Rudolf Graf von Schmettow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Graf von Schmettow
Ilustracja
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1891
Berlin

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 1970
Bad Wildungen

Przebieg służby
Lata służby

1909–1945

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Reichswehra
Wehrmacht

Jednostki

62 Dywizja Piechoty
319 Dywizja Piechoty

Stanowiska

dowódca dywizji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Zasługi Wojennej I klasy z mieczami (III Rzesza) Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza) Order Zasługi Wojskowej (wojenny, Bawaria) Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Odznaka za 25-letnią Służbę w Heer lub Kriegsmarine Odznaka za 18-letnią Służbę w Heer lub Kriegsmarine Odznaka za 12-letnią Służbę w Heer lub Kriegsmarine Odznaka za 4-letnią Służbę w Heer lub Kriegsmarine Czarna odznaka za rany (Cesarstwo Niemieckie)

Rudolf Graf von Schmettow (ur. 8 stycznia 1891 w Berlinie, zm. 28 czerwca 1970 w Bad Wildungen) – oficer Wehrmachtu w stopniu generała porucznika, dowódca niemieckich sił okupacyjnych Wysp Normandzkich, dowódca 319. Dywizji Piechoty.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rudolf Graf von Schmettow urodził się 8 stycznia 1891 roku jako syn generała Eberharda Grafa von Schmettowa[1][2]. W 1909 roku wstąpił do Armii Cesarstwa Niemieckiego, otrzymując stopień Fahnenjunker. Został awansowany na stopień podporucznika 17 maja 1910 roku. Brał udział w działaniach wojennych jako dowódca plutonu na froncie. W 1917/18 roku dowodził kompanią karabinów maszynowych w 1 Przybocznym Pułku Kirasjerów im. Wielkiego Księcia Elektora (Śląski)[3].

Po wojnie, 1 października 1919 roku, przeszedł do Reichswehry w stopniu Oberleutnanta[4].

1 kwietnia 1933 roku awansował do stopnia majora, a 1 marca 1934 roku został adiutantem w Gruppenkommando 1 w Berlinie[4].

Podczas mobilizacji we wrześniu 1939 roku został mianowany dowódcą 164. pułku piechoty. Z nim brał udział w kampanii wrześniowej, a po jej zakończeniu przeniesiono go na front zachodni. Po kampanii francuskiej został mianowany komendantem garnizonu Wysp Normandzkich.

1 kwietnia 1942 roku awansował do stopnia generała majora. Następnie, we wrześniu 1943 roku, został dowódcą 319. Dywizji Piechoty[5][6]. 30 października 1943 roku otrzymał Krzyż Żelazny II klasy. 1 kwietnia 1944 roku został awansowany do stopnia generała porucznika[7].

W lutym 1945 roku, z powodu choroby, musiał przekazać dowództwo 319. Dywizji Piechoty generałowi Rudolfowi Wulfowi[6].

Po kapitulacji niemieckiej w maju 1945 roku dostał się do niewoli zachodnich aliantów, z której został zwolniony latem 1947 roku. W sierpniu 1963 roku odwiedził swoje dawne obszary dowodzenia na zaproszenie brytyjskiej stacji telewizyjnej[8][9].

Jego jedyny syn zginął jako podporucznik 23 czerwca 1941 roku pod Jarosławiem[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niemieckie Dywizje Kawalerii – Dowództwa [online], tnke.home.pl [dostęp 2024-02-06].
  2. Eberhard Graf von Schmettow [online], prussianmachine.com [dostęp 2024-02-06].
  3. a b Generalleutnant Rudolf Graf von Schmettow – Lexikon der Wehrmacht [online], www.lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2024-02-06].
  4. a b Schmettow, Graf von, Rudolf – TracesOfWar.nl [online], www.tracesofwar.nl [dostęp 2024-02-06].
  5. THE SURRENDER AND LIBERATION MAY 1945 – Island Fortress [online], island-fortress.com, 9 maja 2022 [dostęp 2024-02-06] (ang.).
  6. a b Occupation [online], www.germanoccupationmuseum.co.uk [dostęp 2024-02-06].
  7. Schmettow, Rudolf Graf von – Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2024-02-06] (niem.).
  8. Liberation – The Occupiers [online], jerseyheritagetv [dostęp 2024-02-06] (ang.).
  9. Rudolf Graf von Schmettow, „Der Spiegel”, 3 września 1963, ISSN 2195-1349 [dostęp 2024-02-06] (niem.).