Ruch na rzecz Praw i Wolności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruch na rzecz Praw i Wolności
Движение за права и свободи
Hak ve Özgürlükler Hareketi
Ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Skrót

DPS/HÖH

Przewodniczący

Delan Peewski, Dżewdet Czakyrow

Data założenia

1990

Ideologia polityczna

centryzm

Członkostwo
międzynarodowe

Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy

Barwy

niebieska

Achmed Dogan – założyciel i w latach 1990–2013 przewodniczący DPS

Ruch na rzecz Praw i Wolności (bułg. Движение за права и свободи, DPS, tur. Hak ve Özgürlükler Hareketi, HÖH) – bułgarska centrowa partia polityczna[1] reprezentująca głównie mniejszość turecką. DPS należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy[2].

Ugrupowanie powstało w latach 80. jako organizacja podziemna. Oficjalnie zarejestrowaną partią jest od 1990[1]. Jej założycielem i wieloletnim przywódcą był Achmed Dogan, którego w 2013 zastąpił Lutwi Mestan[3].

W 2001 DPS po raz pierwszy wszedł w skład bułgarskiego rządu kierowanego przez Symeona Sakskoburggotskiego. W 2005 utrzymał się u władzy w gabinecie Sergeja Staniszewa, powrócił do rządu po czteroletniej przerwie w 2013 jako koalicjant socjalistów i premiera Płamena Oreszarskiego. W 2014 ruch ponownie znalazł się w opozycji.

W 2015 Lutwi Mestan został odwołany z funkcji przewodniczącego, a władzę w partii tymczasowo przejęło trzyosobowe kierownictwo[4]. W 2016 nowym liderem ugrupowania został Mustafa Karadajy[5], który złożył rezygnację w 2023[6]. W 2024 na współprzewodniczących DPS powołani zostali Delan Peewski i Dżewdet Czakyrow[7].

Wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]

Wybory do Zgromadzenia Narodowego[1]:

  • 1990: 6,0% głosów i 23 mandaty
  • 1991: 7,6% głosów i 24 mandaty
  • 1994: 5,4% głosów i 15 mandatów
  • 1997: 7,6% głosów i 19 mandatów
  • 2001: 7,5% głosów i 21 mandatów
  • 2005: 12,8% głosów i 34 mandaty
  • 2009: 14,5% głosów i 38 mandatów
  • 2013: 11,3% głosów i 36 mandatów
  • 2014: 14,8% głosów i 38 mandatów
  • 2017: 9,2% głosów i 26 mandatów[8]
  • kwiecień 2021: 10,5% głosów i 30 mandatów[9]
  • lipiec 2021: 10,7% głosów i 29 mandatów[10]
  • listopad 2021: 13,0% głosów i 34 mandaty[11]
  • 2022: 13,8% głosów i 36 mandatów[12]
  • 2023: 13,7% głosów i 36 mandatów[13]

Wybory do Parlamentu Europejskiego:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Parties and Elections in Europe: Bulgaria. parties-and-elections.eu. [dostęp 2023-05-24]. (ang.).
  2. ↑ ALDE Member Parties. aldeparty.eu. [dostęp 2020-10-19]. (ang.).
  3. ↑ Mestan Succeeds Dogan as Bulgarian Ethnic Turkish Party Leader after Assassination Attempt. novinite.com, 19 stycznia 2013. [dostęp 2014-06-22]. (ang.).
  4. ↑ Местан изключен, триумвират Казак-Карадайъ-Риза поема ДПС. offnews.bg, 24 grudnia 2015. [dostęp 2016-03-13]. (bułg.).
  5. ↑ Мустафа Карадайъ e новият председател на ДПС. frognews.bg, 24 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-25]. (bułg.).
  6. ↑ Мустафа Карадайъ подаде оставка като лидер на ДПС. dw.com, 7 listopada 2023. [dostęp 2024-03-19]. (bułg.).
  7. ↑ Dzhevdet Chakarov and Delyan Peevski Assume Leadership Roles as DPS Co-Chairmen. novinite.com, 25 lutego 2024. [dostęp 2024-03-19]. (ang.).
  8. ↑ Парламентарни избори 26 март 2017. cik.bg. [dostęp 2017-03-31]. (bułg.).
  9. ↑ Избори 2021: Преференции пренареждат листите в 7 области. monitor.bg, 6 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-07]. (bułg.).
  10. ↑ Изборите: Трифонов оттегля кандидатурата на Николай Василев за премиер. svobodnaevropa.bg, 15 lipca 2021. [dostęp 2021-07-15]. (bułg.).
  11. ↑ Окончателните резултати: ДПС увеличи депутатите си, Радев с над 700 хил. гласа повече от Герджиков. dnevnik.bg, 16 listopada 2021. [dostęp 2021-11-16]. (bułg.).
  12. ↑ ЦИК със 100% обработени протоколи: Как ще изглежда 48-от Народно събрание. webcafe.bg, 3 października 2022. [dostęp 2022-10-03]. (bułg.).
  13. ↑ При 100% обработени протоколи: ГЕРБ води на ПП-ДБ с 2%. clubz.bg, 3 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-04]. (bułg.).
  14. ↑ Централна Избирателна Комисия: за избиране на членове на Европейския парламент от Република България. izbori2007.eu. [dostęp 2014-06-22]. (bułg.).
  15. ↑ Избори за членове на Европейския парламент от Република България 2009. cik.bg. [dostęp 2014-06-22]. (bułg.).
  16. ↑ Избори за Европейски Парламент 2014. cik.bg. [dostęp 2014-06-22]. (bułg.).
  17. ↑ European elections in Bulgaria: Borisov wins, abstention at record level. balcanicaucaso.org, 31 maja 2019. [dostęp 2019-06-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Partie polityczne Bułgarii
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruch_na_rzecz_Praw_i_Wolności&oldid=73185275”