Boris Johnson
| ||
 Boris Johnson (2016) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 czerwca 1964 Nowy Jork | |
| Premier Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej[1] | ||
| Okres | od 24 lipca 2019 | |
| Przynależność polityczna | Partia Konserwatywna | |
| Poprzednik | Theresa May | |
| Lider Partii Konserwatywnej | ||
| Okres | od 23 lipca 2019 | |
| Poprzednik | Theresa May | |
| Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii | ||
| Okres | od 13 lipca 2016 do 9 lipca 2018 | |
| Przynależność polityczna | Partia Konserwatywna | |
| Poprzednik | Philip Hammond | |
| Następca | Jeremy Hunt | |
| Burmistrz Londynu | ||
| Okres | od 4 maja 2008 do 7 maja 2016 | |
| Przynależność polityczna | Partia Konserwatywna | |
| Poprzednik | Ken Livingstone | |
| Następca | Sadiq Khan | |
| ||
Boris Johnson, właściwie Alexander Boris de Pfeffel Johnson (ur. 19 czerwca 1964 w Nowym Jorku) – brytyjski historyk i polityk. W latach 2008–2016 burmistrz Londynu. W latach 2016–2018 minister spraw zagranicznych w pierwszym i drugim gabinecie Theresy May. Od 2019 lider Partii Konserwatywnej i premier Wielkiej Brytanii.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 19 czerwca 1964 w Nowym Jorku. Jest najstarszym z czworga dzieci Stanleya Johnsona, byłego członka Parlamentu Europejskiego z ramienia brytyjskiej Partii Konserwatywnej i urzędnika Komisji Europejskiej oraz Banku Światowego i jego pierwszej żony, malarki Charlotte Johnson Wahl, córki sir Jamesa Fawcetta, znanego prawnika[2] i przewodniczącego Europejskiej Komisji Praw Człowieka[3].
Jego pradziadkiem ze strony ojca był czerkiesko-turecki dziennikarz i polityk Ali Kemal[4]. Ze strony ojca Johnson ma również korzenie angielskie i francuskie, a część jego przodków pochodziła od króla Jerzego II Hanowerskiego[5]. Ze strony matki ma korzenie żydowskie, a jego przodkowie pochodzili z Litwy i Rosji[6].
Ukończył Eton College i Uniwersytet Oksfordzki[7]. Podczas studiów był członkiem elitarnego Klubu Bullingdona[8].
Kariera zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]
Był m.in. redaktorem The Spectator oraz The Daily Telegraph, od 2001 był członkiem brytyjskiej Izby Gmin. Był też ministrem szkolnictwa wyższego w konserwatywnym gabinecie cieni.
W wyborach na stanowisko burmistrza Londynu 1 maja 2008 pokonał dotychczas pełniącego tę funkcję kandydata Partii Pracy, Kena Livingstone’a, i objął urząd 4 maja 2008. W 2015 ponownie został wybrany do Izby Gmin i wówczas ogłosił, że nie będzie ubiegał się o reelekcję na urząd burmistrza Londynu[9]. 7 maja 2016 nowym burmistrzem został Sadiq Khan.
W kampanii przed referendum w sprawie opuszczenia Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię, był jednym z głównych zwolenników Brexitu[10]. 13 lipca 2016 został ministrem spraw zagranicznych w pierwszym gabinecie Theresy May[11]. 9 lipca 2018 podał się do dymisji[12]. W czerwcu 2019 r. został pozwany za kłamstwa powtarzane przez niego w kampanii dot. referendum o brexicie i w kampanii wyborczej w 2017 roku[13].
W lutym 2017 zrzekł się obywatelstwa USA.
Premier Wielkiej Brytanii[edytuj | edytuj kod]
23 lipca 2019 został wybrany nowym liderem Partii Konserwatywnej[14]. W głosowaniu uzyskał poparcie 92 153 (ok. 66%) członków partii pokonując Jeremy’ego Hunta[14].
24 lipca 2019 objął urząd premiera Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej[15][16].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Również pierwszy lord skarbu oraz minister służby cywilnej Wielkiej Brytanii.
- ↑ Sholto Byrnes: Who is Boris Johnson?. newstatesman.com, 2008-03-27. [dostęp 2008-04-28].
- ↑ Andrew Clapham, Human Rights in the Private Sphere, Oxford University Press, Oxford 1993, s. 186.
- ↑ Edwards, Giles; Isaby, Jonathan: Boris v. Ken: How Boris Johnson Won London. London: Politico's., 2008, s. 44. ISBN 978-1842752258.
- ↑ Purnell, Sonia: Just Boris: Boris Johnson: The Irresistible Rise of a Political Celebrity.. London: Aurum Press Ltd., 2011, s. 10. ISBN 978-1-84513-665-9.
- ↑ Harman, Danna: Boris Johnson’s Sister Reveals His Little-known Past as a Volunteer on an Israeli Kibbutz (ang.). Ha-Arec, 08-08-2016. [dostęp 25-07-2019].
- ↑ Jacek Dziedzina: Boris City. gosc.pl, 2012-05-17.
- ↑ www.theweek.co.uk: The Bullingdon Club.
- ↑ London Evening Standard.
- ↑ EU referendum: Time to vote for real change, says Boris Johnson (ang.). bbc.com. [dostęp 2016-12-11].
- ↑ Boris Johnson is Foreign Secretary: the world reacts (ang.). BBC. [dostęp 2016-07-14].
- ↑ Boris Johnson zrezygnował ze stanowiska szefa dyplomacji Wielkiej Brytanii, „TVN24.pl” [dostęp 2018-07-09].
- ↑ Na podst The Guardian, The New York Times, Boris Johnson: w rządzie czy w sądzie, forumdwutygodnik.pl, 2019 [dostęp 2019-06-10] (pol.).
- ↑ a b Boris Johnson elected new Tory leader. W: The Guardian [on-line]. theguardian.com, 23 lipca 2019. [dostęp 2019-07-23].
- ↑ br, pmd: Wielka Brytania: Boris Johnson oficjalnie został premierem. onet.pl, 2019-07-24. [dostęp 2019-07-24].
- ↑ ŁSK: Boris Johnson premierem Wielkiej Brytanii. Co z imigrantami po brexicie? Może być większa kontrola. gazeta.pl, 2019-07-24. [dostęp 2019-07-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
.svg){kind=small}
| ||||||||
| ||||||||||||
| ||||||
| ||||||
.png)
