Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Kulak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kulak
rezerwat florystyczny
Typ

biocenotyczny i fizjocenotyczny[1]

Podtyp

biocenoz naturalnych i półnaturalnych[1]

Państwo

 Polska

Położenie

mazowieckiegmina Wodynie, lubelskiegmina Stoczek Łukowski

Mezoregion

Wysoczyzna Żelechowska[2]

Data utworzenia

1983

Akt prawny

M.P. z 1983 r. nr 39, poz. 230, § 9

Powierzchnia

47,16 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Wodynie
Mapa konturowa gminy Wodynie, na dole znajduje się punkt z opisem „Kulak”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kulak”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kulak”
Położenie na mapie powiatu siedleckiego
Mapa konturowa powiatu siedleckiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Kulak”
Ziemia51°59′32″N 21°57′48″E/51,992222 21,963333

Kulakrezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Wodynie w województwie mazowieckim oraz gminy Stoczek Łukowski w województwie lubelskim[1]. Według aktu powołującego zajmuje powierzchnię 47,16 ha[1][3]. Granice rezerwatu obejmują tereny leśne uroczyska Seroczyn (33,24 ha w zarządzie nadleśnictwa Siedlce[3]), stawy i ich otoczenie oraz porośnięte olchą lasy prywatne i nieużytki (w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa Łuków).

Rezerwat położony jest w Łukowskim Obszarze Chronionego Krajobrazu[3]. W części północnej graniczy z rezerwatem Dąbrowy Seroczyńskie.

Powołany został Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 24 listopada 1983 roku w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1983 r. nr 39, poz. 230[4]). Przedmiotem ochrony jest zachowanie zbiorowisk roślinnych ze stanowiskami wielu gatunków roślin chronionych i rzadkich, a w szczególności stanowiska rosiczki długolistnej[1][3].

Rezerwat nie posiada aktualnego planu ochrony, obowiązują za to zadania ochronne, z których wynika, że obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[1][5].

Klasyfikacja rezerwatu

[edytuj | edytuj kod]

Jest to rezerwat florystyczny. Według głównego przedmiotu ochrony stanowi rezerwat biocenotyczny i fizjocenotyczny, podtypu biocenoz naturalnych i półnaturalnych, natomiast według głównego typu ekosystemu jest to rezerwat różnych ekosystemów, podtypu mozaiki różnych ekosystemów[3].

Walory przyrodnicze

[edytuj | edytuj kod]

Rzeźba terenu oraz zróżnicowane warunki glebowe i wilgotnościowe tworzą dobre warunki dla bogatej szaty roślinnej. Stwierdzono tu występowanie 15 naturalnych zbiorowisk roślinnych. Jednym z nich jest torfowisko ze stanowiskiem rosiczki długolistnej. Na szczególną uwagę zasługuje zbiorowisko roślin wodnych i zespół rdestnicy stępionej (bardzo rzadki w Polsce – znany dotychczas tylko z Pojezierza Mazurskiego)[3].

Występują tu gatunki:

Ponadto na terenie rezerwatu można spotkać wiele innych gatunków rzadkich, wśród nich takie jak: czartawa drobna, potocznik wąskolistny, nerecznica szerokolistna, nerecznica grzebieniasta, ponikło jednoprzysadkowe, zdrojówka rutewkowata, porzeczka alpejska czy kozłek bzowy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Rezerwat przyrody Kulak. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-03].
  2. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 204. ISBN 83-01-12479-2.
  3. a b c d e f g h Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Siedlce na lata 2016-2025 wg stanu lasu w dniu 1 stycznia 2016. Program ochrony przyrody. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Warszawie. [dostęp 2019-06-03].
  4. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 24 listopada 1983 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1983 r. nr 39, poz. 230)
  5. Zarządzenie nr 10 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody Kulak. [dostęp 2019-06-03].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]