Ranunculus macrophyllus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ranunculus macrophyllus
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

jaskier

Gatunek

Ranunculus macrophyllus

Nazwa systematyczna
Ranunculus macrophyllus Duch.
Fl. Atlant. 1: 437 1798[3]
Synonimy
  • Ranunculus byzantinus P.H.Davis[3]

Ranunculus macrophyllus Duch. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Europie Południowej i Afryce Północnej[4][5]. Epitet gatunkowy macrophyllus pochodzi z języka greckiego i oznacza wielkolistny[6].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Portugalii, Hiszpanii, Francji i Włoszech oraz w Afryce Północnej od Maroka aż po Cyrenajkę[5]. We Włoszech gatunek został rejestrowany w regionach Sardynia oraz Toskania, a także prawdopodobnie w Kampanii i na Sycylii[6]. We Francji występuje tylko na Korsyce oraz w departamencie Pireneje Wschodnie, natomiast prawdopodobnie wyginął w departamentach Alpy Nadmorskie, Var i Delta Rodanu[5]. Na Malcie ma status gatunku autochtonicznego, lecz jest tam rzadko spotykany[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Średniej wielkości bylina o dość sztywnych, wyprostowanych i owłosionych pędach. Dorasta do 30–50 cm wysokości[4][5].
Liście
Liście odziomkowe mają kształt od pięciokątnego do nerkowatego. Brzegi są wcięte i ząbkowane. Liście łodygowe są potrójnie klapowane[4][5].
Kwiaty
Mają żółtą barwę. Dorastają do 25–30 mm średnicy[4]. Dno kwiatowe jest owłosione[5].
Owoce
Zazwyczaj owłosione niełupki z dziobem na końcu[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na terenach podmokłych i skalistych, na brzegach rzek, rowów lub innych dróg wodnych. Występuje na wysokości do 600 m n.p.m. Kwitnie od kwietnia do maja, a według niektórych źródeł aż do czerwca. Świeże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę[4][6][7]. Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Dobrze rośnie na żyznym podłożu o odczynie zasadowym[5].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten został wpisany do francuskiej Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych – został zaliczony do kategorii gatunków narażonych na wyginięcie (vulnerable)[8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
  3. a b Ranunculus macrophyllus Desf.. The Plant List. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
  4. a b c d e f Ranunculus macrophyllus. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-17]. (fr.).
  5. a b c d e f g Ranunculus macrophyllus Desf.. Tela Botanica. [dostęp 2015-07-17]. (fr.).
  6. a b c Ranunculus macrophyllus Desf.. An Interactive Guide to the Flora of the Temporary Ponds of Sardinia (Italy). [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
  7. a b Lagre-leaved Buttercup. Malta Wild Plants. [dostęp 2015-07-20]. (ang.).
  8. Renoncule à grandes feuilles. Flore Alpes, 23 października 2010. [dostęp 2015-07-17]. (fr.).