Saccobolus citrinus
 Owocniki grzyba na odchodach | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Saccobolus citrinus |
| Nazwa systematyczna | |
| Saccobolus citrinus Boud. & Torrend Bull. Soc. mycol. Fr. 27(2): 131 (1911) | |
Saccobolus citrinus Boud. & Torrend – gatunek grzybów z rodziny Ascobolaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Saccobolus, Ascobolaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1911 r. Jean Louis Émile Boudier i Camille Torrend na odchodach zwierząt w Portugalii i nadana przez nich nazwa naukowa jest aktualna[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Askokarpy typu apotecjum bez trzonka, o wysokości 180–215 μm, średnicy 205–315 μm, tworzące się na powierzchni podłoża pojedynczo lub gromadnie. Powierzchnia zewnętrzna jasna do cytrynowożółtej, gładka, kształt prawie kulisty, poduszeczkowaty lub w okresie dojrzałości soczewkowaty. Tarczka owocnika wypukła, cytrynowożółta, nakrapiana czarniawymi plamami będącymi końcówki dojrzałych, wystających worków. Hypotecjum nie odróżniające się od ekscypulum. Cienka zewnętrzna warstwa ekscypulum zbudowana z kulistych strzępek o barwie od bladożółtej do żółtawoszarej, o wymiarach 8–20 × 8–18 μm. Parafizy cylindryczno-nitkowate, proste, septowane, przewyższające worki, o szerokości 3 μm, nierozgałęzione, z napęczniałymi końcówkami z dużą ilością żółtego pigmentu. Worki 113–148 × 27–34 μm, 8-zarodnikowe, jednościenne, szeroko maczugowate, grubościenne, z płaskim wierzchołkiem, o ścianie w odczynniku Melzera barwiącej się na niebiesko. Mają krótki trzon 8–10,5 × 5,5–6 μm z wieczkiem. Askospory 17–21 × 8–9 μm, elipsoidalno-wrzecionowate, fioletowe do brązowawo-fioletowych, lekko asymetryczne, ze ściętymi lub tępo brodawkowatymi końcami, czasem ze szczelinami, grubościenne, zebrane w wydłużone grona o wymiarach 45–50,5 × 15– 20 µm, zwarte i szczelnie zamknięte dookoła w wąskiej galaretowatej otoczce o grubości 2–4 μm[2].
Saccobolus citrinus jest podobny do Saccobolus succineus, ale odróżnia się cytrynowożółtymi apotecjami, ponadto ma węższe askospory[2]
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano stanowiska Saccobolus citrinus w Ameryce Północnej i Południowej, w Europie, Australii i na Nowej Zelandii. Najwięcej stanowisk podano w Europie[3]. Występuje także w Polsce[4].
Grzyb koprofilny rozwijający się na odchodach zwierząt roślinożernych[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-04-11] (ang.).
- ↑ a b P.G. Mungai i inni, Coprophilous ascomycetes in Kenya: Saccobolus species from wildlife dung, „Mycosphere”, s. 113, DOI: 10.5943/mycosphere/3/2/2 [dostęp 2024-04-11] (ang.).
- ↑ Występowanie Saccobolus citrinus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-04-11].
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 111, ISBN 978-83-89648-46-4.