Nikita Simonian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikita Simonian
Մկրտիչ Պողոսի Սիմոնյան
Никита Симонян
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Nikita Pawłowicz Simonian

Data i miejsce urodzenia

12 października 1926
Armawir

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1944–1945 Dinamo Suchumi ? (?)
1946–1948 Krylja Sowietow Moskwa 52 (9)
1949–1959 Spartak Moskwa 213 (133)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1954–1958  ZSRR 20 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1960–1965 Spartak Moskwa
1967–1972 Spartak Moskwa
1973–1974 Ararat Erywań
1977–1979 ZSRR
1980–1981 Czornomoreć Odessa
1984–1985 Ararat Erywań
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Melbourne 1956 piłka nożna
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Przyjaźni Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Weteran pracy” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR
Multimedia w Wikimedia Commons

Nikita Pawłowicz Simonian (ros. Никита Павлович Симонян, orm. Մկրտիչ Պողոսի Սիմոնյան, Mkrticz Pogosi Simonjan; ur. 12 października 1926 w Armawirze, w Kraju Krasnodarskim) – rosyjski piłkarz pochodzenia ormiańskiego, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1944 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Dynamo Suchumi. Po 16 latach zamieszkiwania w Suchumi wyjechał do Moskwy, gdzie w 1946 został piłkarzem Krylii Sowietow Moskwa. Kiedy w 1948 klub rozformowano, otrzymał skierowanie do Torpeda Moskwa. Jednak bardzo chciał grać w Spartaku Moskwa, i od 1949 występował w spartakowskiej drużynie. W 1959 zakończył karierę piłkarską[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

8 września 1954 debiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w towarzyskim meczu ze Szwecją (7:0), zdobywając 2 bramki. Łącznie rozegrał 20 meczów i strzelił 10 goli.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej od 1960 trenował kluby Spartak Moskwa, Ararat Erywań i Czornomorec Odessa. W latach 1977-1979 prowadził narodową reprezentację ZSRR. Od 24 listopada 2009 do 3 lutego 2010 pełnił obowiązki Prezesa Rosyjskiego Związku Piłki Nożnej[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

  • mistrz ZSRR: 1952, 1953, 1956, 1958
  • wicemistrz ZSRR: 1954, 1955
  • brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1949, 1957
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1950, 1958

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

  • mistrz ZSRR: 1962, 1969, 1973
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1963, 1965, 1971, 1973

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • król strzelców mistrzostw ZSRR: 1949 (26 goli), 1950 (34 goli), 1953 (14 goli)
  • 4. miejsce w Klubie Grigorija Fiedotowa: 183 bramki
  • najlepszy strzelec w historii Spartaka Moskwa: 133 bramki

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ СИМОНЯН Никита Павлович. [dostęp 2006-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-14)].
  2. ↑ Какой футболист! А какой тренер!. [dostęp 2010-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-16)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji ZSRR
Skład reprezentacji ZSRR na Igrzyskach Olimpijskich 1956

  • O występie ZSRR na Igrzyskach Olimpijskich 1956 czytaj tutaj.
Skład reprezentacji ZSRR na Mundialu 1958

  • O występie ZSRR na Mistrzostwach Świata 1958 czytaj tutaj.
Kariera trenerska
Selekcjonerzy reprezentacji ZSRR

Trenerzy Spartaka Moskwa
  1. ↑ a b c d e tymczasowo
Trenerzy Araratu Erywań
  1. ↑ a b c tymczasowo
Trenerzy Czornomorca Odessa
  1. ↑ a b c d e f g h i tymczasowo
Osiągnięcia i nagrody
Królowie Strzelców Wysszej Ligi SSSR
1936–1940
1945–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1991

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nikita_Simonian&oldid=72040461”