Równina Piotrkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Równina Piotrkowska
Mapa regionu
Prowincja

Niż Środkowoeuropejski

Podprowincja

Niziny Środkowopolskie

Makroregion

Wzniesienia Południowomazowieckie

Mezoregion

Wysoczyzna Piotrkowska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
województwo łódzkie

Równina Piotrkowska (318.84) – kraina geograficzna w południowej części Niziny Mazowieckiej, na obszarze Wzniesień Południowomazowieckich. Na północy graniczy z Wzniesieniami Łódzkimi, na zachodzie z Wysoczyzną Bełchatowską, a na wschodzie z Doliną Białobrzeską.

Ukształtowanie powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Równina Piotrkowska jest w przeważającej części płaska z lokalnymi obszarami falistymi. W krajobrazie dominującą rolę odgrywa piaszczysta równina, o znacznym zalesieniu. Lasy równiny stanowią fragmenty dawnych puszcz (Lasy Sulejowskie i Spalskie).

Wody[edytuj | edytuj kod]

W południowo-wschodniej części Równiny Piotrkowskiej płynie Pilica, w której biegu, pomiędzy Sulejowem a Smardzewicami, utworzono sztuczny zbiornik wodny Zalew Sulejowski.

Ludność i gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Głównymi miastami są Piotrków Trybunalski, Tomaszów Mazowiecki, Koluszki i Sulejów