Robert Greene (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Greene
Ilustracja
Robert Greene (2012)
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1959
Los Angeles

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

Dziedzina sztuki

pisarz, bloger

Strona internetowa

Robert Greene (ur. 14 maja 1959 w Los Angeles) – amerykański autor książek na temat strategii, władzy i uwodzenia.

11 lipca 2006 założył blog Power, Seduction and War: The Robert Greene Blog jako jedną ze stron na Tucker Max Rudius Media.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

48 praw władzy (The 48 Laws of Power) to pierwsze dzieło Greene’a wydane w 1998 we współpracy z Joostem Elffersem. Wśród tych 48 praw można znaleźć np. Prawo 3: „Zachowaj w tajemnicy twoje intencje” czy Prawo 15: „Kompletnie zniszcz swojego wroga”.

Jego druga książka Sztuka uwodzenia (The Art of Seduction) z 2001 r. ma podobny układ i wydźwięk jak 48 praw władzy, ale skupia się na subtelnej perswazji. Opisuje postacie historyczne jak Casanova lub lord Byron i analizuje metody uwodzenia.

33 strategie wojny (The 33 Strategies of War) to zbiór dyskusji i przykładów strategii ofensywnych i defensywnych wydany w 2006. Omawia taktyki m.in. Napoleona Bonapartego, Aleksandra Wielkiego, Lawrence’a z Arabii, przebieg ofensywy Tết.

Książkę 50. prawo (The 50th Law) Greene napisał wraz z raperem 50 Cent[1][2]. Treść opiera się na stosowaniu nadrzędnego prawa: „Niczego się nie bój” (Fear nothing).

Wydania angielskojęzyczne[edytuj | edytuj kod]

  • The 48 Laws of Power, we współpracy z Joostem Elffersem (1998)
  • The Art of Seduction, we współpracy z Joostem Elffersem (2001)
  • The 33 Strategies of War, we współpracy z Joostem Elffersem (2006)
  • The 50th Law, z raperem 50 Cent (2009)
  • Mastery (2012)
  • The Laws of Human Nature (2018)
  • The Daily Laws (2021)

Wydania polskie[edytuj | edytuj kod]

  • 48 praw władzy. Potęga władzy i manipulacji (The 48 Laws of Power), wydanie 1: Jacek Santorski & Co., Warszawa 2005, przekład: Krzysztof Drozdowski, 165 stron, format A5, oprawa miękka, ISBN 83-60207-11-9
  • 48 praw władzy. Jak wykorzystać manipulację do osiągnięcia przewagi (The 48 Laws of Power), wydanie 2: Jacek Santorski & Co., Warszawa 2009, przekład: Krzysztof Drozdowski, stron 158, format 13,5 x 20,5 cm, oprawa miękka, ISBN 978-83-7554-103-8
  • Sztuka uwodzenia (The Art of Seduction), wydanie 1: Jacek Santorski & Co., Warszawa 2007, przekład: Paweł Luboński, 192 strony, oprawa miękka, ISBN 978-83-60207-14-7
  • Sztuka uwodzenia (The Art of Seduction), wydanie 2: Jacek Santorski & Co., Warszawa 2009, przekład: Paweł Luboński, 200 stron, 13,5x20,5 cm, oprawa miękka, ISBN 978-83-7554-104-5
  • Prawa ludzkiej natury (The Laws of Human Nature), wydanie 1: Helion SA, Gliwice 2020, przekład: Leszek Sielicki, 568 stron, 16,4x23,9 cm, oprawa twarda, ISBN 978-83-283-9484-1
  • 33 strategie wojny (The 33 Strategies of War), wydanie 1: Czarna Owca, Warszawa 2023, przekład: Tomasz Wyżyński, 206 stron, 13,5x20,5 cm, oprawa twarda, ISBN 978-83-8252-322-5

Blog: Władza, uwodzenie i wojna (Power, Seduction and War)[edytuj | edytuj kod]

Na blogu PowerSeductionandWar.com Greene ocenia aktualne wydarzenia z perspektywy swoich książek. Krytykuje strategie osób publicznych, np. Michaela Moore’a[3], Billa O’Reilly’ego[4] i Władimira Putina[5]. Pisał o niektórych autorach, na których się wzorował, np. Niccolò Machiavellim, którego czyta co roku, i Johnie Boydzie, którego filozofię uważa za zgodną z „bezwzględnymi czasami”[6].

W kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

Raperzy Kanye West i Young Buck rapowali na temat książki Greene’a 48 praw władzy (The 48 Laws of Power), wymieniając tytuł książki. Wielokrotny zdobywca platyny, raper Busta Rhymes, opisywał, jak książka Greene’a pomogła mu w realizacji filmu[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Raakhee Mirchandani: The Merchant of Menace. nypost.com, 5 stycznia 2007. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)]. (ang.).
  2. ↑ Ben Williams: Influences: 50 Cent. nymag.com, 15 lipca 2007. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  3. ↑ Robert Greene: Only the Dull and Stupid Fight Head-on: Some Strategic Thoughts. 15 lipca 2007. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-12)]. (ang.).
  4. ↑ Robert Greene: Random Thoughts and Salvos. 30 października 2006. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-16)]. (ang.).
  5. ↑ Robert Greene: Russia and Power. 23 kwietnia 2007. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-10)]. (ang.).
  6. ↑ Robert Greene: OODA Loop and You. 24 lutego 2007. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-16)]. (ang.).
  7. ↑ Nick Paumgarten: Fresh Prince. newyorker.com, 29 października 2006. [dostęp 2022-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-17)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Greene_(pisarz)&oldid=71403946”