycznia 2001
    Portugalia  33  
  Portugalia  19
28 stycznia 2001
  Zimbabwe  14  
  Portugalia  19
28 stycznia 2001
    Chile  21
  Francja  7
28 stycznia 2001
  Kenia  12  
  Kenia  12
28 stycznia 2001
    Chile  35  
  Chile  19
  Hongkong  14  
28 stycznia 2001
16:00
 Irlandia  24 - 19  Chińskie Tajpej Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
16:20
 Portugalia  19 - 14  Zimbabwe Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
16:40
 Francja  7 - 12  Kenia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
17:00
 Chile  19 - 14  Hongkong Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
20:00
 Irlandia  12 - 33  Portugalia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
20:20
 Kenia  12 - 35  Chile Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
22:25
 Portugalia  19 - 21  Chile Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Plate[edytuj | edytuj kod]

Ćwierćfinały Półfinały Finał
                   
28 stycznia 2001        
  Korea Południowa  19
28 stycznia 2001
  Gruzja  24  
  Walia  10
28 stycznia 2001
    Gruzja  17  
  Walia  21
28 stycznia 2001
  Japonia  7  
  Rosja  24
28 stycznia 2001
    Gruzja  12
  Wyspy Cooka  10
28 stycznia 2001
  Rosja  26  
  Hiszpania  7
28 stycznia 2001
    Rosja  26  
  Hiszpania  26
  Stany Zjednoczone  5  
28 stycznia 2001
17:20
 Korea Południowa  19 - 24  Gruzja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
17:40
 Walia  21 - 7  Japonia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
18:00
 Wyspy Cooka  10 - 26  Rosja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
18:20
 Hiszpania  26 - 5  Stany Zjednoczone Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
20:40
 Walia  10 - 17  Gruzja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
21:00
 Hiszpania  7 - 26  Rosja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
22:50
 Rosja  24 - 12  Gruzja Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja

Cup[edytuj | edytuj kod]

Ćwierćfinały Półfinały Finał
                   
28 stycznia 2001        
  Fidżi  21
28 stycznia 2001
  Kanada  5  
  Fidżi  14
28 stycznia 2001
    Australia  22  
  Australia  33
28 stycznia 2001
  Anglia  5  
  Australia  12
28 stycznia 2001
    Nowa Zelandia  31
  Południowa Afryka  12
28 stycznia 2001
  Argentyna  14  
  Argentyna  7
28 stycznia 2001
    Nowa Zelandia  31  
  Nowa Zelandia  45
  Samoa  7  
28 stycznia 2001
18:40
 Fidżi  21 - 5  Kanada Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
19:00
 Australia  33 - 5  Anglia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
19:20
 Południowa Afryka  12 - 14  Argentyna Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
19:40
 Nowa Zelandia  45 - 7  Samoa Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
21:20
 Fidżi  14 - 22  Australia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
21:40
 Argentyna  7 - 31  Nowa Zelandia Estadio José María Minella, Mar del Plata
Relacja
28 stycznia 2001
23:15
sędzia: Pablo Deluca 		Australia  12 - 31  Nowa Zelandia Estadio José María Minella, Mar del Plata
widzów: 35 000
Relacja

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja Składy/Opis
1  Nowa Zelandia [1] [2] [3]
2  Australia [4] [5] [6]
3  Argentyna [7] [8] [9]
 Fidżi [10] [11] [12]
5  Anglia [13] [14]
 Kanada [15] [16] [17]
 Południowa Afryka [18] [19] [20]
 Samoa [21] [22] [23]
9  Rosja [24] [25] [26]
10  Gruzja [27] [28] [29]
11  Hiszpania [30] [31] [32]
 Walia [33] [34] [35]
13  Japonia [36] [37] [38]
 Korea Południowa [39] [40] [41]
 Stany Zjednoczone [42] [43] [44]
 Wyspy Cooka [45] [46] [47]
17  Chile [48] [49]
18  Portugalia [50] [51] [52]
19  Irlandia [53] [54] [55]
 Kenia [56] [57] [58]
21  Chińskie Tajpej [59] [60] [61]
 Francja [62] [63] [64]
 Hongkong [65] [66] [67]
 Zimbabwe [68] [69] [70]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Argentina to host 2001 World Cup 7s. sportsillustrated.cnn.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-06)]. (ang.).
  2. ↑ Seven: la hora del III Mundial. edant.clarin.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (hiszp.).
  3. ↑ Precios de las entradas. uar.com.ar @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (hiszp.).
  4. ↑ Argentina announce dates for Sevens World Cup. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)]. (ang.).
  5. ↑ a b Rugby World Cup Sevens. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  6. ↑ Mar del Plata welcomes the world. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  7. ↑ Pool draw for Sevens Rugby World Cup. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)]. (ang.).
  8. ↑ Referees for World Cup Sevens. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)]. (ang.).
  9. ↑ Referees. teivovo.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
  10. ↑ Schedule announced for World Cup Sevens. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-06)]. (ang.).
  11. ↑ Tournament Schedule. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  12. ↑ Rugby World Cup Sevens - Squads. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  13. ↑ The teams. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  14. ↑ Participating teams. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  15. ↑ Reserve pool. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  16. ↑ Wales draw with Portugal in sevens opener. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (ang.).
  17. ↑ English cruise to comfortable win. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (ang.).
  18. ↑ English still on track. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  19. ↑ Ireland score, but not a win. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (ang.).
  20. ↑ Irish claim first win. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (ang.).
  21. ↑ Welsh hopes shattered by the Aussies. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (ang.).
  22. ↑ Después de caer ante Fiji, Argentina debe ganar para ir a la Copa de Oro. losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (hiszp.).
  23. ↑ a b c Rugby World Cup Sevens - Day 1. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  24. ↑ All Blacks survive early scare. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (ang.).
  25. ↑ English chances dented by Spain. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  26. ↑ English face early exit in sevens. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  27. ↑ Spain, Georgia and Cooks cause upsets on opening day. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  28. ↑ a b c d Rugby World Cup Sevens - Day 2. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  29. ↑ England beat Japan but headed for early exit. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  30. ↑ England delight at third straight quarter-final. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (ang.).
  31. ↑ New Zealand and Wales quickly into their stride. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  32. ↑ England seven in World Cup scare. scotsman.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  33. ↑ Injury to Rush fires up squad. nzherald.co.nz. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-23)]. (ang.).
  34. ↑ Pumas face All Blacks in semi-final. breakingnews.ie. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  35. ↑ Rush's broken leg blow to New Zealand hopes. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)]. (ang.).
  36. ↑ El uruguayo Benjamín Bono integró el equipo campeón. lr21.com.uy. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-23)]. (hiszp.).
  37. ↑ a b c d e f g h 2001: Rush exit fuels NZ fire. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  38. ↑ a b c d e Lomu inspires All Black victory. telegraph.co.uk. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  39. ↑ a b c Rugby World Cup Sevens - Day 3. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  40. ↑ Los Pumas piensan en verde. losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (hiszp.).
  41. ↑ Argentina surge past South Africa to semis. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (ang.).
  42. ↑ Argentina cayó en semifinales con los All Blacks. losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (hiszp.).
  43. ↑ a b Australia and New Zealand to contest final. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (ang.).
  44. ↑ a b Injured Rush spur for Lomu in sevens triumph. nzherald.co.nz. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (ang.).
  45. ↑ Lomu hat trick takes New Zealand to World sevens crown. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (ang.).
  46. ↑ All Blacks in seventh heaven. news.bbc.co.uk. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  47. ↑ a b Sevens explosion: RWC Sevens history Part 2. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  48. ↑ The Main Event in Mar del Plata. hkrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  49. ↑ Wales into Plate semis after beating Japan. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  50. ↑ Ireland into last four of Bowl. espnscrum.com. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]. (ang.).
  51. ↑ Lomu inspires New Zealand in Rush's absence. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  52. ↑ Top Scorers. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  53. ↑ The numbers tell a story. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-02]. (ang.).
  54. ↑ Mundial de Seven - Mar del Plata: En la cuenta regresiva. losandes.com.ar. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (hiszp.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Puchar świata w rugby 7
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_Rugby_7_(2001)&oldid=72887108”