Robert Veyron-Lacroix
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Robert Veyron-Lacroix (ur. 13 grudnia 1922 w Paryżu, zm. 3 kwietnia 1991 w Garches[1]) – francuski klawesynista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Yves Nat (fortepian) i Marcel Samuel-Rousseau (teoria)[1][2]. Studia ukończył z I nagrodą w grze na fortepianie i na klawesynie[1]. Zadebiutował w 1949 roku w koncercie transmitowanym na falach francuskiego radia[1][2]. Występował jako solista i kameralista, wykonując zarówno muzykę dawną, jak i muzykę współczesną[2]. Przez wiele lat koncertował wspólnie z Jeanem-Pierre’em Rampalem[1]. Dokonał licznych nagrań płytowych, kilkukrotnie otrzymując nagrodę Grand Prix du Disque[2].
Wykładał w Schola Cantorum de Paris (1956), Académie Internationale d’Été w Nicei (1959) i Konserwatorium Paryskim (1967)[1][2]. Opublikował pracę Recherches de musique ancienne (Paryż 1955)[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3778. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 262. ISBN 978-83-224-0905-3.