Samigʻ Abdullayev

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samigʻ Abdullayev
Самиг Абдуллаев
starszyna starszyna
Data i miejsce urodzenia

25 października 1917
Taszkent

Data i miejsce śmierci

10 maja 1998
Taszkent

Przebieg służby
Lata służby

1938–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Stanowiska

dowódca batalionu inżynieryjnego

Główne wojny i bitwy

Front wschodni (II wojna światowa):

Późniejsza praca

malarz, dyrektor Państwowego Muzeum Sztuki Uzbeckiej SRR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR)

Samigʻ Abdullayev (Самиг Файзуллович Абдуллаев; ur. 25 października 1917 w Taszkencie, zm. 10 maja 1998 tamże) – radziecki żołnierz i malarz narodowości uzbeckiej, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do 1932 skończył 7 klas szkoły, a w 1937 szkołę artystyczną w Taszkencie, od września 1938 służył w Armii Czerwonej jako żołnierz wojsk inżynieryjnych. Od października 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako dowódca oddziału saperów, walczył na Froncie Zakaukaskim i Północno-Kaukaskim, brał udział w bitwie o Kaukaz i operacji krasnodarskiej. W czerwcu 1943 został dowódcą 97 samodzielnego zmotoryzowanego batalionu inżynieryjnego, walczył na Froncie Północno-Kaukaskim, a od listopada 1943 do maja 1944 w składzie Samodzielnej Armii Nadmorskiej, brał udział w operacji noworosyjsko-tamańskiej, kerczeńsko-eltigeńskiej i krymskiej. Szczególnie wyróżnił się podczas operacji noworosyjsko-tamańskiej 16 września 1943, gdy w rejonie chutoru Krasnyj w rejonie krymskim w Kraju Krasnodarskim dowodzeni przez niego saperzy unieszkodliwili 97 min wroga (37 z nich rozbroił osobiście Abdullayev), otwierając drogę radzieckim czołgom. Następnego dnia zapobiegł wysadzeniu przez Niemców mostu, strzelając do saperów wroga, podczołgując się do pylonu mostu i przecinając płonący bezpiecznik; został ranny w tej akcji, jednak szybko wrócił do służby. Łącznie od 16 września do 9 października 1943 unieszkodliwił 2789 różnych min, w tym 34 miny-pułapki. Po wyzwoleniu Krymu dowodzony przez niego batalion został przeniesiony do rezerwy, a w 1945 Abdullayev zdemobilizowany w stopniu starszyny. W latach 1946-1956 był przewodniczącym Związku Artystów Uzbeckiej SRR, a 1956–1991 dyrektorem Państwowego Muzeum Sztuki Uzbeckiej SRR. W 1955 ukończył Taszkencki Instytut Teatralno-Artystyczny. Jego główne prace to: Autoportret (1946, Muzeum Sztuki Uzbekistanu), Osiągnięcie (1947), Babcia i wnuczka (1954), Martwa natura (1957), Taszkenccy komisarze (1958), Młodzieniec z Mali (1962), Zachód słońca (1981, Ługańskie Muzeum Sztuki), Autoportret (1985), Kanał i Na kołchozowej fermie. Wykonał też szereg portretów. W 1967 otrzymał tytuł Zasłużonego Artysty Uzbeckiej SRR.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]