Przejdź do zawartości

Rubellit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rubellit
Ilustracja
Rubellit
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

rubelit

Skład chemiczny


Twardość w skali Mohsa

7–7,5

Przełam

muszlowy, nierówny

Łupliwość

brak

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość minerału

2,90–3,26 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

różowa, czasem czerwona lub fioletowa

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Rubellit (rubelit) – różowa, różowoczerwona, karminowoczerwona, czerwona, niekiedy ciemnoczerwona (turmalin Bordeaux), fioletowa, purpurowa, pomarańczowa, przezroczysta odmiana elbaitu. Minerał należący do grupy turmalinów, rzadki.

Nazwa minerału pochodzi od łac. rubellus = czerwonawy.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz kryształów występuje też w postaci skupień zbitych i włóknistych, które po oszlifowaniu wykazują efekt kociego oka. Czasami wykształca wspaniałe „słońca turmalinowe”. Szczególnymi jego odmianami są „tureckie główki” i „turmalin arbuzowy”.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Stanowi składnik pegmatytów, w którym często występuje z lepidolitem, albitem, mikroklinem. Prawidłowo wykształcone kryształy są spotykane w druzach i marolach.

Miejsca występowania: Brazylia – Minas Gerais, USA – Kalifornia, Massachusetts, Maine, Rosja – Ural, Zabajkale (turmalin syberyjski), Mozambik, Namibia, Madagaskar, Czechy, Włochy, Niemcy.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Stanowi bardzo cenny kamień jubilerski. Stosowany do wyrobu biżuterii. Nadaje mu się szlif schodkowy, szlif tabliczkowy, szlif kaboszonowy. Niekiedy bywa używany jako imitacja rubinu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.