Rodrigo Marta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rodrigo Marta
Pełne imię i nazwisko

Rodrigo de Bivar Weinholtz Cardoso Marta[1]

Data urodzenia

18 listopada 1999

Wzrost

185 cm[2]

Masa ciała

90 kg[2]

Rugby union
Pozycja

skrzydłowy

Kariera juniorska
Lata Zespół
Os Belenenses
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
–2022 Os Belenenses
2021–2022 Lusitanos[3] 6 (25)
2022–2023 US Dax[3] 20 (85)
2023– Colomiers Rugby
Reprezentacja narodowa[a]
rugby union
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
 Portugalia U-17
 Portugalia U-18
 Portugalia U-20
2018–  Portugalia 34 (145)
rugby 7
Lata Reprezentacja Turn. (Pkt.)
 Portugalia U-18
 Portugalia
  1. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 8 października 2023 r.

Rodrigo Marta (wym. [ʁuˈdɾi.gu ˈmaɾ.tɐ], ur. 18 listopada 1999 r.[1]) – portugalski rugbysta występujący przeważnie na pozycji skrzydłowego, reprezentant kraju w odmianach piętnasto- i siedmioosobowej.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Marta pochodzi z Lizbony[4], jest wychowankiem Belenenses[5]. Z zespołem tym dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju (2018[6] i 2022[7]), a także Puchar (2019[8], 2022[9]) i Superpuchar Portugalii (2018[10], 2021[11]). W sezonie ligowym 2020/2021 był jednym z najlepiej punktujących zawodników w lidze, zdobywając w rundzie zasadniczej siedem przyłożeń (o jedno mniej od najskuteczniejszego kolegi z drużyny, Tomása Sequeiry)[12]. Rok później w 19 meczach ligowych zdobył 17 przyłożeń[4], w tym jedno w finale[7]. Wtedy też oprócz gry dla Belenenses występował w barwach Lusitanos – portugalskiej drużyny w nowych rozgrywkach kontynentalnych uruchomionych pod nazwą Rugby Europe Super Cup[13]. Dla tego zespołu zdobył pięć przyłożeń w sześciu meczach[3]. Luistanos dotarli do finału, gdzie przegrali z gruzińskim zespołem Black Lion[14].

W czerwcu 2022 roku pozyskanie portugalskiego skrzydłowego ogłosił US Dax, francuski klub z ligi Nationale (trzeci poziom rozgrywkowy)[15]. Wychowanek Belenenses zaliczył wyśmienity start w nowej lidze, przyciągając uwagę mediów[16]. W dziewięciu pierwszych meczach zaliczył osiem przyłożeń[4]. Na koniec sezonu wynik ten wyniósł 17 przyłożeń w 20 meczach[3]. Zespół z Akwitanii dotarł do finału rozgrywek, dzięki czemu wywalczył awans do Pro D2. W decydującym spotkaniu lepszy okazł się jednak klub Valence-Romans, wygrywając w stosunku 26:19[17].

Jeszcze w styczniu 2023 roku do publicznej wiadomości podano, że od początku nowego sezonu Marta zasili szeregi Colomiers Rugby z Pro D2[18][19].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie 2015 i 2016 roku zawodnik powoływany był do reprezentacji Portugalii do lat 17[5]. Jesienią 2016 roku trenował z grupą U-20[20]. W 2017 roku trafił do reprezentacji do lat 18[21]. Jesienią w jej barwach brał udział w otwartych mistrzostwach Europy, w trakcie których Portugalczycy zajęli czwarte miejsce po porażce z Japonią[22][23][24]. We wrześniu tego samego roku uczestniczył mistrzostwach Europy U-18 w rugby 7[23]. Wiosną 2018 roku był członkiem drużyny U-20, która zwyciężyła w rozgrywkach Rugby Europe Championship w tej kategorii wiekowej[25][26]. Jeszcze tym samym roku Marta wraz z „piętnastkową” kadrą do lat 20 brał udział w turnieju World Rugby U-20 Trophy, w którym zespół z Europy zajął trzecie miejsce – zawodnik Belenenses zdobył jedno z przyłożeń w wygranym meczu z Namibią[27]. Rok później w tych samych zawodach – ponownie z Martą w składzie – Portugalczycy dotarli do wielkiego finału. Tam musiał uznać wyższość rówieśników z Japonii (34:35)[28].

W pierwszej reprezentacji Portugalii Marta debiutował prawdopodobnie w listopadzie 2018 roku przeciwko Rumunii[1][29]. Równocześnie występował w kadrze w odmianie siedmioosobowej (Mistrzostwa Europy 2018, World Rugby Sevens Series 2019, Sudamérica Rugby Sevens 2019)[30][31][32].

W listopadzie 2022 r. po wygraniu w dramatycznych okolicznościach turnieju barażowego Portugalczycy wywalczyli awans do rozgrywek Pucharu Świata w Rugby 2023[33].

W lutym 2023 roku 23-letni Marta został rekordzistą kraju w liczbie przyłożeń w drużynie narodowej (25 w 28 meczach), poprawiając wynik António Aguilara[34]. W rozgrywkach Rugby Europe Championship 2023 w pięciu meczach zdobył sześć przyłożeń[35], w tym cztery przeciw Polsce[34].

W sierpniu 2023 roku otrzymał powołanie na Puchar Świata we Francji[36], gdzie w pełnym wymiarze czasowym wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach grupowych[37]. W ostatnim z nich, na dwie minuty przed końcem meczu, zdobył przyłożenie podwyższone przez Samuela Marquesa, a Portugalczycy pokonali Fidżi 24:23, notując swoje pierwsze w historii zwycięstwo na mistrzostwach świata[38].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Reprezentantem Portugalii w rugby jest także brat Rodrigo – Manuel Marta[39].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Rodrigo Marta [online], ESPN Scrum [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (ang.).
  2. ↑ a b Rodrigo Marta [online], World Rugby Sevens Series [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (ang.).
  3. ↑ a b c d Rodrigo Marta [online], itsrugby.co.uk [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (ang. • fr.).
  4. ↑ a b c Theo Fondacci, Facteur X du Portugal et meillieur marquer de la Nationale, qui est la flèche Rodrigo Marta ? [online], Le Rugbynistère, 15 grudnia 2022 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-02] (fr.).
  5. ↑ a b 28 atletas da formação nas selecções [online], CF Os Belenenses, 28 grudnia 2015 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-05] (port.).
  6. ↑ CF Belenenses vence o CN1 2017/18, Federação Portuguesa de Rugby, 22 września 2018 [zarchiwizowane 2018-11-08] (port.).
  7. ↑ a b Belenenses campeão nacional de râguebi [online], Rádio e Televisão de Portugal, 21 maja 2022 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (port.).
  8. ↑ Belenenses conquista Taça de Portugal [online], Público, 26 czerwca 2019 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (port.).
  9. ↑ Belenenses conquista Taça de râguebi com pragmatismo acima da qualidade [online], Record, 4 czerwca 2022 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-09] (port.).
  10. ↑ Campeão Belenenses conquista Supertaça diante da Académica [online], TSF, 5 października 2018 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (port.).
  11. ↑ É nossa, a Supertaça de rugby vem para o Restelo! [online], CF Os Belenenses, 5 października 2021 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-22] (port.).
  12. ↑ Jorge Abecasis e Tomás Sequeira melhores marcadores [online], Federação Portuguesa de Rugby, 16 maja 2021 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (port.).
  13. ↑ Squads of 36 announced ahead of Super Cup openers [online], Rugby Europe, 15 września 2021 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-01] (ang.).
  14. ↑ Raport meczowy Lusitanos – Black Lion [online], Rugby Europe, 10 maja 2022 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-11] (ang.).
  15. ↑ Une reprise & 2 nouvelles recrues ! [online], US Dax, 27 czerwca 2022 [dostęp 2023-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14] (fr.).
  16. ↑ Nationale. Rodrigo Marta ! Retenez bien le nom du virevoltant ailier portugais [online], Le Rugbynistère, 15 października 2022 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (fr.).
  17. ↑ Valence-Romans s’adjuge le titre de Nationale contre Dax [online], Fédération Française de Rugby, 27 maja 2023 [dostęp 2023-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-06] (fr.).
  18. ↑ Officiel : Rodrigo Marta s’engage avec Colomiers Rugby ! [online], Colomiers Rugby, 19 stycznia 2023 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-29] (fr.).
  19. ↑ Communique officiel [online], US Dax, 19 stycznia 2023 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-11] (fr.).
  20. ↑ 11 convocados para Selecção Nacional de Sub-20 [online], CF Os Belenenses, 3 listopada 2016 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-18] (port.).
  21. ↑ Quatro chamadas à Selecção Nacional Sub-18 [online], CF Os Belenenses, 29 marca 2017 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14] (port.).
  22. ↑ Luis Santos, Quatro do Belenenses chamados para o Europeu Sub-18 [online], canoticias.pt, 4 kwietnia 2017 [dostęp 2023-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-01] (port.).
  23. ↑ a b Relatório de actividades e contas 2017 [online], Federação Portuguesa de Rugby, 2018, s. 28 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-11] (port.).
  24. ↑ 2017 U18 XV Men's Championship, Rugby Europe [zarchiwizowane 2017-06-24] (ang.).
  25. ↑ Cinco atletas azuis contribuem para a vitória de Portugal no Europe Championship U20 [online], CF Os Belenenses, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-12] (port.).
  26. ↑ Relatório de actividades e contas 2018 [online], Federação Portuguesa de Rugby, 2019, s. 21–25 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-23] (port.).
  27. ↑ Fiji crowned U20 Trophy 2018 champions [online], World Rugby, 9 września 2018 [dostęp 2023-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-24] (ang.).
  28. ↑ Japan crowned U20 Trophy champions [online], World Rugby, 22 lipca 2019 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-10] (ang.).
  29. ↑ Quatro atletas do Belenenses chamados aos “Lobos” que sábado jogam na Roménia [online], CF Os Belenenses, 8 listopada 2018 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-27] (port.).
  30. ↑ Convocatória n.º 7 Seleção Nacional de Sevens [online], Federação Portuguesa de Rugby, maj 2018 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-18] (port.).
  31. ↑ Convocatória N.º 5 Seleção Nacional de Sevens [online], Federação Portuguesa de Rugby, styczeń 2019 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-20] (port.).
  32. ↑ Convocatória N.º 3 Seleção Nacional de Sevens [online], Federação Portuguesa de Rugby, styczeń 2019 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-22] (port.).
  33. ↑ Samuel Marques kicks Portugal to Rugby World Cup 2023 [online], rugbyworldcup.com, 18 listopada 2022 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-18] (ang.).
  34. ↑ a b Rodrigo Marta bate recorde de ensaios por Portugal mas quer “o dobro ou mais” [online], sapo.pt, 13 lutego 2023 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-13] (ang.).
  35. ↑ Vote - Player of the Championship REC 23 [online], Rugby Europe, 22 marca 2023 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-10] (ang.).
  36. ↑ Squad Anouncement. Federação Portuguesa de Rugby. [dostęp 2023-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-30)]. (port.).
  37. ↑ Rodrigo Marta : profile and stats [online], all.rugby [dostęp 2023-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-05] (ang.).
  38. ↑ Portugal shock Fiji for first ever World Cup win [online], rugbypass.com, 8 października 2023 [dostęp 2023-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-13] (ang.).
  39. ↑ Lagisquet elogia jovens [online], Record, 31 stycznia 2020 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-31] (port.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rodrigo_Marta&oldid=71529477”