Ross Turnbull (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ross Turnbull
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1985
Bishop Auckland

Wzrost

193 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2009 Middlesbrough 27 (0)
2003 Darlington (wyp.) 1 (0)
2004 Barnsley (wyp.) 3 (0)
2004 Bradford City (wyp.) 2 (0)
2004–2005 Barnsley (wyp.) 23 (0)
2005–2006 Crewe Alexandra (wyp.) 29 (0)
2007 Cardiff City (wyp.) 6 (0)
2009–2013 Chelsea 7 (0)
2013–2014 Doncaster Rovers 28 (0)
2014–2015 Barnsley 22 (0)
2015–2017 Leeds United 0 (0)
W sumie: 148 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  Anglia U-16 1 (0)
2001–2002  Anglia U-17 4 (0)
2002–2003  Anglia U-18 5 (0)
2003–2004  Anglia U-19 8 (0)
W sumie: 18 (0)
  1. Aktualne na: 29 luty 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ross Turnbull (ur. 4 stycznia 1985 w Bishop Auckland) – angielski piłkarz, który grał na pozycji bramkarza. Były młodzieżowy reprezentant Anglii. Zwycięzca Ligi Mistrzów z Chelsea w sezonie 2011/12.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodową karierę piłkarską rozpoczął w 2002 roku w Middlesbrough. Jako zawodnik tego klubu nie mógł liczyć na regularne występy, dlatego był wypożyczany do zespołów grających w niższych ligach. Na tej zasadzie trafiał kolejno do Darlington, Barnsley, Bradford City, ponownie Barnsley, Crewe Alexandra i Cardiff City.

Przed sezonem 2008/2009 z Middlesbrough odszedł do Fulham podstawowy bramkarz, Mark Schwarzer[1]. Menadżer tego klubu, Gareth Southgate postanowił nie kupować żadnego gracza na tę pozycji i zadecydował, że o miano pierwszego golkipera walczyć będą Turnbull z Bradleyem Jonesem. W pierwszym meczu sezonu to Australijczyk zagrał w bramce Middlesbrough, jednakże na rozgrzewce przed kolejnym doznał kontuzji i jego miejsce zajął Turnbull[2]. Do końca rozgrywek obaj bramkarze bronili na przemian, lecz to Anglik rozegrał w Premier League więcej spotkań – 20.

W czerwcu 2009 Turnbull nie zdecydował się na przedłużenie swojego kontraktu i poinformował, że opuści klub z końcem miesiąca[3]. 2 lipca 2009 przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Chelsea, podpisując czteroletnią umowę[4]. W nowym klubie zadebiutował 28 października w wygranym 4:0 pojedynku z Boltonem[5]. W sezonie 2009/2010 wystąpił w pięciu spotkaniach, w tym w przegranym 0:1 meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów z Interem Mediolan[6]. W kolejnych rozgrywkach również pełnił funkcję rezerwowego, rywalizując o miano drugiego bramkarza z Hilário.

Wraz z Chelsea został mistrzem Anglii (2010), dwukrotnie zdobył puchar kraju (2010, 2012) oraz wygrał rozgrywki Ligi Mistrzów (2012).

31 lipca 2013 roku podpisał roczny kontrakt z Doncaster Rovers[7]. W sezonie 2014/2015 był piłkarzem Barnsley, a latem 2015 trafił do Leeds United.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W barwach narodowych po raz pierwszy zagrał 11 lipca 2001 roku w meczu reprezentacji do lat 16 z Włochami[8]. Występował również w kadrach U-17, U-18 i U-19.

W 2003 roku wraz z reprezentacją Anglii do lat 20 wziął udział w młodzieżowych mistrzostwach świata w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Na turnieju Anglicy zostali wyeliminowani w rundzie grupowej, a Turnbull nie wystąpił w żadnym meczu, gdyż podstawowym bramkarzem był Andrew Lonergan[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fulham complete Schwarzer signing. bbc.co.uk. [dostęp 2010-07-01]. (ang.).
  2. Liverpool 2-1 Middlesbrough. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-17]. (ang.).
  3. Turnbull to leave Boro. skysports.com. [dostęp 2010-07-01]. (ang.).
  4. Chelsea bring in keeper Turnbull. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-17]. (ang.).
  5. Chelsea 4 - 0 Bolton. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-17]. (ang.).
  6. Chelsea 0 - 1 Inter Milan (agg 1 - 3). news.bbc.co.uk. [dostęp 2010-07-01]. (ang.).
  7. Oficjalnie: Ross Turnbull nowym piłkarzem Doncaster Rovers. theblues.pl. [dostęp 2013-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 grudnia 2013)]. (pol.).
  8. Ross Turnbull. thefa.com. [dostęp 2011-08-16]. (ang.).
  9. Andy LONERGAN. fifa.com. [dostęp 2010-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 sierpnia 2011)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]