Repatriacja
Repatriacja (łac. repatriatio ‘powrót do ojczyzny’)[1] – zorganizowana przez władze akcja przesiedlenia do kraju obywateli (np. jeńców wojennych[2], osób internowanych lub przymusowo przesiedlonych), którzy wskutek zmian granic lub działań wojennych znaleźli się na terytorium innych państw[3].
Często termin używany jest błędnie na oznaczenie deportacji, depatriacji albo też ekspatriacji, czyli przymusowych wysiedleń lub przesiedleń[4].
W czasach PRL-u oficjalna propaganda nazywała „repatriantami” Polaków – mieszkańców Kresów Wschodnich, których po II wojnie światowej przymusowo wysiedlano z ich ziem ojczystych i osadzano na Ziemiach Odzyskanych[5] (zob. wysiedlenie Polaków z Kresów Wschodnich 1944–1946).
Przykładem procesu repatriacyjnego z początku XXI wieku była fala powrotów na Krym Tatarów, wysiedlonych stamtąd w roku 1944 przez Związek Radziecki[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Władysław Kopaliński Słownik Wyrazów Obcych: repatriacja.
- ↑ Konwencja o traktowaniu jeńców wojennych podpisana w Genewie 12 sierpnia 1949 r. w art. 118 nakazuje repatriację jeńców bezzwłocznie po zakończeniu działań wojennych.
- ↑ Anna Runge, Jerzy Runge: Słownik pojęć z geografii społeczno-ekonomicznej. Videograf Edukacja, 2008, s. 276. ISBN 978-83-60763-48-3.
- ↑ Słownik Wyrazów Obcych: ekspatriacja.
- ↑ Przesiedlenie ludności polskiej z Kresów Wschodnich do Polski 1944-1947. Wybór dokumentów, Warszawa: Neriton, 2000.
- ↑ Państwowy komitet statystyki Ukrainy. Spis 2001. ukrcensus.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-08)]..
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Hasło „Repatriacja” w encyklopedii portalu Onet
- Analiza pojęć „repatriacja” i „depatriacja” w Poradni Językowej PWN. poradnia.pwn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-12)]., Artur Czesak, Instytut Języka Polskiego PAN
- Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz.U. z 2022 r. poz. 1105)