
Erywań
| |||||
![]() Widok na Erywań, w tle góra Ararat | |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Prowincja | Erywań | ||||
Data założenia | 782 r. p.n.e | ||||
Burmistrz | Hayk Marutyan | ||||
Powierzchnia | 227 km² | ||||
Wysokość | 950–1200 m n.p.m. | ||||
Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
1 125 032 4956 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | +374 10 | ||||
Kod pocztowy | 0001–0099 | ||||
Podział miasta | 12 dzielnic | ||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Erywań (orm. Երևան, Jerewan, wymowa /jɛɾɛˈvɑn/) – stolica i największe miasto Armenii, prowincja specjalna, jeden z głównych ośrodków przemysłowych, naukowych i kulturalnych Zakaukazia.
Spis treści
Nazwa miasta w języku polskim[edytuj | edytuj kod]
Według publikacji Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z 2003[1], na mocy decyzji Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej[a], obowiązującą w języku polskim pisownią jest „Erywań”. W latach 80. XX wieku często używana była forma „Erewań”, upowszechniona szczególnie w dowcipach o Radiu Erewań. Pochodną nazwy rosyjskiej, przez długi czas podawaną przez Słownik ortograficzny języka polskiego PWN jako jedyna poprawna, była natomiast forma „Erewan”. Po decyzji KSNG o powrocie do nazwy stosowanej w Polsce do końca lat trzydziestych pojawiła się ona i w słowniku, a forma „Erewan” pozostała jako dopuszczalna, lecz niezalecana[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
- 782 p.n.e. – wzniesienie przez władcę Urartu Argiszti I warowni Erebuni, od której nazwy dzisiejsza stolica Armenii wywodzi swe miano
- 585 p.n.e. – zniszczenie twierdzy Teishebaini przez Scytów
- 658 – zdobycie przez Arabów
- 1387 – zdobycie i ograbienie przez Tamerlana
- 1513-1737 – w wyniku wojen persko-osmańskich Erywań czternastokrotnie zmieniał przynależność państwową
- 6 czerwca 1679 – zniszczenie przez trzęsienie ziemi
- 1747 – wejście w skład Chanatu Erywańskiego
- 1 października 1827 – zdobycie przez rosyjskie oddziały Iwana Paskiewicza z rąk Persów
- 1828 – wraz z okolicami Erywań znalazł się w granicach Imperium Rosyjskiego, co przyczyniło się do późniejszego rozwoju miasta
- 1837 – ustanowienie siedziby lokalnego ujezdu – jednostki podziału terytorialnego w ówczesnej Rosji
- 1874 – otwarcie pierwszej drukarni
- 1879 – powstanie pierwszego teatru
- 1898 – otwarcie linii kolejowych z Tyflisem, Aleksandropolem i Julfą i oddanie do użytku biblioteki publicznej
- 1913 – miasto połączone z siecią telefoniczną
- 28 maja 1918 – miasto stolicą Demokratycznej Republiki Armenii
- 29 listopada 1920 – początek okupacji przez Armię Czerwoną
- 2 kwietnia 1921 – ostateczne przejęcie przez Sowietów, po uprzednim opanowaniu miasta przez lokalnych nacjonalistów
- 24 kwietnia 1965 – w związku z obchodami 50 rocznicy rzezi Ormian doszło do pierwszej w historii ZSRR demonstracji z udziałem miliona ludzi. Manifestanci domagali się uznania przez autorytety Związku Radzieckiego masakry Ormian z 1915 za ludobójstwo.
- 1968 – obchody 2750 rocznicy powstania miasta
- 21 września 1991 – Erywań ponownie stolicą niepodległej Republiki Armenii
- kwiecień 1996 – olimpiada szachowa (mimo problemów Armenii spowodowanych konfliktem o Górski Karabach).
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Położony jest w dolinie rzeki Hrazdan między 950 a 1200 m n.p.m. w północno-wschodniej części Doliny Ararat z górującym nad miastem szczytem Ararat (obecnie położonym na terenie Turcji).
Jako miasto wydzielone otoczone jest przez 4 marzer – Aragacotn, Ararat, Armawir oraz Kotajk.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Historyczny skład narodowościowy i etniczny na podstawie danych rosyjskich, radzieckich i ormiańskich:
- 1897[4]
- 1926[5]
- Ormianie: 57 259 (89,47%)
- Azerowie: 4 968 (7,76%)
- Rosjanie: 1 127 (1,76%)
- Persowie: 141 (0,22%)
- Gruzini: 91 (0,14%)
- Asyryjczycy: 78 (0,12%)
- Ukraińcy: 67 (0,10%)
- Żydzi: 60 (0,09%)
- Polacy: 45 (0,07%)
- Niemcy: 38 (0,06%)
- 1939[6]
- Ormianie: 174 484 (87,07%)
- Rosjanie: 15 043 (7,51%)
- Azerowie: 6 569 (3,28%)
- Ukraińcy: 2 070 (1,03%)
- Asyryjczycy: 328 (0,16%)
- Gruzini: 264 (0,13%)
- Grecy: 256 (0,13%)
- Żydzi: 236 (0,12%)
- Kurdowie: 179 (0,09%)
- Białorusini: 151 (0,08%)
- Polacy: 145 (0,07%)
- Niemcy: 135 (0,07%)
- 2001[7]
- Ormianie: 1 088 389 (98,63%)
- Rosjanie: 6 684 (0,61%)
- Jezydzi: 4 733 (0,43%)
- Ukraińcy: 876 (0,08%)
Klimat[edytuj | edytuj kod]
Klimat ma charakter kontynentalny. Lata są gorące i suche (nierzadko temperatura osiąga +40 °C) a zimy relatywnie mroźne, natomiast opady występują tutaj rzadko (nieco ponad 300 mm rocznie).
miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | rocznie |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
śr. temperatura (°C) dobowa |
-5,5 | -3,5 | +4,5 | +12,5 | +17,0 | +22,5 | +25,5 | +25,5 | +20,5 | +14,0 | +5,5 | 0,0 | +11,5 |
opady (mm) | 23 | 25 | 28 | 48 | 53 | 23 | 15 | 8 | 13 | 23 | 31 | 28 | 318 |
Transport[edytuj | edytuj kod]
Transport lotniczy
- Miasto jest obsługiwane przez dwa porty lotnicze. Międzynarodowy port lotniczy Zvartnots znajduje się 10 km na zachód od centrum Erywania. W 2007 otwarto w nim nowy terminal sfinansowany przez biznesmena Eduardo Eurnekiana, który nabył port lotniczy. Drugim lotniskiem jest port lotniczy Erebuni, 7 km na południe od miasta. Wykorzystywane jest głównie przez siły zbrojne.
Transport miejski
- Komunikacja miejska zasilona jest od 1949 przez trolejbusy. Do 2004 w mieście działała komunikacja tramwajowa. Transport publiczny obsługiwany jest również przez pojazdy typu van, zwane marszrutkami. Są tanim środkiem transportu miejskiego, wyręczającym autobusy. Ich połączenia obejmują całe miasto. Kursują też do innych miast w kraju. Połączenia kolejowe są słabo rozwinięte, stacja kolejowa Erywań.
Metro
- Erywań od 7 marca 1981 posiada metro – uzasadniał to rozwój miasta, który ówcześnie przewidywał osiągnięcie przez miasto 1,5-2 milionów mieszkańców do 2000. Jego elementy były stopniowo oddawane do użytku, przy czym budowa dalszych odcinków została zatwierdzona. Tempo rozbudowy spadło po trzęsieniu ziemi w 1988 i kryzysie ekonomicznym pierwszej połowy lat 90. Obecnie posiada 10 aktywnych stacji (są nimi Gortsaranain, Shengavit, Charbakh, Garegin Njhdehi Hraparak, Sasuntsi Davit, Zoravar Andranik, Hanrapetutyan Hraparak, Yeritasardakan, Marshal Baghramian oraz Barekamutyun) i rozciąga się na 13,4 km.
Sport[edytuj | edytuj kod]
W Erywaniu mają swoje siedziby drużyny lokalnej piłki nożnej.
Klub | Stadion |
---|---|
Ararat Erywań | stadion Hrazdan |
Bananc Erywań | stadion Bananc |
Kilikia Erywań | stadion Hrazdan |
Ulis Erywań | stadion Kazak |
Mika Erywań | stadion Mika |
Piunik Erywań | Stadion Republikański |
Erywań United FC | Stadion Republikański |
Dinamo Erywań | stadion Kasachi Marzik |
Erebuni Erywań | stadion Erebuni |
Kanaz Erywań | |
Malatia Erywań | |
Nairi Erywań | stadion Nairi |
Van Erywań | |
Jerazank Erywań | |
FC Erywań | stadion Hrazdan |
Osoby związane z miastem[edytuj | edytuj kod]
- Wladimir Hakopian – szachista
- Wiktor Ambarcumian – astronom
- Lewon Aronian – szachista
- Aleksandr Harutiunian – kompozytor
- Dżiwan Gasparian – muzyk grający na duduku, kompozytor
- Aram Chaczaturian – kompozytor
- Sargis Howsepjan – piłkarz reprezentacji Armenii
- Władimir Kontariew – dyrektor Rosyjskiego Państwowego Chóru Kameralnego
- Edgar Manuczarian – piłkarz reprezentacji Armenii
- David Manojan – piłkarz reprezentacji Armenii
- Shavo Odadjian – basista (członek System of a Down)
- Lewon Paczadżjan – piłkarz reprezentacji Armenii
- Siergiej Paradżanow – reżyser filmowy
- Lewon Ter-Petrosjan – pierwszy prezydent Armenii w latach 1991–1998
- Sargis Sargsian – tenisista
- Sirusho – piosenkarka
- Emmy – piosenkarka
Główne atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- plac Republiki – centralny plac miejski, miejsce spotkań i ceremonii. Znajduje się przy nim Muzeum Historii Armenii i Narodowa Galeria Armenii, hotel Mariott Armenia, budynek rządowy, budynek Ministerstwa Spraw Zagranicznych, budynek poczty głównej oraz Ministerstwa Transportu i Komunikacji
- plac Wolności (dawniej: plac Teatralny) – miejsce protestów, znajduje się przy nim Ormiański Akademicki Teatr Opery i Baletu
- Matenadaran – muzeum przechowujące zabytki piśmiennictwa ormiańskiego
- Kaskady (Centrum Sztuki Cafesjana) – wiodące na wzgórze schody, ozdobione wieloma nowoczesnymi rzeźbami, pod którymi zlokalizowane są sale muzealne
- Błękitny Meczet – jedyny meczet w Erywaniu
- twierdza muzeum Erebuni
- ulica Abowiana – najważniejsza aleja miejska
- Narodowa Galeria Armenii – znajduje się w północnej części placu Republiki, w budynku, w którym mieści się także Muzeum Historii Armenii
- Muzeum Historii Armenii – znajduje się w północnej części placu Republiki, w budynku, w którym mieści się także Narodowa Galeria Armenii
- katedra św. Grzegorza Oświeciciela – największa świątynia w Armenii
- kościół Katoghike – najstarszy ocalały kościół w Erywaniu
- muzeum reżysera Sergieja Paradżanowa
- fabryka koniaku Ararat
- park Zwycięstwa – znajduje się tam pomnik Matki Armenii, muzeum militarne i dawne wesołe miasteczko
- most Zwycięstwa
- mauzoleum muzeum Zagłady (Muzeum Genocydu) na Cicernakaberd
- Wielki Most Hrazdan
- stadion Hrazdan
- dom szachowy
- synagoga
- ogród zoologiczny
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Park i Kaskady
Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]
- Miasta partnerskie
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013.
- ↑ Z raportu V spotkania Komisji, 13 marca, 2002, Protokół z IV, V i VI posiedzenia KSNG, które odbyły się w dniu 20 lutego, 13 marca i 17 kwietnia 2002, Dokument w wersji html.
- ↑ Hasło „Erewan” w Słowniku ortograficzny języka polskiego PWN.
- ↑ Первая всеобщая перепись населения Российской Империи 1897 г.. Демоскоп Weekly. [dostęp 2018-12-03].
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1926 года. Демоскоп Weekly. [dostęp 2018-12-03].
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1939 года. Демоскоп Weekly. [dostęp 2018-12-03].
- ↑ Ethnic Structure of the de jure Population Национальный соглать постоянного населения. (orm. • ang. • ros.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wszystko o Armenii – zdjęcia Erywania, informacje typu encyklopedycznego
- Zdjęcia z Erywania
- Zmiany liczby ludności w latach 1979–2013, world-gazetteer.com
|
|