Przejdź do zawartości

Samwel Darbinian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samwel Darbinian
Սամվել Դարբինյան
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1952
Erywań

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1969–1972 Ararat-d Erywań ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1983–1985 Kotajk Abowian (asystent)
1986–1987 Ararat Erywań (asystent)
1990 Malatia Erywań
1991 Ararat Erywań (asystent)
1992–1994 Homenmen-SKIF Erywań
1995 Ararat Erywań
1995–1996 Armenia
1995–1996 Jerewan FA
1997 Jerewan FA
1998–1999 Jerewan FA
1999–2000 Kilikia Erywań
2000–2001 Racing Bejrut
2001–2002 Pjunik Erywań
2002 Pjunik-2 Erywań (asystent)
2002–2004 Zob Ahan Isfahan
2004–2006 Kilikia Erywań
2006–2008 Paykan Ghods
2008–2009 Paykan Ghods (menadżer techniczny)
2009 Mika Erywań
2009–2010 Mika Erywań (konsultant)
2010 Kilikia Erywań
2011 Ararat Erywań (asystent)
2011–2012 Saipa Shomal Gha’emszahr (asystent)
2012–2014 Giti Pasand Isfahan
2014 Ararat Erywań
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Samwel Darbinian, orm. Սամվել Դարբինյան, ros. Самвел Андраникович Дарбинян, Samwieł Andranikowicz Darbinian (ur. 1 stycznia 1952 w Erywaniu, Armeńska SRR) – ormiański piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Araratu Erywań. Nie potrafił przebić się do podstawowej jedenastki i po trzech latach w 1972 zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw od 1983 do 1985 pomagał trenować klub Kotajk Abowian, od 1986 do 1987 i w 1991 Ararat Erywań. W 1990 samodzielnie prowadził klub Malatia Erywań. W 1992 roku został trenerem Homenmen-SKIF Erywań. Przed rozpoczęciem sezonu 1995 został mianowany na stanowisko głównego trenera Araratu Erywań. Również w 1995 został powołany na stanowisko selekcjonera narodowej reprezentacji Armenii[1]. W latach 1995–1999 z dwoma przerwami trenował Jerewan FA. Latem 1999 stał na czele Kilikii Erywań. Latem 2000 został zaproszony do prowadzenia libańskiego klubu Racing Bejrut. Po zakończeniu rundy wiosennej sezonu 2001 objął stanowisko głównego trenera Pjunika Erywań, ale na początku 2002 zgodził się na ofertę irańskiego klubu Zob Ahan Isfahan. W latach 2004–2006 ponownie prowadził Kilikię Erywań, po czym ponownie wyjechał do Iranu, gdzie do 2009 pracował w Paykan Ghods. W sezonie 2009 zmienił na stanowisku głównego trenera Miki Erywań Ivo Šušaka. Po kilku porażkach został zwolniony i potem pracował w klubie jako trener konsultant. W kwietniu 2010 ponownie stał na czele Kilikii Erywań[2]. 4 kolejki przed zakończeniem sezonu opuścił klub. W pierwszej połowie sezonu 2011 ponownie pracował w sztabie szkoleniowym Araratu Erywań[3][4]. Potem po raz kolejny wyjechał do Iranu, gdzie pomagał trenować Saipa Shomal Gha’emszahr[5]. W lipcu 2012 objął prowadzenie Giti Pasand Isfahan, z którym pracował do 2014. 29 września 2014 po raz drugi stał na czele Araratu Erywań[6]. W grudniu 2014 został zwolniony z zajmowanego stanowiska.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Ararat Erywań
Jerewan FA
  • mistrz Armenii: 1998
  • brązowy medalista Mistrzostw Armenii: 1996/97, 1998
  • finalista Pucharu Armenii: 1998
Pjunik Erywań
Kilikia Erywań
  • finalista Pucharu Armenii: 2005
Mika Erywań
  • wicemistrz Armenii: 2009
Zob Ahan Isfahan

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]